Wyrok NSA z dnia 12 czerwca 2018 r., sygn. I GSK 1021/18
Inne
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zbigniew Czarnik Sędzia NSA Piotr Pietrasz Sędzia del. WSA Piotr Przybysz (spr.) Protokolant Ewa Czajkowska po rozpoznaniu w dniu 12 czerwca 2018 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej F Sp. j. w Z od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 kwietnia 2016 r. sygn. akt V SA/Wa 3276/15 w sprawie ze skargi F Sp. j. w Z na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [..] czerwca 2015 r. nr [..] w przedmiocie wypłaty dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od F Sp. j. w Z na rzecz Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 20 kwietnia 2016r., sygn. akt V SA/Wa 3276/15, oddalił skargę F Spółki jawnej w Z na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] czerwca 2015r., nr [...], w przedmiocie odmowy wypłaty dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych.
Sąd I instancji orzekał w następującym stanie faktycznym sprawy:
Decyzją z dnia [...] marca 2015r. Prezes Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych odmówił skarżącej spółce wypłaty dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych za miesiące wrzesień, październik i listopad 2014r. z powodu stwierdzenia na podstawie dokumentów przedłożonych przez skarżącą spółkę, że strona znajduje się w trudnej sytuacji ekonomicznej w rozumieniu kryteriów określonych w przepisach prawa Unii Europejskiej dotyczących udzielania pomocy publicznej, co w myśl art. 48a ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j. Dz. U. z 2011r., Nr 127, poz. 721 ze zm.) - dalej: "ustawa o rehabilitacji" - uniemożliwia udzielenie pomocy ze środków Funduszu. Organ wskazał, że zobowiązania skarżącej spółki przewyższały wartość jej aktywów, a co się z tym wiąże, kapitał własny przyjął wartość ujemną.
