Wyrok NSA z dnia 13 października 2011 r., sygn. I FSK 951/11

Dla potrzeb wykreowania obowiązku zapłaty podatku od towarów i usług z tytułu likwidacji działalności gospodarczej przyjmuje się, że spółka cywilna pomimo jej formalnej likwidacji zachowuje status podatnika, w stosunku do zobowiązań powstałych w czasie, gdy spółka cywilna była czynnym podatnikiem podatku. Skoro tak, to analogicznie należy dopuścić możliwość rozliczenia podatku od towarów i usług w zakresie nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, za okres prowadzonej przez spółkę cywilną działalności.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Sylwester Marciniak, Sędzia NSA Jan Zając, Sędzia WSA (del.) Maciej Jaśniewicz (sprawozdawca), Protokolant Marta Sokołowska-Juras, po rozpoznaniu w dniu 13 października 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 9 lutego 2011 r. sygn. akt III SA/Gl 2107/10 w sprawie ze skargi Z. B. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 29 lipca 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w K. na rzecz Z. B. kwotę 180 zł (słownie: sto osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 9 lutego 2011r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w sprawie ze skargi Z. B. uchylił zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające go postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Z, z dnia 27 maja 2010r. w przedmiocie podatku od towarów i usług.

W uzasadnieniu wskazano, że skarżący pismem z dnia 23 lutego 2010 r., działając w imieniu własnym i swojego syna M. B., byłych wspólników Firmy Handlowej "B." s.c., zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Z. z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty w podatku VAT za sierpień 2005r. w kwocie 2.943.586 zł. Wraz z wnioskiem złożył korektę deklaracji VAT-7 za sierpień 2005r., w której wykazał nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do zwrotu bezpośredniego, w miejsce deklarowanej nadwyżki do przeniesienia. Pismem z 25 marca 2010r., które zostało uzupełnione pismem z 30 marca 2010r., skarżący sprecyzował, że chodzi mu o zwrot bezpośredni nadwyżki podatku naliczonego nad należnym wykazanej w deklaracji VAT-7 za sierpień 2005r., tj. ostatni miesiąc działalności podatnika-spółki. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Z. postanowieniem z dnia 27 maja 2010r. stwierdził, że wnoszący odwołanie nie jest stroną postępowania i na podstawie art. 165a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm., dalej jako Ordynacja podatkowa ) odmówił wszczęcia postępowania w tej sprawie. W uzasadnieniu stwierdził, że spółka cywilna, której dotyczy rozliczenie w podatku od towarów i usług za sierpień 2005r. została postawiona w stan upadłości (postanowienie Sądu Rejonowego w K. z 7 listopada 2000r. sygn. akt [...]). Wyznaczony przez Sąd Syndyk Masy Upadłości zarządzał majątkiem spółki, aż do czasu zakończenia procesu upadłościowego, tj. do sierpnia 2005r. W okresie tym składał on deklaracje podatkowe, w tym również VAT-7 w imieniu spółki. W dniu 5 lipca 2005r. Sąd Rejonowy w K. wydał postanowienie w przedmiocie stwierdzenia ukończenia postępowania upadłościowego. Postanowienie to uprawomocniło się w dniu 17 sierpnia 2005r. i taką datę zakończenia prowadzenia działalności gospodarczej wskazał syndyk na złożonym w Urzędzie Skarbowym w Z. druku VAT-Z. Ponadto organ I instancji stwierdził, że orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego z 10 marca 2009r. sygn. akt P 80/2008 nie dotyczy analizowanej sprawy, gdyż w tym przypadku nie ma podmiotu, który byłby uprawniony do żądania czynności organu podatkowego z uwagi na swój interes prawny.