Wyrok NSA z dnia 13 maja 2014 r., sygn. I GSK 63/13

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Henryk Wach Sędzia NSA Gabriela Jyż Sędzia NSA Barbara Stukan - Pytlowany (spr.) Protokolant Monika Tutak - Rutkowska po rozpoznaniu w dniu 13 maja 2014 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 25 października 2012 r. sygn. akt III SA/Łd 499/12 w sprawie ze skargi A. M. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w [...] z dnia [...] kwietnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w przedmiocie podatku akcyzowego 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od A. M. na rzecz Dyrektora Izby Celnej w [...] kwotę 180 (słownie: sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 25 października 2012 r., sygn. akt III SA/Łd 499/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; dalej powoływanej jako "p.p.s.a."), oddalił skargę A. M. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w [...] (dalej: Dyrektor Izby Celnej) z dnia [...] kwietnia 2012 r., nr [...], utrzymującą w mocy decyzję tego organu z dnia [...] stycznia 2012 r. o odmowie stwierdzenia nieważności decyzji Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] czerwca 2011 r., określającej skarżącej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym za miesiące od lutego do grudnia 2006 r. Ponadto Sąd przyznał pełnomocnikowi skarżącej koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Sąd pierwszej instancji wskazał w swoim rozstrzygnięciu ustalenia faktyczne i stanowisko Dyrektora Izby Celnej. Organ ten stwierdził, że w dniu [...] listopada 2011 r. wpłynął wniosek A. M. o stwierdzenie nieważności prawomocnej decyzji Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] czerwca 2011 r. (nr [...]), utrzymującej w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w [...] z dnia [...] czerwca 2010 r. o określeniu A. M. zobowiązania podatkowego w akcyzie za wskazany wyżej okres z uwagi na ustalenie, że skarżąca wystawiła na rzecz nieistniejącego podmiotu ([...]) 121 faktur sprzedaży (z zastosowaniem obniżonej stawki podatku akcyzowego) łącznie 3203,8 litrów oleju opałowego (do których dołączono oświadczenia kupującego, że cały zakupiony olej zostanie przeznaczony na cele opałowe). Zdaniem wnioskodawcy, w sprawie ziściła się przesłanka stwierdzenia nieważności decyzji określona w art. 247 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) w postaci rażącego naruszenia prawa, bowiem wskazane rozstrzygnięcia zostały wydane w sposób sprzeczny z literalnym brzmieniem art. 65 ust. 1, ust. 1a i ust. 2 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 ze zm.) oraz § 4 ust. 1, ust. 2 i ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2004 r. w sprawie obniżenia stawek podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 87, poz. 825 ze zm.; dalej powoływanej jako "rozporządzenie MF w sprawie obniżenia stawek akcyzy"). Dyrektor Izby Celnej nie podzielił stanowiska strony i odmówił stwierdzenia nieważności swojej decyzji z dnia [...] czerwca 2011 r., uznając, że nie została ona wydana z rażącym naruszeniem prawa. Powołując się na treść art. 65 ust. 1a ustawy o podatku akcyzowym oraz przepisy rozporządzenia MF w sprawie obniżenia stawek akcyzy, organ podatkowy stwierdził, że dla skorzystania z obniżonej stawki podatku akcyzowego na sprzedaż oleju opałowego lub oleju napędowego należy przedstawić właściwie wypełnione oświadczenia nabywcy o przeznaczeniu tych produktów na cele opałowe. Tylko tak udokumentowana sprzedaż korzysta z obniżonego opodatkowania, zaś sprzedaż oleju na cele inne niż opałowe uzasadnia zastosowanie stawki podatkowej określonej w art. 65 ust. 1a pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym. Skoro w sprawie zakończonej decyzją z dnia [...] czerwca 2011 r. ustalono, że oświadczenia nabywcy są fałszywe, bo pochodzą od podmiotu nieistniejącego, to A. M. utraciła prawo do stosowania preferencyjnej stawki podatku akcyzowego i wobec tego nie ma podstaw do stwierdzenia nieważności wspomnianej decyzji.