Wyrok NSA z dnia 30 maja 2012 r., sygn. II FSK 2276/10

Pożyczka udzielana okazjonalnie, nienosząca cech systematyczności, nie jest zorganizowaną i świadczoną w sposób ciągły usługą pośrednictwa finansowego, a co za tym idzie - nie podlega obowiązkowi podatkowemu w zakresie VAT.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Tomasz Kolanowski, Sędzia NSA Jerzy Płusa, Sędzia WSA del. Danuta Kuchta (sprawozdawca), Protokolant Justyna Bluszko-Biernacka, po rozpoznaniu w dniu 30 maja 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej E. sp. z o.o. z siedzibą w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 28 kwietnia 2010 r. sygn. akt I SA/Gl 16/10 w sprawie ze skargi E. sp. z o.o. z siedzibą w K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 6 października 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od E. sp. z o.o. z siedzibą w K. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w K. kwotę 1200 (słownie: jeden tysiąc dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 28 kwietnia 2010 r., sygn. akt I SA/GI 16/10 oddalił skargę E. Sp. z o.o. w K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 6 października 2009 r. w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych.

2. W uzasadnieniu wyroku Sąd pierwszej instancji przedstawił stan faktyczny, z którego wynika, że Spółka E. Sp. z o.o. w K. (dalej: skarżąca) zwróciła się do organu podatkowego z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty w podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu zawartej umowy pożyczki. Argumentowała, że pożyczka pieniężna udzielona została przez podatnika podatku VAT, w związku z czym zwolniona jest z podatku od towarów i usług, a w następstwie tego powinna być wyłączona z podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. Nr 68, poz. 450 z późn. zm., dalej ustawa p.c.c.). Notariusz pobrał podatek od czynności cywilnoprawnych w wysokości 2 % od kwoty pożyczki tj. 2 % od 400.000 złotych. Dyrektor Izby Skarbowej utrzymując w mocy decyzję Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w K. z dnia 7 lipca 2009 r., którą odmówiono Spółce stwierdzenia nadpłaty w podatku od czynności cywilnoprawnych w kwocie 8.000 złotych, powołał treść przepisów art. 1 ust. 1 pkt 1 lit.b) oraz art. 2 ust. 4 ustawy p.c.c. regulujące kwestię opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz treść art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z 2004 r., dalej ustawa o VAT) regulującego kwestie podatnika podatku VAT. Ustosunkowując się do argumentów Spółki, organy podatkowe obu instancji zgodnie przyjęły, że zawarta umowa pożyczki pieniężnej nie nosiła cech systematyczności (w latach 2007-2009 zawarto dwie umowy pożyczki z różnymi podmiotami), zamiar wykonywania takich czynności w sposób częstotliwy nie znalazł odzwierciedlenia ani w faktycznej działalności pożyczkodawcy (P. z o.o.), ani w przedmiocie działalności podatnika wpisanym do Krajowego Rejestru Sądowego.