Wyrok NSA z dnia 13 kwietnia 2016 r., sygn. I GSK 1782/14

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zofia Borowicz Sędzia NSA Dariusz Dudra (spr.) Sędzia del. WSA Henryka Lewandowska-Kuraszkiewicz Protokolant Beata Cisek-Chojnacka po rozpoznaniu w dniu 13 kwietnia 2016 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej P. S.A. w B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. z dnia 8 lipca 2014 r. sygn. akt III SA/Gl 268/14 w sprawie ze skargi P. S.A. w B. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] stycznia 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w przedmiocie podatku akcyzowego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od P. S.A. w B. na rzecz Dyrektora Izby Celnej w K. 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w G. wyrokiem z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt III SA/Gl 268/14 oddalił skargę P. S.A. w B. (dalej: skarżąca) na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] stycznia 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w przedmiocie podatku akcyzowego.

Sąd I instancji stwierdził w uzasadnieniu, że zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Celnej w K. na podstawie art. 221 i art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia

1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749), zwanej dalej: ord. pod., utrzymał w mocy decyzję z dnia [...] października 2013 r., odmawiającą stwierdzenia nieważności ostatecznej decyzji Naczelnika Urzędu Celnego w B. nr [...] z dnia [...] czerwca 2011 r. Organ przedstawił następujący stan faktyczny sprawy. Skarżąca w dniu 5 kwietnia 2011 r. zwróciła się do Naczelnika Urzędu Celnego w B. o ustalenie norm dopuszczalnych ubytków na rok 2011 i następne lata (...) dla produkcji i przechowywania alkoholu etylowego w Składzie Podatkowym (przedłużenie stosowania norm ustalonych decyzją [...]). Decyzją z dnia [...] czerwca 2011 r. Naczelnik Urzędu Celnego w B. na podstawie art. 85 ust. 1 pkt 1 i ust. 4 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j.: Dz.U. z 2011 r. nr 108, poz. 626 ze zm.), zwanej dalej: u.p.a. oraz § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków i dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych (Dz. U. z 2009 r. Nr 32, poz. 242), zwanego dalej: rozporządzeniem z dnia 24 lutego 2009 r., ustalił dla skarżącej: