Wyrok NSA z dnia 13 lipca 2023 r., sygn. III OSK 995/22
Inne
Dnia 13 lipca 2023 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Teresa Zyglewska sędzia NSA Mirosław Wincenciak (spr.) sędzia NSA Rafał Stasikowski Protokolant: asystent sędziego Olga Libiszewska po rozpoznaniu w dniu 13 lipca 2023 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A.K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 listopada 2021 r. sygn. akt II SA/Wa 3488/21 w sprawie ze skargi A.K. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia 7 sierpnia 2017 r. nr 2583/DSS w przedmiocie pomocy pieniężnej na kontynuowanie nauki 1. oddala skargę kasacyjną; 2. odstępuje od zasądzenia kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 25 listopada 2021 r. sygn. akt II SA/Wa 3488/21 oddalił skargę A.K. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia 7 sierpnia 2017 r. nr 2583/DSS w przedmiocie pomocy pieniężnej na kontynuowanie nauki.
U podstaw rozstrzygnięcia Sądu pierwszej instancji legły następujące ustalenia oraz ocena prawna.
Decyzją z dnia 7 sierpnia 2017 r. nr 2583/DSS Minister Obrony Narodowej utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Wojskowego Biura Emerytalnego w [...] z dnia 30 maja 2017 r. nr 302 o odmowie przyznania A.K. pomocy pieniężnej na kontynuowanie nauki. W sprawie ustalono, że w dniu 23 września 2013 r. K.K. (wdowa po zmarłym [...] M.K.) wystąpiła do Ministra Obrony Narodowej z wnioskiem o przyznanie m.in. dla jej syna A.K. (ur. [...] 1997 r.), pobierającego rentę rodzinną po ojcu, pomocy pieniężnej na kontynuowanie nauki, o której mowa w art. 27 ust. 6 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (t.j.: Dz. U. z 2016 r., poz. 1037 ze zm., dalej w skrócie "ustawa"). Orzekając o odmowie przyznania A.K. pomocy pieniężnej na kontynuowanie nauki, organ pierwszej instancji podał, że pomoc pieniężna na kontynuowanie nauki jest przyznawana przez wojskowy organ emerytalny dziecku, na jego wniosek, po ukończeniu 16 roku życia, pobierającemu rentę rodzinną po żołnierzu, którego śmierć nastąpiła w związku z wykonywaniem zadań służbowych, do zakończenia nauki, nie dłużej jednak niż do ukończenia 25 roku życia. Przedmiotowy wniosek nie jest uzasadniony, ponieważ samobójcza śmierć M.K. (w dniu [...] 2013 r. na terenie obiektu [...]) nie pozostaje w jakimkolwiek związku funkcjonalnym z wykonywaniem zadań służbowych w rozumieniu art. 27 ust. 6 ustawy. Zdaniem organu, bezpośredni związek wypadku żołnierza z wykonywanymi zadaniami oznacza, że wypadek jest następstwem wykonywania przez żołnierza wyznaczonych zadań. Związek ten ma charakter czasowy, miejscowy oraz przede wszystkim funkcjonalny. Wykonywane przez żołnierza czynności muszą wiązać się z wykonywaniem zadań, do których została wyznaczona określona misja pokojowa lub stabilizacyjna, przy czym niosą one ze sobą realne zagrożenie dla jego życia i zdrowia. Organ pierwszej instancji dodał, że fakt, iż Rejonowa Wojskowa Komisja Lekarska w [...] w orzeczeniu z dnia 16 marca 2016 r. nr 00819/S/16 stwierdziła, że samobójcza śmierć M.K. (przez powieszenie) pozostaje w związku przyczynowym ze służbą wojskową, jako następstwo wypadku, z tytułu którego przysługują dodatkowe świadczenia odszkodowawcze na podstawie ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową (t.j.: Dz. U. z 2017 r., poz. 1950 ze zm.) nie oznacza jednocześnie, że jego śmierć nastąpiła w związku z wykonywaniem przez niego zadań służbowych w rozumieniu art. 27 ust. 6 ustawy. Organ odwoławczy podzielił zapatrywanie organu pierwszej instancji, że śmierć M.K. nie nastąpiła bezpośrednio w wyniku wykonywania zadań (czynności) służbowych, a na skutek popełnionego samobójstwa. Minister Obrony Narodowej dodał, że Sąd Rejonowy w [...] w wyroku z dnia 24 września 2015 r. sygn. akt [...], na który powołano się w odwołaniu, orzekł o przyznaniu rodzinie zmarłego jednorazowego odszkodowania za wypadek pozostający w związku ze służbą wojskową. W powołanym wyroku Sąd podał, że M.K. cierpiał na chorobę psychiczną w postaci [...], a okolicznościami zewnętrznymi, które spowodowały jego działanie, był długotrwały stres i zmęczenie oraz anonim skierowany do jego przełożonych, dotyczący nieprawidłowości w wykonywaniu przez zmarłego zadań służbowych. W ocenie Ministra nie można z tego wywodzić, że śmierć w/w żołnierza nastąpiła w związku z wykonywaniem zadań służbowych, ponieważ takich zadań zmarły nie wykonywał.
