Postanowienie SN z dnia 30 czerwca 2017 r., sygn. I CSK 668/16

Wykładni art. 23 ust. 1 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1215/2012 z dnia 12 grudnia 2012 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych należy więc dokonywać z uwzględnieniem, że jednym z celów tego przepisu jest zapewnienie, iż dokonane przez zainteresowanych uzgodnienie miało rzeczywisty charakter, co w rezultacie przekłada się na obowiązek ustalenia przez sąd, do którego wniesiono powództwo, czy sformułowana, tu: na piśmie, klauzula była nie tylko przedmiotem uzgodnienia przez strony, ale i ustalenia, że wola poddania sporu temu sądowi istniała po obu stronach takiej umowy jurysdykcyjnej.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Dariusz Dończyk (przewodniczący)

SSN Anna Kozłowska (sprawozdawca)

SSN Roman Trzaskowski

w sprawie z powództwa Przedsiębiorstwa Inżynieryjno-Budowlanego E. spółki z o.o. w likwidacji w K. przeciwko J. Spółce Akcyjnej z siedzibą w M. (Republika Grecka) o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 30 czerwca 2017 r., skargi kasacyjnej strony powodowej od postanowienia Sądu Okręgowego w W. z dnia 5 kwietnia 2016 r.,

uchyla zaskarżone postanowienie i postanowienie Sądu Rejonowego w W. z dnia 27 października 2015 r., sygn. IX GC .../15 i przekazuje sprawę temu Sądowi Rejonowemu do rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.