Wyrok SN z dnia 30 października 1969 r., sygn. II CR 430/69

1.  Istnienie wad sprzedanej rzeczy nie powoduje nieważności umowy (art. 58 § 2 k.c.), lecz skutki ich należy ocenić według przepisów o rękojmi za wady.

2.  Postanowienia umów zastrzegające nadmierne odsetki nie stają się nieważne w całości, a jedynie co do nadwyżki korzyśc1 majątkowych ponad granicę określoną rozp. Rady Ministrów z dnia 23.XII.1964 r. (Dz. U. Nr 47, poz. 321).

3.  Zawierający umowę z osobą nieumocowaną do reprezentowania osoby prawnej nie może dochodzić naprawienia szkód od tej osoby prawnej (art. 429 i 430 k.c.), lecz od osoby, ż którą zawarł umowę (art. 39 k.c.).

Przewodniczący: sędzia Z. Wasilkowska (sprawozdawca). Sędziowie: J. Policzkiewicz, Z. Trybulski.

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu sprawy z powództwa Zygmunta L. przeciwko Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej Inwalidów Słuchu w M. o zapłatę 158 000 zł, na skutek rewizji powoda od wyroku Sądu Wojewódzkiego w Kielcach z dnia 12 maja 1969 r.,