Wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z dnia 13 listopada 2012 r. (Z. przeciwko Polsce), sygn. 46132/08

Artykuł 8 § 1 Konwencji może nakładać na władze pozytywny obowiązek ujawnienia rodzicom zmarłego dziecka pełnej, wiernej i kompletnej dokumentacji medycznej.

Teza od Redakcji

W sprawie Z przeciwko Polsce,

Europejski Trybunał Praw Człowieka (Sekcja Czwarta), zasiadając jako Izba w składzie:

Päivi Hirvelä, Przewodniczący,

Lech Garlicki,

George Nicolaou,

Ledi Bianku,

Zdravka Kalaydjieva,

Nebojša Vučinić,

Vincent A. De Gaetano, sędziowie,

oraz Lawrence Early, Kanclerz Sekcji,

Obradując na posiedzeniu niejawnym w dniu 23 października 2012,

Wydaje następujący wyrok, który został przyjęty w tym dniu:

POSTĘPOWANIE

1. Sprawa wywodzi się ze skargi (nr 46132/08) przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej, wniesionej w dniu 16 września 2008 roku do Trybunału na podstawie Artykułu 34 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności ("Konwencja") przez obywatelkę polską Panią Z ("skarżąca"). Przewodniczący Sekcji przychylił się do wniosku, aby nie zostało ujawnione nazwisko skarżącej (Reguła 47 § 3 Regulaminu Trybunału).

2. Skarżąca była reprezentowana przez Panią M. Gąsiorowską

i Panią B. Namysłowska-Gabrysiak, prawniczki prowadzące praktykę w Warszawie. Rząd polski ("Rząd") był reprezentowany przez swojego Pełnomocnika, Pana J. Wołąsiewicza z Ministerstwa Spraw Zagranicznych.

3. Skarżąca podniosła zarzut, że jej córka zmarła w wyniku błędu lekarskiego, a jej prawa wynikające z Artykułów 2, 8 i 14 Konwencji zostały naruszone.

4. Dnia 16 czerwca 2009 roku skarga została zakomunikowana Rządowi. Zdecydowano również o łącznym rozpatrzeniu dopuszczalności i meritum skargi (Artykuł 29 § 1).

5. Strony odpowiedziały pisemnie na swoje uwagi.

6. Ponadto otrzymano pisemne uwagi osób trzecich: Międzynarodowego Programu Prawa Reprodukcyjnego i Zdrowia Seksualnego (Uniwersytet w Toronto), Amnesty International oraz Global Doctors for Choice, które zostały dopuszczone przez Przewodniczącego do procedury pisemnej w ramach interwencji osoby trzeciej (Artykuł 36 § 2 Konwencji oraz Artykuł 44 § 2).