Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 11 marca 2009 r., sygn. II FSK 830/08

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Krystyna Nowak, Sędzia NSA Jan Rudowski, Sędzia NSA Anna Maria Świderska (sprawozdawca), Protokolant Anna Dziewiż - Przychodzeń, po rozpoznaniu w dniu 11 marca 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej H. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 19 grudnia 2007 r. sygn. akt I SA/Lu 573/06 w sprawie ze skargi H. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia 12 lipca 2006 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2006 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) przyznaje radcy prawnemu M. R. od Skarbu Państwa - kasa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie - kwotę 600 (słownie: sześćset) złotych powiększoną o należny podatek VAT, tytułem udzielonej z urzędu, nieopłaconej pomocy prawnej.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 19 grudnia 2007 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie, oddalił skargę H. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia 12 lipca 2006 r. w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2006 rok.

Powyższy wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym ustalonym w toku postępowania podatkowego i przyjętym przez sąd I instancji.

Zaskarżoną decyzją Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B., po rozpatrzeniu odwołania H. W., utrzymało w mocy decyzję Burmistrza R. z 16 maja 2006 r., o ustaleniu A. W. i H. W. zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości na 2006 r. w wysokości 7.691 zł.

W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, iż na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w Radzyniu Podlaskim z 21 marca 2005 r. w sprawie I NS 163/03 o podział majątku wspólnego, H. W. i A. W., ujawniono jako współwłaścicieli w równych częściach działek położonych w R. przy ul. C. [...], o nr [...] i nr [...] o łącznej powierzchni 0,1593 ha, objętych KW Nr [...]. W ewidencji gruntów i budynków temu gruntowi przypisane jest przeznaczenie o symbolu "Ba", przewidziane dla terenów przemysłowych. Nieruchomość jest zabudowana budynkiem o powierzchni zabudowy 506 m2, którego funkcję, według klasyfikacji środków trwałych (KŚT) oznaczono kategorią niemieszkalnych handlowo - usługowych (KŚT 103). Na części nieruchomości A. W. prowadzi działalność gospodarczą pod firmą D. Z informacji w sprawie podatku od nieruchomości na 2006 r., którą złożyła podatniczka wynika, że na działalność gospodarczą zajęte są grunty o powierzchni 1.087 m2 oraz 445 m2 powierzchni użytkowej budynku. Grunty pozostałe zajmują powierzchnię 506 m2. W oparciu o powyższe ustalenia przy zastosowaniu stawek podatkowych podatku od nieruchomości na 2006 r określonych uchwałą Rady Miasta R. z 25 listopada 2005 r. Nr [...] organ podatkowy ustalił wysokość ciążącego solidarnie na współwłaścicielach nieruchomości zobowiązania podatkowego. Organ odwoławczy podkreślił, że fakt zgłoszenia i prowadzenia przez jednego ze współwłaścicieli działalności gospodarczej powoduje, że cała nieruchomość podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości według stawek przewidzianych dla gruntów i budynków związanych z działalnością gospodarczą. Ustosunkowując się do zarzutów odwołania organ podatkowy II instancji wskazał, że opodatkowanie budynku lub jego części stawką podatkową przewidzianą dla budynków mieszkalnych jest możliwe, jeżeli w ewidencji gruntów i budynków budynek oznaczony został jako mieszkalny. Niezależnie zatem od podniesionej w odwołaniu okoliczności zamieszkiwania przez podatnika w części opodatkowanego budynku, opodatkowanie budynku lub jego części według stawek przewidzianych dla budynków mieszkalnych nie ma podstawy prawnej bez uprzedniego dokonania przez właścicieli stosownych zmian w ewidencji gruntów i budynków. Zgodnie z art. 3 ust. 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 roku o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2002r., Nr 9 poz.84 ze zm. - dalej "u.p.o.l."), jeżeli nieruchomość, obiekt budowlany stanowi współwłasność lub znajduje się w posiadaniu dwóch lub więcej podmiotów, to stanowi odrębny przedmiot opodatkowania, a obowiązek podatkowy od nieruchomości lub obiektu budowlanego ciąży solidarnie na wszystkich współwłaścicielach lub posiadaczach. W myśl art. 91 Ordynacji podatkowej do odpowiedzialności solidarnej stosuje się przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm. - k.c.). W tym stanie prawnym dla celów podatku od nieruchomości, powierzchni nieruchomości stanowiących współwłasność nie można łączyć z powierzchnią innych nieruchomości, stanowiących majątek osobisty poszczególnych współwłaścicieli. Nie można opodatkowywać odrębnie udziałów we współwłasności poszczególnych współwłaścicieli. Organy podatkowe nie są przy tym uprawnione do rozstrzygania w przedmiocie przynależnego poszczególnym współwłaścicielom prawa własności do budynków usytuowanych na wspólnym gruncie. Niezależnie od woli współwłaściciela i ewentualnego fizycznego posiadania ściśle wydzielonej części opodatkowanych nieruchomości, powołane wyżej przepisy prawa podatkowego nakładają na organy podatkowe obowiązek wymiaru podatków w oparciu o dane podmiotowe i przedmiotowe, wynikające z ewidencji gruntów.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00