Wyrok NSA z dnia 13 lutego 2015 r., sygn. II FSK 524/13
Regulacje art. 11 ust. 7 i art. 11 ust. 9 u.s.d.g. nie zawierają się w Ordynacji podatkowej ani w jakiejkolwiek innej ustawie podatkowej, nie są przepisami prawa podatkowego.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Krzysztof Winiarski, Sędzia NSA Jacek Brolik (sprawozdawca), Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Kalamala, Protokolant Joanna Bańbura, po rozpoznaniu w dniu 13 lutego 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej "C." sp. z o. o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2012 r. sygn. akt III SA/Wa 209/12 w sprawie ze skargi "C." sp. z o. o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 14 listopada 2011 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania podatkowego oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 29 października 2012 r., sygn. akt III SA/Wa 209/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną przez C. sp. z o.o. z siedzibą w W. decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 14 listopada 2011 r. w przedmiocie umorzenia postępowania podatkowego.
Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Sąd pierwszej instancji wynika, że pismem z 27 października 2010 r. C. Sp. z o.o. (dalej jako: “Skarżąca") zwróciła się do Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w W. z wnioskiem o zwrot nadpłaty podatku dochodowego za 2001 r. wraz z odsetkami, w związku z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 czerwca 2010 r., sygn. akt I FPS 5/09. Jednakże z informacji od Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. wynikało, że w następstwie wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie decyzji z 9 lipca 2009 r. stwierdzającej nieważność decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. z 19 czerwca 2007 r., w dniu 3 sierpnia 2009 r., organ ten dokonał zwrotu podatku dochodowego od osób prawnych za 2001 r. wraz z odsetkami w łącznej kwocie 1.456.762,45 zł na rzecz Skarżącej. Pismem z 10 listopada 2010 r. Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w W. wezwał Skarżącą do wyjaśnienia, czy w świetle tych okoliczności podtrzymuje żądanie wyrażone w piśmie z 27 października 2010 r. W piśmie z 23 listopada 2010 r. Skarżąca wskazała, że zapłata ze strony Urzędu Skarbowego w P. pokryła tylko część kwoty do zwrotu, natomiast prawidłowe rozliczenie powinno być dokonane zgodnie z treścią jej pisma z 23 lipca 2009 r., według którego przysługiwała jej należność z nadpłat w kwocie 997.389,53 zł, a z odsetek 654.035,35 zł. Stosowna nadpłata do dnia otrzymania środków z Urzędu Skarbowego w P., tj. do 4 sierpnia 2009 r. zwiększyła się o 3.552,35 zł tytułem odsetek, a więc suma zwrotu powinna wynieść 1.654.977,23 zł. Przelew z Urzędu Skarbowego wynosił natomiast 1.456.762,45 zł, tzn. odpowiadał 88,02 % całej kwoty do zwrotu. Zdaniem Skarżącej, po odpowiednim zaliczeniu środków na nadpłatę i na odsetki, w dniu 4 sierpnia 2009 r. pozostało do zapłaty łącznie 197.789,32 zł, z czego nadpłata to 119.456,23 zł, a odsetki 78.333,09 zł. Według jej wyliczeń całość kwoty do zwrotu na dzień 23 listopada 2010 r. wynosi 213.498,63 zł, z czego odsetki stanowią 15.709,31 zł. Zdaniem Spółki, zobowiązania bieżące z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych były w okresie od rozpoczęcia działalności do lipca 2009 r. pokrywane na bieżąco, z wyjątkiem ClT-8 za 1998 r. i 1999 r., CIT-2 za marzec i kwiecień 2003 r. Spółka wyjaśniła, że uiściła CIT-8 za 1998 r. i 1999 r. wraz z odsetkami przelewem 20 września 2002 r. i rozliczeniem nadpłaty CIT-8 za 2002 r.
