Postanowienie Sądu (pierwsza izba) z dnia 14 lutego 2019 r. - Associazione Nazionale GranoSalus - Liberi Cerealicoltori and Consumatori (Associazione GranoSalus) przeciwko Komisji Europejskiej. - Sprawa T-125/18., sygn. T-125/18
Wydanie tymczasowe
POSTANOWIENIE SĄDU (pierwsza izba)
z dnia 14 lutego 2019 r. (*)
Skarga o stwierdzenie nieważności Środki ochrony roślin Substancja czynna o nazwie glifosat Ponowne włączenie do załącznika do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 540/2011 Brak indywidualnego oddziaływania Akt regulacyjny wymagający przyjęcia środków wykonawczych Niedopuszczalność
W sprawie T125/18
Associazione Nazionale Granosalus Liberi Cerealicoltori & Consumatori (Associazione GranoSalus), z siedzibą w Foggii (Włochy), reprezentowana przez adwokata G. Dalfina,
strona skarżąca,
przeciwko
Komisji Europejskiej, reprezentowanej przez Castilla de la Torrego, D. Bianchiego, G. Kolevą i I. Naglis, działających w charakterze pełnomocników,
strona pozwana,
mającej za przedmiot oparte na art. 263 TFUE żądanie stwierdzenia nieważności rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2017/2324 z dnia 12 grudnia 2017 r. w sprawie odnowienia zatwierdzenia substancji czynnej glifosat, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin, oraz w sprawie zmiany załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011 (Dz.U. 2017, L 333, s. 10),
SĄD (pierwsza izba),
w składzie: I. Pelikánová, prezes, P. Nihoul (sprawozdawca) i J. Svenningsen, sędziowie,
sekretarz: E. Coulon,
wydaje następujące
Postanowienie
Okoliczności powstania sporu
1 Glifosat jest substancją czynną stosowaną w szczególności jako środek chwastobójczy.
W Unii Europejskiej po raz pierwszy wydano w odniesieniu do glifosatu zezwolenie dla zastosowania, o którym mowa powyżej w pkt 1 poprzez wpisanie go do wykazu substancji czynnych w załączniku I do dyrektywy 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. dotyczącej wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (Dz.U. 1991, L 230, s. 1 wyd. spec. w jęz. polskim, rozdz. 3, t. 11, s. 332).
