Wyrok SN z dnia 23 marca 2018 r., sygn. I CSK 297/17

Z art. 698 § 1 k.c. wynika obowiązek dzierżawcy uzyskania zgody od wydzierżawiającego na poddzierżawienie, wynajęcie i dokonanie innego rodzaju czynności prawnej związanej z odpłatnym lub bezpłatnym oddaniem przedmiotu dzierżawy lub jej części do używania osobie trzeciej.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Kazimierz Zawada (przewodniczący)

SSN Paweł Grzegorczyk

SSN Wojciech Katner (sprawozdawca)

w sprawie z powództwa Miasta W. przeciwko ,,D." sp. z o.o. w W. o wydanie nieruchomości, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 23 marca 2018 r., skargi kasacyjnej strony powodowej od wyroku Sądu Apelacyjnego w W. z dnia 14 grudnia 2016 r., sygn. akt I ACa ."/15,

oddala skargę kasacyjną i zasądza od strony powodowej na rzecz pozwanej kwotę 2700,- (dwa tysiące siedemset) złotych z tytułu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 14 grudnia 2016 r. Sąd Apelacyjny w W. oddalił apelację powoda miasta W. od wyroku Sądu Okręgowego w W. z dnia 16 lipca 2015 r., którym oddalone zostało powództwo przeciwko ,,D." sp. z o.o. z siedzibą w W. o wydanie nieruchomości położnej w W. Przyczyną oddalenia powództwa było uznanie, że bezskuteczne było wypowiedzenie pozwanej przez stronę powodową umowy dzierżawy nieruchomości zawartej na okres do dnia 30 czerwca 2025 r. w sytuacji, gdy strony nie przewidziały w umowie - stosownie do art. 673 § 3 w związku z art. 694 k.c. - możliwości jej wypowiedzenia z przyczyny, na którą powołuje się powód, a rzeczywistą przyczyną wypowiedzenia umowy jest nabranie przekonania przez powoda o ekonomicznej nieopłacalności tej umowy. W wyniku rozpoznania apelacji strony powodowej Sąd drugiej instancji podzielił ustalenia faktyczne i oceny prawne Sądu Okręgowego, oddalając apelację na podstawie art. 385 k.p.c.

Rozstrzygnięcie w sprawie nastąpiło na podstawie ustalenia, że dnia 17 października 1991 r. strona powodowa zawarła ze spółką, którą jest spółka-matka obecnej pozwanej, umowę dzierżawy nieruchomości położonej wzdłuż W. przy ul. W. Umowa ta została ponowiona w 1998 r. ze wskazanym terminem obowiązywania do połowy 2025 r. W postanowieniach umowy znalazła się zgoda powoda jako wydzierżawiającego na prowadzenie przez dzierżawcę w wybudowanych na nieruchomości obiektach działalności przy pomocy innych osób, przy czym przedmiotem tej działalności było głównie świadczenie różnych usług rekreacyjnych. Pierwotnie na nieruchomości znajdowało się pięć basenów i brodzik dla dzieci, jednak wskutek ich zanieczyszczenia i degradacji oraz uszkodzenia filtrów i przepompowni, zakazano korzystania z tych urządzeń, a po powodzi w 2010 r. za wiedzą i zgodą powoda niecki basenowe i brodzik zostały zasypane z zamiarem wybudowania w tym miejscu hotelu. Niezależnie od tego pozwany w czasie trwania umowy poddzierżawiał i podnajmował różnym podmiotom poszczególne części dzierżawionej nieruchomości, dzięki czemu na terenie była prowadzona restauracja, prowadzono też lub projektowano różne wspólne przedsięwzięcia, np. pole biwakowe.