Wyrok NSA z dnia 2 lutego 2011 r., sygn. I OSK 491/10
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Anna Łukaszewska - Macioch Sędziowie: sędzia NSA Monika Nowicka sędzia del. NSA Wiesław Morys (spr.) Protokolant asystent sędziego Katarzyna Myślińska po rozpoznaniu w dniu 2 lutego 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej W. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 października 2009 r. sygn. akt I SA/ Wa 805/09 w sprawie ze skargi W. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] marca 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 22 października 2009 r., w sprawie oznaczonej sygnaturą akt I SA/Wa 805/09, w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji ustalającej terminy zagospodarowania nieruchomości oddanej w użytkowanie wieczyste, oddalił skargę W. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] marca 2009 r.
Wyrok ten wydano w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:
decyzją z dnia [...] stycznia 1978 r. Prezydent miasta stołecznego Warszawy przekazał w użytkowanie Fabryce [...] w W. teren położony przy ul. [...],[...] i [...], o powierzchni 88011 m 2, nr Kw [...]. Przeznaczony on był pod budowę ośrodka rekreacyjnego. Decyzją z dnia [...] sierpnia 1993 r. Wojewoda Warszawski stwierdził nabycie z dniem 5 grudnia 1990 r. przez wspomnianą Fabrykę, obecnie [...] w W., prawa użytkowania wieczystego tego terenu na okres 99 lat. Następnie decyzją tegoż Wojewody z dnia [...] września 1993 r. grunt ten został przekazany na własność Dzielnicy Gminie Warszawa [...] (obecnie Gmina Warszawa-[...]). Zarząd ostatnio wymienionej Gminy decyzją z dnia [...] listopada 1998 r. ustalił obowiązek zagospodarowania przedmiotowej nieruchomości, określając termin rozpoczęcia budowy na dwa lata, a jej zakończenia na pięć lat od dnia, w którym decyzja stała się ostateczna. Na podstawie umowy z dnia [...] kwietnia 2001 r. obecnymi użytkownikami wieczystymi są W. S. i M. W. W dniu [...] lipca 2002 r. złożyli oni wniosek o stwierdzenie nieważności wspomnianej decyzji z dnia [...] listopada 1998 r., dowodząc rażącego naruszenia art. 220 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 115, poz. 741 ze zm.), art. 75 i art. 107 § 3 k.p.a. Ich zdaniem, skoro decyzja ustanawiająca prawo użytkowania wieczystego nie określała obowiązku zabudowy przedmiotowego terenu, to decyzja ustalająca terminy realizacji tego obowiązku jest dotknięta rażącą wadą. Decyzją z dnia [...] listopada 2003 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie odmówiło stwierdzenia nieważności decyzji z dnia [...] listopada 1998 r., a następnie decyzją z dnia [...] września 2004 r. utrzymało ją w mocy. Nie podzieliło bowiem argumentacji wniosku, dochodząc do przekonania, że zakwestionowana decyzja nie narusza rażąco prawa. Skoro bowiem w decyzji oddającej teren w użytkowanie wieczyste nie określono terminów zagospodarowania nieruchomości stanowiącej przedmiot użytkowania wieczystego, pod którym to pojęciem należy rozumieć przeznaczenie zgodne z planem zagospodarowania przestrzennego, to ustalenie terminów zabudowy miało oparcie prawne. Obie decyzje zostały uchylone wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 marca 2006 r., który stwierdził brak w aktach administracyjnych aktu notarialnego, na podstawie którego doszło do zbycia prawa użytkowania wieczystego na rzecz W. S. i M. W., co wyłączało ocenę legitymacji czynnej w sprawie. Poza tym Sąd ten zważył, iż gdyby ostatnio wymieniony był współużytkownikiem wieczystym terenu, to pominięcie go w postępowaniu naruszałoby regułę zawartą w art. 10 § 1 k.p.a. Wreszcie niekompletność akt administracyjnych nie pozwalała na zbadanie zachowania terminu do zaskarżenia pierwszej decyzji zapadłej w sprawie. Te uchybienia należało usunąć w toku ponownego rozpatrzenia sprawy.
