Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 28 listopada 2019 r., sygn. II FSK 28/18

Podatek dochodowy od osób prawnych

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jerzy Płusa, Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz, Sędzia WSA (del.) Mirosław Surma (sprawozdawca), Protokolant Anna Rembowska, po rozpoznaniu w dniu 28 listopada 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej D. S.A. z siedzibą w B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 3 października 2017 r. sygn. akt I SA/Bk 750/17 w sprawie ze skargi D. S.A. z siedzibą w B. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 1 czerwca 2017 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od D. S.A. z siedzibą w B. na rzecz Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 3 października 2017 r. sygn. akt I SA/Bk 750/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku, na podstawie art. 151 ustawy z 30 sierpnia

2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j. t. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) - dalej: "p.p.s.a", oddalił skargę D. Sp. z o.o. w B. (Spółka) na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 1 czerwca 2017 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych.

1.1 Sąd pierwszej instancji wskazał, że spór w sprawie dotyczył prawidłowej wykładni art. 21 ust. 1 i 2 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j. t. Dz. U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm.), dalej "u.p.d.o.p.", w zw. z umowami międzynarodowymi wiążącymi Polskę z Austrią, Republiką Federalną Niemiec oraz Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, a w konsekwencji konieczności zastosowania art. 26 ust. 1 u.p.d.o.p. Organy przyjęły, że nabywane usługi przez zagraniczne oddziały skarżącej Spółki (zakłady w rozumieniu umów o unikaniu podwójnego opodatkowania) powodują powstawanie przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 u.p.d.o.p. Jednak w świetle art. 7 oraz art. 12 ww. umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (dalej: "UPO"), należności z tytułu opłat za nabyte usługi nie będą podlegały opodatkowaniu na terenie Rzeczypospolitej, a tym samym wnioskodawca nie będzie zobowiązany do potrącenia zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych od tych należności, pod warunkiem udokumentowania przez wnioskodawcę, miejsca siedziby odbiorców należności dla celów podatkowych certyfikatem rezydencji, wydanym przez właściwe organy administracji podatkowej. Z kolei Spółka wskazywała, że nie można mówić o przychodzie w rozumieniu art. 21 ust. 1 i 2 u.p.d.o.p., a w konsekwencji nie ma ona obowiązku posiadania certyfikatów rezydencji kontrahentów niemieckich, austriackich czy brytyjskich.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00