Wyrok NSA z dnia 26 kwietnia 2017 r., sygn. I OSK 539/16

Zasada praworządności nakazuje działanie organów na podstawie prawa, a to znaczy, że w porządku prawnym, który afirmuje tę zasadę jako podstawową wartość konstytucyjną, nie mogą być akceptowane akty organów wydane z rażącym naruszeniem prawa. Przeciwwagą dla tego sposobu myślenia jest założenie, że prawa nabywane na podstawie aktów wydanych przez organy muszą być trwałe, czyli podmiot prawa nie może ponosić skutków naruszeń prawa dokonanych przez organy. W rozważaniach nad tym zagadnieniem trzeba pozostawać wiernym fundamentalnym zasadom, że z działań władzy publicznej sprzecznych z prawem nie mogą wypływać korzyści dla innych. Z nieważnych faktów prawnych nie mogą wypływać jakiekolwiek profity, a dla autorytetu prawa nic nie działa lepiej jak konsekwencja i dotkliwe skutki, zwłaszcza jeśli ma je ponieść administracja publiczna jako podmiot stosujący i realizujący przymus państwowy. Poza tym należy mieć na uwadze, że prawo administracyjne nie odwołuje się do zasady słuszności, zatem w tym prawie brak podstawy do przyznania ochrony praw nabytych wynikających z naruszenia zasady praworządności.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Elżbieta Kremer Sędziowie: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk (spr.) Sędzia del. WSA Rafał Wolnik Protokolant: specjalista Edyta Pacewicz po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2017 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skarg kasacyjnych Przedsiębiorstwa Państwowego [...] w W., Skarbu Państwa - Prezydenta Miasta P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 sierpnia 2015 r. sygn. akt I SA/Wa 3233/14 w sprawie ze skarg Przedsiębiorstwa Państwowego [...] w W. oraz Miasta P. i Skarbu Państwa - Prezydenta Miasta P. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] września 2014 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie reformy rolnej 1. oddala skargi kasacyjne, 2. oddala wnioski S. K. o zasadzenie kosztów postępowania kasacyjnego