Postanowienie NSA z dnia 17 stycznia 2014 r., sygn. I OSK 3030/13

Odrzucenie skargi

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Irena Kamińska po rozpoznaniu w dniu 17 stycznia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Z.K. i L.K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 7 października 2013 r. o sygn. akt II SAB/Op 52/13 w sprawie ze skargi Z.K. i L.K. na bezczynność S.G. w przedmiocie odebrania rzeczy porzuconych postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Opolu.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 3 lipca 2013 r., Z.K. i L.K. złożyli skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu na bezczynność Starosty Powiatowego w G. zarzucając mu naruszenie szeregu przepisów ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r., poz. 267, zwanej dalej "k.p.a."), w tym art. 12 k.p.a., oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 czerwca 1966 r. w sprawie rzeczy znalezionych (Dz. U. z 1966 r., Nr 22, poz. 141 ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, a w szczególności § 3 pkt 2, § 5 i § 15. Skarżący wnieśli o orzeczenie, że zgodnie z powołanymi przepisami rozporządzenia w sprawie rzeczy znalezionych, Starosta G. ma obowiązek odebrania rzeczy pozostałych po zmarłym A.K., wydania poświadczenia i "dalszego postępowania z rzeczami w myśl przepisów ww. rozporządzenia". Wydanie poświadczenia i odebranie rzeczy, lub wydanie decyzji, powinno - ich zdaniem - nastąpić w terminie 1 miesiąca od uprawomocnienia się wyroku WSA. Uzasadniając skargę skarżący podnieśli, że w budynkach znajdujących się na nieruchomości w Ś., będącej ich własnością, mieszkał zmarły i pozostało po nim wiele przedmiotów. Wobec tego po komisyjnym spisaniu tych rzeczy i ich zabezpieczeniu, skarżący zawiadomili listownie syna zmarłego A.K. o możliwości ich odbioru przez ustanowionych sądownie spadkobierców. Tymczasem sprawa spadkowa nie została przez rodzinę zmarłego do tej pory przeprowadzona, a skarżący są z nią skonfliktowani. Boją się wydać rzeczy po zmarłym niewłaściwej osobie, narażając się tym samym na odpowiedzialność cywilną, dlatego chcą wydać rzeczy prawnie wskazanym spadkobiercom.