Wyrok SA w Gdańsku z dnia 13 listopada 2009 r., sygn. II AKa 276/09

Osoba, którą się namawia lub której udziela się pomocy do targnięcia się na własne życie, musi ze względu na swoje właściwości psychiczne być w stanie rozpoznać w pełni znaczenie czynu i pokierować swoim postępowaniem. Przy braku takiego rozeznania (dziecko, osoba niepoczytalna), czyn sprawcy może być uznany za przestępstwo z art. 148 k.k.

Przewodniczący: SSA Lech Magnuszewski (sprawozdawca)

Sędziowie: SSA Dorota Wróblewska del. SSO Grażyna Świderska-Wandor

Uzasadnienie

Sąd Okręgowy w S. rozpoznał sprawę P.T. oskarżonego o to, że: w okresie od 23 kwietnia 2006 r. do 16 maja 2006 r. w D. gm. Cz. oraz M. gm. K. wielokrotnie namawiał małoletniego D.W. do targnięcia się na własne życie, czym w dniu 16 maja 2006 r. w M. doprowadził go do targnięcia się na własne życie poprzez powieszenie się, tj. o przestępstwo z art. 151 k.k.