Wyrok Sądu pierwszej instancji (trzecia izba) z dnia 19 października 2005 r. - Cofradía de pescadores de "San Pedro" de Bermeo oraz inni przeciwko Radzie Unii Europejskiej. - Sprawa T-415/03., sygn. T-415/03

Sprawa T‑415/03

Cofradía de pescadores de „San Pedro” de Bermeo i in.

przeciwko

Radzie Unii Europejskiej

Rybołówstwo - Ochrona zasobów morskich - Względna równowaga działalności połowowej każdego państwa członkowskiego - Wymiana kwot połowowych - Transfer na rzecz Republiki Francuskiej części kwoty połowowej sardeli przyznanej Republice Portugalskiej - Stwierdzenie nieważności przepisów zezwalających na ten transfer - Zmniejszenie dla Królestwa Hiszpanii faktycznych możliwości połowowych - Odpowiedzialność pozaumowna Wspólnoty - Przepis prawa przyznający jednostkom prawa - Rzeczywisty charakter szkody

Wyrok Sądu Pierwszej Instancji (trzecia izba) z dnia 19 października 2005 r. II ‑ 0000

Streszczenie wyroku

Rybołówstwo - Ochrona zasobów morskich - Uregulowania dotyczące kwot połowowych - Rozdział pomiędzy państwa członkowskie możliwości połowowych - Zasada względnej równowagi - Uwzględnienie szczególnych potrzeb regionów i ludności zależnych od rybołówstwa - Nieprzyznanie jednostkom praw podmiotowych

(art. 288 akapit drugi WE; akt przystąpienia z 1985 r., art. 161 ust. 1 lit. f); rozporządzenie Rady nr 3760/92, art. 8 ust. 4 pkt i) i ii))

Zasada względnej równowagi ustanowiona w art. 8 ust. 4 pkt i) oraz ii) rozporządzenia nr 3760/92 ustanawiającego wspólnotowy system rybołówstwa i akwakultury - które przewiduje, że Rada rozdziela możliwości połowowe pomiędzy państwa członkowskie w sposób zapewniający względną równowagę działalności połowowej każdego państwa członkowskiego dla każdego z zasobów wchodzących w rachubę - odzwierciedla kryterium rozdziału pomiędzy państwa członkowskie wspólnotowych możliwości połowowych w formie kwot przyznanych państwom członkowskim i nie przyznaje zatem rybakom żadnej gwarancji połowu stałej ilości ryb, jako że wymóg względnej równowagi należy rozumieć w ten sposób, że oznacza on jedynie utrzymanie przez każde państwo członkowskie prawa do stałego udziału procentowego w tym rozdziale.