Wyrok NSA z dnia 5 stycznia 2018 r., sygn. I OSK 312/16

W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego wskazywano, że na rzecz Państwa mogło być przejęte każde opuszczone gospodarstwo rolne i nie miały żadnego znaczenia okoliczności i motywy zachowania właścicieli decydujących się na opuszczenie gospodarstwa, a organ administracyjny orzekający o przejęciu nie miał z kolei uprawnień do badania i oceny tych przyczyn.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rudnicka (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Joanna Runge - Lissowska Sędzia del. WSA Mariusz Kotulski Protokolant: st. asystent sędziego Małgorzata Ziniewicz po rozpoznaniu w dniu 5 stycznia 2018 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej delegowanego do Prokuratury Regionalnej w B. skargi kasacyjnej H. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 czerwca 2015 r. sygn. akt I SA/Wa 2513/14 w sprawie ze skargi H. K. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie przejęcia gospodarstwa rolnego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 30 czerwca 2015 r., sygn. akt I SA/Wa 2513/14 oddalił skargę H. K. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 czerwca 2014 r. nr GZgn-057-625-51/14 w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji.

Wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:

Wojewoda Warmińsko-Mazurski decyzją z dnia [...] marca 2014 r., nr [...] odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Naczelnika Gminy w S. z dnia [...] lutego 1978 r.

W uzasadnieniu decyzji Wojewoda podał, że decyzja Naczelnika Gminy w S. z dnia [...] lutego 1978 r. została wydana na podstawie art. 3, art. 6 i art. 7 ustawy z dnia 14 lipca 1961 r. o gospodarce terenami w miastach i osiedlach (Dz. U. z 1961 r. Nr 22, poz. 159), które stanowiły o przekazywaniu w użytkowanie lub użytkowanie wieczyste terenów państwowych oraz o możliwości ich dzierżawy i ustalaniu stawek czynszu dzierżawnego. Natomiast w uzasadnieniu przedmiotowej decyzji stwierdzono, iż właściciel przejętej nieruchomości - H. K. wyjechał na pobyt stały do Republiki Federalnej Niemiec, przy czym nieruchomości te nie zostały rozdysponowane. Wojewoda podkreślił, że w decyzji Naczelnika Gminy w S. podano błędną podstawę prawną przejęcia nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa. Organ w uzasadnieniu swojej decyzji przywołał wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 stycznia 2007 r., sygn. akt II OSK 1369/06, w którym Sąd podniósł, że decyzja, która ogólnikowo lub błędnie powołuje podstawę prawną nie jest decyzją wydaną bez podstawy prawnej w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. W ocenie organu istotą niniejszego postępowania jest ustalenie, czy w sprawie wystąpiła, bądź nie wystąpiła przesłanka powodująca jej nieważność. Przedmiotowa decyzja podlegała badaniu pod względem spełnienia norm określonych w ustawie z dnia 13 lipca 1957r. o zmianie dekretu z dnia 18 kwietnia 1955 r. o uwłaszczeniu i o uregulowaniu innych spraw, związanych z reformą rolną i osadnictwem rolnym (Dz. U. i 1961 r. Nr 32, poz. 161).