Wyrok NSA z dnia 24 listopada 2022 r., sygn. III FSK 2919/21

Podatek od nieruchomości

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia NSA Dominik Gajewski, Sędzia WSA (del.) Bogusław Woźniak (sprawozdawca), po rozpoznaniu w dniu 24 listopada 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej C. sp.k. z siedzibą w M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 8 lipca 2020 r. sygn. akt I SA/Wr 56/20 w sprawie ze skargi C. sp.k. z siedzibą w M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Jeleniej Górze z dnia 29 listopada 2019 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2017 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od C. sp.k. z siedzibą w M. na rzecz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Jeleniej Górze kwotę 4 050 (słownie: cztery tysiące pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 8 lipca 2020 r., sygn. akt I SA/Wr 56/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę C. sp. z o. o. sp. k. z siedzibą w M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Jeleniej Górze z 29 listopada 2019 r., nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2017 r. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia Sąd I instancji wskazał art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.) - dalej jako: "P.p.s.a".

Skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Wrocławiu złożyła C. sp. z o. o. sp. k. z siedzibą w M. (Spółka) Zaskarżonemu rozstrzygnięciu zarzuciła naruszenie prawa materialnego, a to:

a) art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. d) ustawy z dnia 12 stycznia 1991 roku o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 849 ze zm.) - dalej jako: "u.p.o.l." przez błędną jego wykładnię, polegającą na uznaniu, że preferencyjna stawka podatku od nieruchomości ma zastosowanie wyłącznie do powierzchni budynków lub ich części "bezpośrednio związanych" z prowadzeniem działalności leczniczej, co w konsekwencji doprowadziło do przyjęcia, że skarżąca nie spełnia warunków objęcia wskazanych przez nią pomieszczeń niezabiegowych preferencyjną stawką opodatkowania podatkiem od nieruchomości, podczas gdy "związek" pomieszczeń z udzielaniem świadczeń zdrowotnych w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej, o którym mowa art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. d) u.p.o.l. należy interpretować szeroko, w tym także na pomieszczenia, w których są udzielanie świadczenia związane z wyżywieniem czy noclegami;

b) art. 2, art. 10, art. 11 oraz art. 14 ustawy z dnia z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2018 r., poz. 646) poprzez jego błędną interpretację a w konsekwencji ich niezastosowanie wyrażające się przyjęciem, iż skoro postępowanie podatkowe regulują przepisy ustawy Ordynacja podatkowa, to przepisy ustawy Prawo przedsiębiorców nie mają do przedmiotowej sprawy zastosowania.