Wyrok NSA z dnia 26 lutego 2020 r., sygn. I FSK 1719/19

Podatek od towarów i usług

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Roman Wiatrowski (sprawozdawca), Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia NSA Krzysztof Wujek, Protokolant Katarzyna Czuduk, po rozpoznaniu w dniu 13 lutego 2020 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Szefa Krajowej Administracji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 kwietnia 2019 r. sygn. akt III SA/Wa 710/19 w sprawie ze skargi R. [...] LTD sp. z o.o. Oddział w P. z siedzibą w W. na postanowienie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej z dnia 20 lutego 2019 r. nr [...] w przedmiocie przedłużenia terminu blokady rachunków bankowych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Szefa Krajowej Administracji Skarbowej na rzecz R. [...] LTD sp. z o.o. Oddział w P. z siedzibą w W. kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 30 kwietnia 2019 r., sygn. akt III SA/Wa 710/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w sprawie ze skargi R. [...] LTD sp. z o.o. Odział w Polsce z siedzibą w W. (dalej skarżąca, spółka) na postanowienie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej (dalej powoływany również jako SKAS; Szef KAS) z 20 lutego 2019 r. w przedmiocie przedłużenia terminu blokady rachunków bankowych 1. uchylił zaskarżone postanowienie, 2. zasądził od organu na rzecz spółki kwotę 597 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego (ww. wyrok oraz inne orzeczenia sądów administracyjnych przywołane w niniejszym uzasadnieniu opublikowane zostały w bazie internetowej NSA: www.orzeczenia.nsa.gov.pl).

2. Przedmiotem kontroli Sądu pierwszej instancji, pozostawało postanowienie przedłużającego termin blokady rachunku skarżącej na okres 3 miesięcy (przedmiot skarżonego postanowienia z dnia 20 grudnia 2018 r. i poprzedzającego go postanowienia z dnia 26 listopada 2018 r.).

Oceniając zasadność zastosowania instytucji przedłużenia terminu blokady, Sąd I instancji wskazał, że SKAS wykazał zaistnienie przesłanek, o których mowa w art. 119zw ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, dalej o.p.), gdyż wykazał, że zachodzi uzasadniona obawa, że podmiot kwalifikowany nie wykona istniejącego lub mającego powstać zobowiązania podatkowego przekraczającego równowartość 10 000 euro. W ocenie Sądu aktualne pozostawały również twierdzenia, że w dacie wydawania postanowienia o przedłużeniu terminu blokady aktualne pozostawały również twierdzenia organu, co do tego, że skarżąca może wykorzystywać działalność banków do celów mających związek z wyłudzeniami skarbowymi lub do czynności zmierzających do wyłudzenia skarbowego.