Wyrok NSA z dnia 21 stycznia 2015 r., sygn. I OSK 404/14

W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, uwzględniając powyższe, zgodzić się należy ze stanowiskiem organu zawartym w skardze kasacyjnej, że o tym, który z trybów udostępnienia informacji publicznej należy stosować w danym przypadku, decyduje charakter informacji publicznej, która jest przedmiotem tego wniosku i ocena, dla jakiego pierwotnego celu publicznego dana informacja publiczna została wytworzona. Do dokonania tej oceny zobowiązany jest organ udostępniający informację.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz sędzia NSA Irena Kamińska sędzia del. WSA Ewa Kwiecińska (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Justyna Żurawska po rozpoznaniu w dniu 21 stycznia 2015 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Starosty Lidzbarskiego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 3 grudnia 2013 r. sygn. akt II SAB/Ol 107/13 w sprawie ze skargi A.P. na bezczynność Starosty Lidzbarskiego w przedmiocie udzielenia informacji publicznej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 3 grudnia 2013 r., sygn. akt II SAB/Ol 107/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie po rozpoznaniu skargi A.P. na bezczynność Starosty Lidzbarskiego w udzieleniu informacji publicznej zobowiązał organ do rozpoznania wniosku skarżącego z dnia 10 września 2013 r. w terminie 14 dni od dnia doręczenia organowi odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy oraz stwierdził, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie przytoczył następujące okoliczności faktyczne i prawne sprawy.

Wnioskiem z dnia 10 września 2013 r. A.P., wskazując na art. 61 Konstytucji RP, zwrócił się do Starosty Lidzbarskiego za pośrednictwem poczty elektronicznej o udostępnienie informacji publicznej w zakresie:

‒ kopii wszystkich uchwał podjętych przez Powiatową Radę Zatrudnienia w roku 2011, 2012 i 2013, w tym rocznych planów potrzeb szkoleniowych jej członków, o ile takie uchwały były podjęte;