Wyrok NSA z dnia 26 października 2016 r., sygn. II FSK 2793/14

Nie stanowi nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2012, poz. 361) odstąpienie przez bank od żądania od kredytobiorcy świadczeń wynikających z nieważnej czynności prawnej.

Teza urzędowa

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jan Rudowski, Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka (sprawozdawca), Jolanta Sokołowska, Sędzia NSA, Protokolant Piotr Stępień, po rozpoznaniu w dniu 26 października 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej E. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 12 marca 2014 r. sygn. akt I SA/Lu 1254/13 w sprawie ze skargi E. K. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 7 sierpnia 2013 r. nr IPTPB2/415-314/13-4/TS w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1. uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2. uchyla interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 7 sierpnia 2013 r. nr IPTPB2/415-314/13-4/TS, 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi działającego z upoważnienia Ministra Finansów na rzecz E. K. kwotę 837 (słownie: osiemset trzydzieści siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 12 marca 2014 r., sygn. akt I SA/Lu 1254/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę E. K. (dalej: "skarżąca") na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 7 sierpnia 2013 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Rozstrzygnięcie to zapadło w następującym, przyjętym przez Sąd pierwszej instancji, stanie faktycznym:

Skarżąca we wniosku o wydanie interpretacji podała, że wraz z mężem w dniu 21 października 1996 r. zawarła z PKO BP umowę o kredyt mieszkaniowy w wysokości 70 000 zł z odroczoną spłatą części należności. Kredyt wraz z odsetkami spłacała terminowo i w ustalonej przez bank wysokości. Rata w pierwszej kolejności zabezpieczała spłatę odsetek, a w następnej kredytu. Do dnia 11 kwietnia 2012 r., spłaciła łącznie kwotę 145 692,73 zł, a zadłużenie wobec banku na dzień 11 kwietnia 2012 r. wynosiło 197 971,18 zł. W związku ze stosowanym przez bank oprocentowaniem wnioskodawczyni skierowała sprawę na drogę postępowania sądowego. W toku postępowania w dniu 11 kwietnia 2012 r. strony zawarły ugodę, określając nowe warunki spłaty zadłużenia. Umowa kredytowa została zawarta na okres 37 miesięcy. Jednym z jej warunków jest terminowa spłata przez skarżącą kwoty 30 000 zł wraz z odsetkami w okresie od 1 maja 2012 r. do 1 maja 2015 r. z możliwością wypowiedzenia przez bank warunków ugody w przypadku utraty przez wnioskodawczynię zdolności kredytowej. Jednocześnie bank w trybie art. 58 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16,poz. 93 ze zm.), dalej jako "k.c.", zwolnił wnioskodawczynię z długu w wysokości 167 919,66 zł. Na sumę tą składał się kredyt (39 926,72 zł), odsetki skapitalizowane (125 932,40 zł) i odsetki (2060,54 zł).