Wyrok NSA z dnia 18 kwietnia 2012 r., sygn. II OSK 223/12

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Łuczaj Sędziowie Sędzia NSA Barbara Adamiak Sędzia del. NSA Jerzy Krupiński (spr.) Protokolant asystent sędziego Agnieszka Chorab po rozpoznaniu w dniu 18 kwietnia 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 grudnia 2009 r., sygn. akt IV SA/Wa 1521/09 w sprawie ze skargi A. G. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] lipca 2009 r., nr [...] w przedmiocie wymeldowania 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od A. G. na rzecz M. S. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 30 grudnia 2009 r., sygn. akt IV SA/Wa 1521/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę A. G. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] lipca 2009 r., nr [...], w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego A. G., zameldowanego w lokalu nr [...] przy ul. Ł. w Warszawie.

Wyrok wydany został w następujących okolicznościach sprawy:

Decyzją z dnia [...] marca 2009 r., nr [...], Prezydent Miasta Stołecznego Warszawy odmówił wymeldowania skarżącego.

Od powyższej decyzji odwołanie złożył współwłaściciel mieszania M. S., podnosząc, że A. G. zaczął przebywać w powyższym lokalu dopiero po wszczęciu postępowania w sprawie jego wymeldowania.

Decyzją z dnia [...] lipca 2009 r., nr [...], Wojewoda Mazowiecki uchylił decyzję organu I instancji i orzekł o wymeldowaniu A. G. z pobytu stałego w przedmiotowym lokalu. W uzasadnieniu decyzji Wojewoda stwierdził, że organ pierwszej instancji wydając rozstrzygnięcie odmowne niewłaściwie ocenił zgromadzony w sprawie materiał dowodowy. Zdaniem Wojewody, należało dać wiarę zeznaniom bezstronnych świadków zamieszkałych i bywających w budynku przy ul. Ł. w Warszawie. Znajdują one potwierdzenie w informacjach przekazanych przez Komendę Rejonową Policji Warszawa V. Natomiast A. G. przychodząc do przedmiotowego lokalu próbuje stworzyć jedynie pozory zamieszkiwania na potrzeby toczącego się postępowania. Jest on zainteresowany tylko utrzymaniem zameldowania w lokalu, a nie zamieszkiwaniem w nim na stałe. Z kolei okoliczność, że posiada tam swoje rzeczy nie świadczy o tym, że mieszkania nie opuścił, gdyż opuszczenie lokalu nie musi być połączone z jego opróżnieniem. Wobec zatem faktu opuszczenia przez A. G. miejsca pobytu stałego, w ocenie organu odwoławczego zaistniały przesłanki do jego wymeldowania.