Wyrok NSA z dnia 14 listopada 2014 r., sygn. II FSK 2446/12

Użyte w ustawie o PIT sformułowanie „w wykonywaniu działalności gospodarczej” nie jest tym samym co „w związku z wykonywaniem działalności.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Stefan Babiarz (sprawozdawca), Sędzia NSA Tomasz Zborzyński, Sędzia WSA (del.) Grażyna Nasierowska, Protokolant Marta Wyszkowska, po rozpoznaniu w dniu 14 listopada 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, działającego z upoważnienia Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 5 lipca 2012 r. sygn. akt I SA/Ke 264/12 w sprawie ze skargi R. D. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2012 r. nr IPTPB1/415-326/11-2/MD, IPTPB1/415-326/11-3/MD w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) oddala skargę, 3) zasądza od R. D. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, działającego z upoważnienia Ministra Finansów kwotę 280 (dwieście osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z dnia 5 lipca 2012 r., I SA/Ke 264/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach uchylił zaskarżoną przez R. D.(zwanego dalej skarżącym) interpretację indywidualną Ministra Finansów (organ upoważniony: Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi) z dnia 24 lutego 2012 r.

w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych.

2. Ze stanu sprawy przyjętego przez sąd pierwszej instancji wynika, że

we wniosku skarżący wskazał, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nawiązał współpracę z zagranicznymi odbiorcami, z którymi rozliczenia prowadzone są w euro. W celu zabezpieczenia transakcji zawieranych w walucie obcej skarżący zawarł z bankiem umowę, która regulowała zasady zawierania i rozliczania transakcji, w tym opcji walutowych. W wyniku końcowego rozliczenia umowy bank ustalił kwotę swojego roszczenia z tytułu opcji walutowych na kwotę 5.030.216, 56 zł do zapłaty po stronie skarżącego. Skarżący zawarł ugodę z bankiem. W jej wyniku bank umorzył skarżącemu część długu w kwocie 2.379.337,11 zł. Zawartą z bankiem ugodę skarżący ujął w księgach rachunkowych za 2011 r. w ten sposób, że kwotę 5.030.216,56 zł zaliczył do kosztów, natomiast kwotę 2.379.337,11 zł zaliczył do przychodów, jako kwotę umorzenia zobowiązania.