Wyrok NSA z dnia 5 stycznia 2018 r., sygn. II OSK 955/17

Zagospodarowanie przestrzenne

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Gliniecki Sędziowie Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak Sędzia del. WSA Piotr Broda (spr.) po rozpoznaniu w dniu 5 stycznia 2018r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej GMG od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 9 lutego 2017 r. sygn. akt II SA/Ol 5/17 w sprawie ze skargi Wojewody Warmińsko-Mazurskiego na uchwałę RMW z dnia [..] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od GMG na rzecz Wojewody Warmińsko-Mazurskiego kwotę 200 (słownie dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 9 lutego 2017r. sygn. akt II SA/Ol 5/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie po rozpoznaniu skargi Wojewody Warmińsko-Mazurskiego na uchwałę Rady Miejskiej w M. z dnia 22 grudnia 2014r. Nr III/7/2014 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, stwierdził nieważność § 3 ust. 1 pkt 4 i 5 wskazanej uchwały. W uzasadnieniu wyroku Sąd przytoczył następujące okoliczności faktyczne i prawne sprawy.

Pismem z dnia 6 grudnia 2016r. Wojewoda Warmińsko-Mazurski wywiódł skargę na uchwałę Rady Miejskiej w M. z dnia 22 grudnia 2014r. podnosząc, że w pkt 4 uchwały zdefiniowano pojęcie intensywności zabudowy rozumianą jako wartość wyrażoną wskaźnikiem powierzchni całkowitej zabudowy w odniesieniu do powierzchni nieruchomości, do której inwestor ma tytuł prawny, na terenie o danym przeznaczeniu. W § 3 ust. 1 pkt 5 uchwały, Rada zdefiniowała jednocześnie pojęcie powierzchni całkowitej zabudowy przyjmując, że jest to suma powierzchni zabudowy wszystkich budynków zlokalizowanych na nieruchomości, do której inwestor ma tytuł prawny, na terenie o danym przeznaczeniu. Wojewoda wskazał, że Rada Miejska wprowadzając definicję powierzchni całkowitej zabudowy w sposób odmienny zdefiniowała intensywność zabudowy, niż wynika to z art. 15 ust. 2 pkt 6 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, do czego nie była uprawniona. Ponadto wskazał, że Rada Miejska definiując w uchwale pojęcie intensywności zabudowy w pkt 4 § 3 ust. 1 odniosła się do powierzchni nieruchomości, a nie jak to czyni ustawodawca ww. przepisie art. 15 ust. 2 pkt 6 do powierzchni działki budowlanej.