Wyrok NSA z dnia 28 lutego 2018 r., sygn. I GSK 247/16
Podatek akcyzowy
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Piotr Pietrasz Sędzia NSA Zofia Borowicz Sędzia del. NSA Stanisław Śliwa (spr.) Protokolant Dorota Onyśk po rozpoznaniu w dniu 28 lutego 2018 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 27 listopada 2015 r. sygn. akt I SA/Op 96/15 w sprawie ze skargi A. S. na decyzje Dyrektora Izby Celnej w Opolu z dnia (...) listopada 2014 r., nr (...) w przedmiocie opłaty paliwowej 1. oddala skargę kasacyjną 2. zasądza od A. S. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu kwotę 1200 (tysiąc dwieście) złotych tytułem częściowego zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 27 listopada 2015 r. sygn. akt I SA/Op 96/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny (WSA) w Opolu po rozpoznaniu skarg A. S. - prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą: S. A. (...) - na decyzje Dyrektora Izby Celnej (DIC) w Opolu z dnia (...) listopada 2014 r. od nr (...)w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w opłacie paliwowej za poszczególne miesiące oddalił je.
W wyniku przeprowadzonej u A. S. kontroli podatkowej ustalono, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (transport drogowy towarów, transport ciężarowy realizowany za pomocą własnych środków transportu) dokonywał on zakupu oleju napędowego, który następnie wykorzystywany był głównie na cele własne związane z tą działalnością. W okresie objętym kontrolą sprzedającym olej napędowy na rzecz kontrolowanego był m. in. podmiot: I.O. Sp. z o.o. Biuro Handlowe o/T.. Na podstawie faktur zakupu ustalono, że w następujących okresach skarżący nabył od tej Spółki olej napędowy w ilości: w grudniu 2010 r. - 4.833 l, w styczniu 2011 r. - 5.700 l, w lutym 2011 r.- 2.900 l, w marcu 2011 r.- 4.610 l, w kwietniu 2011 r. - 4.400 l, w maju 2011 r. - 6.100 l i w czerwcu 2011 r. - 4.550 l. Jednocześnie strona nie deklarowała opodatkowania akcyzą i opłatą paliwową tych wyrobów. Ustalono także, iż podmiot I.O. Sp. z o.o. nigdy nie prowadził działalności gospodarczej pod nazwą: I.O. Spółka z o.o. Biuro Handlowe o/T. w T.. Ponadto, Spółka I.O. z dniem 9 września 2008 r. została wyrejestrowana z ewidencji podatników VAT. Zawiesiła ona działalność gospodarczą 30 października 2009 r., a wznowiła ją 28 grudnia 2011 r. i ponownie zawiesiła 29 grudnia 2011 r., następnie wznowiła ją 15 kwietnia 2014 r. i zawiesiła 16 kwietnia 2014 r. Nigdy nie miała biura handlowego w T.. Uzyskała koncesję na obrót paliwami ciekłymi na okres od 24 listopada 2004 r. do 30 listopada 2014 r., ale decyzją z dnia (...) listopada 2008 r. została ona cofnięta ze względu na zaprzestanie prowadzenia działalności koncesjonowanej. Nadto, na niektórych fakturach za paliwo opatrzonych pieczęcią I.O. Sp. z o.o. Biuro Handlowe o/T. widniało imię i nazwisko: J. A.. Osoba o takim nazwisku nie figuruje zaś w żadnym z 9 wpisów w KRS ani jako członek zarządu ani jako osoba reprezentująca ani wspólnik tej Spółki.
