Wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z dnia 26 czerwca 2012 r. (Ciesielczyk przeciwko Polsce), sygn. 12484/05
W swojej praktyce Trybunał czynił rozróżnienie pomiędzy twierdzeniami o faktach i sądami wartościującymi (opiniami). Podczas gdy istnienie faktów można wykazać, prawdziwość sądów wartościujących nie daje się udowodnić. Jeżeli stwierdzenie jest równoznaczne z sądem wartościującym, proporcjonalność naruszenia może zależeć od tego, czy istnieje wystarczająca podstawa faktyczna dla tego stwierdzenia, ponieważ nawet sąd wartościujący może być przesadzony, jeżeli nie ma faktycznej podstawy na jego poparcie.
Teza od Redakcji
W sprawie Ciesielczyk przeciwko Polsce, Europejski Trybunał Praw Człowieka (Sekcja Czwarta), zasiadając jako Izba w składzie:
David Thór Björgvinsson, Przewodniczący,
Lech Garlicki,
Päivi Hirvelä,
George Nicolaou,
Zdravka Kalaydjieva,
Nebojša Vučinić,
Vincent A. De Gaetano,
sędziowie,
oraz Fatoş Arac?, Zastępca Kanclerza Sekcji,
Obradując na posiedzeniu niejawnym w dniu 5 czerwca 2012,
Wydaje następujący wyrok, który został przyjęty w tym dniu:
POSTĘPOWANIE
1. Sprawa wywodzi się ze skargi (nr 12484/05) wniesionej w dniu 20 grudnia 2004 roku przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej do Trybunału na postawie Artykułu 34 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności ("Konwencja") przez obywatela polskiego, Pana Marka Ciesielczyka ("skarżący").
2. Rząd polski ("Rząd") był reprezentowany przez swojego Pełnomocnika, Pana J. Wołąsiewicza z Ministerstwa Spraw Zagranicznych.
3. Skarżący w szczególności podniósł zarzut, iż została naruszona jego wolność wyrażania opinii.
4. Dnia 27 listopada 2008 roku skarga została zakomunikowana Rządowi. Zdecydowano również o łącznym rozpatrzeniu dopuszczalności i meritum skargi (Artykuł 29 § 1).
FAKTY
I. OKOLICZNOŚCI SPRAWY
5. Skarżący urodził się w 1957 roku i mieszka w Tarnowie.
6. W dniu 16 lutego 2003 roku stacja telewizyjna S.Tar TV Małopolska Telewizja Kablowa (dalej: "S.Tar TV") i dwie osoby, Pan. G. J. i Pan J. R., wniosły do Sądu Rejonowego w Tarnowie prywatny akt oskarżenia przeciwko skarżącemu, stawiając mu kilka zarzutów zniesławienia.
