Wyrok NSA z dnia 18 czerwca 2013 r., sygn. I GSK 842/12

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Rysz Sędziowie NSA Hanna Kamińska (spr.) Małgorzata Korycińska Protokolant Tomasz Haintze po rozpoznaniu w dniu 18 czerwca 2013 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej "B." S.A. w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 28 lutego 2012 r. sygn. akt I SA/Lu 777/11 w sprawie ze skargi "B." S.A. w [...] na decyzję Dyrektora Izby Celnej w [...] z dnia [...] października 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 28 lutego 2012 r., sygn. akt I SA/Lu 777/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w L., działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; dalej powoływanej jako "p.p.s.a."), oddalił skargę "B. R. W." S.A. z siedzibą w B. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w B. P. z dnia [...] października 2011 r., nr [...]. Wspomniana decyzja utrzymała w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w L. z dnia [...] września 2007 r., nr [...], którą odmówiono skarżącej spółce stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym uiszczonym z tytułu sprzedaży energii elektrycznej za okres od maja 2004 r. do maja 2007 r. i odsetek za zwłokę w płatności podatku akcyzowego za lata 2004 i 2005. Organ odwoławczy rozpoznawał sprawę dwukrotnie bowiem poprzednia decyzja Dyrektora Izby Celnej w B. P. z dnia 14 grudnia 2007 r. została uchylona wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w L. z dnia 20 maja 2008 r., sygn. akt I SA/Lu 80/08, przy czym wyrok ten stał się prawomocny, bowiem skarga kasacyjna organu podatkowego od tego orzeczenia została oddalona wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 czerwca 2010 r. o sygn. akt I GSK 810/09.

Sąd pierwszej instancji wskazał w swoim rozstrzygnięciu ustalenia faktyczne i stanowisko organów podatkowych. Organy te wskazały, że w dniu 12 lipca 2007 r. "B. R. W." S.A. złożyła wniosek o stwierdzenie nadpłaty w podatku akcyzowym uiszczonym przez nią z tytułu sprzedaży energii elektrycznej za okres od maja 2004 r. do maja 2007 r. w wysokości 244 764 zł i odsetek za zwłokę w płatności podatku akcyzowego w wysokości 13 049 zł w latach 2004 - 2005, wskazując, że sprzedawana energia elektryczna była wytwarzana ze źródła odnawialnego, co wyczerpało przesłankę zwolnienia od podatku określoną w art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 ze zm.). W toku postępowania organ podatkowy ustalił, że "B. R. W." S.A. posiada koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej, udzieloną decyzją Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z dnia [...] grudnia 2005 r., przy czym w dniu [...] czerwca 2007 r. decyzja ta została na wniosek spółki zmieniona poprzez dodanie treści: "Energia elektryczna wytwarzana jest w odnawialnym źródle energii". Decyzją z dnia [...] września 2007 r. Naczelnik Urzędu Celnego odmówił spółce stwierdzenia we wnioskowanym zakresie nadpłaty w podatku akcyzowym i odsetek za zwłokę w płatności tego podatku. Rozpatrując ponownie (tj. po wskazanych wyżej wyrokach WSA i NSA) odwołanie spółki, Dyrektor Izby Celnej decyzją z dnia [...] października 2011 r. utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji. Wskazując na stanowisko wyrażone w wydanym w sprawie wyroku NSA z dnia 29 czerwca 2010 r., organ odwoławczy stwierdził, że dopiero od dnia 25 czerwca 2007 r. (to jest od dnia zmiany decyzji o udzieleniu koncesji) produkowana i sprzedawana przez spółkę energia może być uznana za pochodzącą ze źródła odnawialnego. W konsekwencji, dopiero od dnia 25 czerwca 2007 r. spółka mogła ubiegać się o wydanie świadectw pochodzenia potwierdzających wytworzenie od tego dnia energii elektrycznej w odnawialnym źródle energii. Pierwsze świadectwo pochodzenia zostało wydane spółce w dniu 5 lutego 2008 r. za energię elektryczną wytworzoną w odnawialnym źródle energii w okresie od 1 lipca do 31 grudnia 2007 r. Oznaczało to, że w okresie od maja 2004 r. do maja 2007 r. "B. R. W." S.A. nie wytwarzała energii ze źródła odnawialnego, która podlegałaby zwolnieniu od akcyzy na podstawie art. 23 ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym.