Wyrok NSA z dnia 13 stycznia 2006 r., sygn. II FSK 186/05

Koszty uzyskania przychodu z tytułu ujemnych różnic kursowych w aspekcie podatkowym powstają wówczas, gdy posiadane przez podatnika środki pieniężne w walutach obcych wydatkowane są w celu osiągnięcia przychodów, a więc np. na zakupy surowców, maszyn, urządzeń lub usług służących temu celowi.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Rypina, Sędziowie NSA Włodzimierz Kubiak, Ryszard Pęk (sprawozdawca), Protokolant Janusz Bielski, po rozpoznaniu w dniu 13 stycznia 2006 r. na rozprawie w Wydziale II Izby Finansowej skargi kasacyjnej Przedsiębiorstwa Produkcyjno-Usługowego "F." Sp. z o. o. w S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 18 listopada 2004 r., sygn. akt SA/Sz 748/03 w sprawie ze skargi "F." Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Usługowe Sp. z o. o. w S. na decyzję Izby Skarbowej w S. z dnia 6 września 2002 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2000 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od "F." Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Usługowe Sp. z o. o. w S. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w S. kwotę 1.800 (jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę Przedsiębiorstwa Produkcyjno-Usługowego "F." Sp. z o.o. z siedzibą w S. na decyzję Izby Skarbowej w S. z dnia 6 września 2002 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2000 r.

W uzasadnieniu wyroku Sąd przedstawił następujące okoliczności faktyczne i prawne.

Izba Skarbowa w S. utrzymała w mocy decyzję Inspektora Kontroli Skarbowej w Urzędzie Kontroli Skarbowej w S. z dnia 25 maja 2002 r., którą określono Spółce zobowiązanie w podatku dochodowym od osób prawnych oraz i zaległość podatkową za 2000 r. w kwocie 41.015,10 zł. Powodem wydania tej decyzji było ustalenie, że Spółka "F." zaniżyła dochód do opodatkowania za 2000 r. poprzez zawyżenie kosztów uzyskania przychodów w łącznej kwocie 70.653,53 zł., w tym: 70.255,15 zł. z tytułu ujemnych różnic kursowych, tj. 51.496,06 zł. od transferu zysku za 1999 r. i 18.729,09 zł. z tytułu zapłaconych składek ZUS od wynagrodzeń pracowników pracujących w oddziale w Czechach oraz refakturowania kosztów zarządzania i ogólnych kosztów administracyjnych; 428,38 zł z tytułu opłaty eksploatacyjnej za lokale użytkowe i amortyzacji, które dotyczyły Oddziału Czechy. Ponadto - zdaniem organu odwoławczego - Spółka bezpodstawnie odliczyła od dochodu wydatki w wysokości 66.183,84 zł. na budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego, poniesione w 1998 r., a także wydatki na dokończenie rozpoczętej w tym roku budowy. W nawiązaniu do ustaleń poczynionych w trakcie kontroli skarbowej Izba Skarbowa stwierdziła, że Spółka posiadała oddział w Republice Czeskiej z siedzibą w M., który sporządzał samodzielnie sprawozdanie finansowe, zgodnie z przepisami obowiązującymi w Czechach. Stosownie do art. 51 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 19 września 1994 r. o rachunkowości /Dz.U. nr 121 poz. 591 ze zm./. Centrala Spółki oraz jej oddział sporządzały łączne sprawozdanie finansowe. W związku z uchwałą Zgromadzenia Wspólników Spółki z dnia 5 września 2000 r., przewidującą między innymi przeznaczenie zysku w wysokości 1.2480.624,96 zł. w całości do podziału między wspólników, oddział Spółki w Czechach przekazał w dniu 12 grudnia 2000 r. na rachunek bankowy Spółki część zysku za 1999 r. w kwocie 9.536.307 koron czeskich po kursie 0,1099 zł., tj. 1.048.040,14 zł. Powstałe z przeliczenia na złote ujemne różnice kursowe skarżąca Spółka zaliczyła do kosztów uzyskania przychodu. Odnośnie różnic kursowych od środków przekazanych z Czech, a dotyczących zapłaconych składek ZUS ustalono, że składki te były płacone od wynagrodzeń wszystkich pracowników pracujących w zarówno w oddziale Czechy jak i w Polsce przez centralę firmy, która co miesiąc wystawiała fakturę obciążającą oddział w Czechach na kwotę wynikającą z tytułu zapłaty składek ZUS, przypadającą na pracowników pracujących w tym oddziale. Zwrot poniesionych wydatków następował poprzez przekazanie dewiz z konta oddziału Czechy na konto banku, z którego usług korzystała centrala. Następnie bank odkupywał walutę i stosowną kwotę przekazywał na rachunek złotówkowy Spółki.