Wyrok NSA z dnia 24 stycznia 2014 r., sygn. II OSK 2033/12
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zofia Flasińska ( spr.) Sędziowie Sędzia NSA Paweł Miładowski Sędzia NSA Bożena Popowska Protokolant starszy asystent sędziego Elżbieta Granatowska po rozpoznaniu w dniu 24 stycznia 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Wojewody Mazowieckiego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 maja 2012 r. sygn. akt IV SA/Wa 466/12 w sprawie ze skargi P. F. D. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] stycznia 2012 r. nr [...] w przedmiocie wpisania wzmianki dodatkowej w akcie urodzenia oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 22 maja 2012 r., sygn. akt IV SA/Wa 466/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu skargi P. F. D., uchylił decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] stycznia 2012 r. oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego m.st. Warszawy z dnia [...] listopada 2011 r. o odmowie wpisania wzmianki dodatkowej do aktu urodzenia P. F. D.
Wyrok ten został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
Decyzją z dnia [...] stycznia 2012 r. Wojewoda Mazowiecki utrzymał w mocy decyzję Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego m. st. Warszawy z dnia [...] listopada 2011 r., odmawiającą wpisania na wniosek P. F. D. wzmianki dodatkowej do jego aktu urodzenia nr [...], polegającej na zastąpieniu imienia i nazwiska ojca wnioskodawcy "O. D." wpisem "A. D.".
P. F. D. do wniosku dołączył przetłumaczone z języka angielskiego oświadczenie A. D. z 24 października 1957 r. o zmianie nazwiska z "O. D." na "A. D.", złożone przed urzędnikiem stanu cywilnego w Nowej Południowej Walii. Organy obu instancji rozpoznając tę sprawę ustaliły, że O. D. nie utracił do chwili swej śmierci obywatelstwa polskiego. Wskazane oświadczenie nie wywołało więc skutków prawnych na gruncie prawa polskiego. Skuteczna zmiana imienia i nazwiska byłaby możliwa tylko w trybie ustawy z dnia 17 października 2008 r. o zmianie imienia i nazwiska (Dz. U z 2008 r., nr 220, poz. 1414). O. D. do chwili śmierci nie przeprowadził administracyjnej procedury zmiany imienia i nazwiska, zgodnie z przepisami prawa polskiego, a uprawnienie do wszczęcia postępowania w tym zakresie ma charakter osobisty i niezbywalny. Organy wskazały, że skoro akty stanu cywilnego stanowią wyłączny dowód zdarzeń w nich stwierdzonych, ich niezgodność z prawdą może być ustalona w postępowaniu przed sądem powszechnym w trybie sprostowania aktu na podstawie art. 31 w zw. z art. 33 ustawy z dnia 29 września 1986 r. - Prawo o aktach stanu cywilnego (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r., Nr 212, poz. 1264 ze zm.).
