Wyrok NSA z dnia 14 czerwca 2016 r., sygn. II FSK 867/14

Skoro art. 1 § 1 pkt 1 ustawy prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych wyłączał z "publicznego" obrotu papierami wartościowymi udostępniane przez Skarb Państwa w procesie prywatyzacji akcji pracownikom danej spółki, a akcje "pracownicze" Banku H. w procesie jego prywatyzacji zbywane były w "innym" niż oferta publiczna trybie, o którym mowa w art. 23 ust. 2 ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, to do dochodów z ich sprzedaży nie mógł mieć zastosowania art. 52 pkt 1 lit. a u.p.d.o.f.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz (sprawozdawca), Sędzia NSA Zbigniew Kmieciak, Sędzia WSA (del.) Dariusz Skupień, Protokolant Anna Dziewiż-Przychodzeń, po rozpoznaniu w dniu 14 czerwca 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej I. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 lipca 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 792/13 w sprawie ze skargi I. K. oraz R. K. - następcy prawnego zmarłego S. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 maja 2011 r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1999 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od I. K. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie kwotę 1800 (słownie: jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1.1. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 9 lipca 2013 r. o sygn. akt III SA/Wa 792/13 oddalił skargę I. K. oraz R. K. - następcy prawnego zmarłego S. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 maja 2011 r. przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1999 r.

1.2. Sąd I instancji wskazał, że w 1999 r. I. K. uzyskała dochód z tytułu zbycia akcji Banku H. w W. S.A., którego nie wykazała w zeznaniu podatkowym PIT-31. W październiku 2005 r. do Urzędu Skarbowego W. - U. wpłynęła korekta powyższego zeznania, w której, w ogólnej kwocie dochodów, Skarżący uwzględnili również dochód I. K. ze zbycia akcji, w wysokości 54.371,25 zł. Podatek należny wynikający z korekty zeznania wyniósł 25.520,50 zł oraz wykazano kwotę do zapłaty w wysokości 17.298,74 zł, która została uregulowana wraz z odsetkami za zwłokę. Wnioskiem z 6 grudnia 2005 r. skarżący zwrócili się do Naczelnika Urzędu Skarbowego W. - U. o stwierdzenie nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1999 r. z tytułu dochodu uzyskanego ze i sprzedaży akcji pracowniczych Banku H. w W. S.A. w wysokości zapłaconego podatku wraz z odsetkami za zwłokę. Wniosek powyższy uzasadnili tym, że w 1999 r. dochód ze sprzedaży przedmiotowych akcji winien korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 52 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 ze zm., zwana dalej: "u.p.d.o.f.") z uwagi na spełnienie przesłanek określonych w tym przepisie, tj. dopuszczenie akcji do publicznego obrotu i ich nabycie na podstawie publicznej oferty. Naczelnik Urzędu Skarbowego decyzją z dnia 31 grudnia 2010 r. określił zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1999 r. w wysokości 25.520,50 zł. Ustalając kwotę dochodów podlegających opodatkowaniu organ I instancji uwzględnił także dochód uzyskany przez I. K. z odpłatnego zbycia akcji Banku H. w W. S.A. Decyzją z dnia 14 kwietnia 2011 r., organ odwoławczy utrzymał w mocy decyzję wymiarową organu I instancji. Decyzją z dnia 15 lutego 2011 r., organ I instancji odmówił stwierdzenia nadpłaty podatku dochodowego od osób fizycznych za 1999 r. Zdaniem Naczelnika Urzędu Skarbowego nabycie przez I. K. akcji pracowniczych nastąpiło w szczególnym trybie, który nie mógł być utożsamiany z ofertą publiczną, co wykluczało zastosowanie do dochodów ze sprzedaży tych akcji zwolnienia, o którym mowa w art. 52 pkt 1 lit a) u.p.d.o.f. W odwołaniu od powyższej decyzji strona wniosła o uchylenie decyzji organu I instancji i stwierdzenie nadpłaty zobowiązania podatkowego. Skarżący zarzucili naruszenie art. 194, art. 122, art. 187 § 1 i art. 121 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm., zwana dalej "Ordynacja podatkowa") oraz naruszenie prawa materialnego, tj. art. 52 u.p.d.o.f. poprzez nieprzyznanie zwolnienia od opodatkowania.