Wyrok NSA z dnia 12 lutego 2020 r., sygn. I OSK 1829/18

Nieruchomości

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Rafał Stasikowski Sędzia del. WSA Dariusz Chaciński Protokolant: asystent sędziego Łukasz Sielanko po rozpoznaniu w dniu 12 lutego 2020 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Spółki dla Zagospodarowania Wspólnoty Leśno-Gruntowej w S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 19 stycznia 2018 r. sygn. akt II SA/Gl 955/17 w sprawie ze skargi Spółki dla Zagospodarowania Wspólnoty Leśno-Gruntowej w S. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] września 2017 r. nr [...] w przedmiocie czasowego zajęcia nieruchomości oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z 19 stycznia 2018 roku sygn. akt II SA/Gl 955/17, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) zwanej dalej "p.p.s.a.", oddalił skargę Spółki dla Zagospodarowania Wspólnoty Leśno-Gruntowej w S. (dalej zwanej "Spółką") na decyzję Wojewody [...] z [...] września 2017 r. nr [...] w przedmiocie czasowego zajęcia nieruchomości. Na mocy tej decyzji, wydanej w oparciu o art. 138 § 1 pkt 2 k.p.a. i art. 126 ust. 1 ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. 2016, poz. 2147 ze zm.) dalej zwanej "u.g.n.", uchylono w całości decyzję Starosty [...] wykonującego zadanie z zakresu administracji rządowej z [...] maja 2017 r. nr [...] i umorzono postępowanie wszczęte na wniosek M. P. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą [...] z siedzibą w K. w sprawie wydania zezwolenia na czasowe zajęcie nieruchomości położonej w S., oznaczonej jako działki nr [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...] i [...]. W ocenie Sądu pierwszej instancji organ prawidłowo wykazał, że żądający wydania decyzji nie był właściwie umocowany, a skarżąca Spółka nie wykazała tytułu prawnego do przedmiotowych nieruchomości. Sąd podkreślił, że niewystarczające jest w tym względzie powołanie się przez Spółkę jedynie na wpis do ewidencji gruntów i budynków.