Wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z dnia 23 stycznia 2018 r. (Kuchta przeciwko Polsce), sygn. 58683/08

1. Dopuszczalność materiału dowodowego podlega przepisom prawa krajowego i sądów krajowych zaś jedynym zadaniem Trybunału jest ustalenie czy proces miał sprawiedliwy charakter.

2. Artykuł 6 § 3 pkt d) Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności nie przyznaje oskarżonemu bezwzględnego prawa do zapewnienia stawiennictwa świadków w sądzie. Do sądu krajowego należy decyzja o konieczności lub możliwości powołania świadka.

Teza od Redakcji

W sprawie Kuchta przeciwko Polsce,

Europejski Trybunał Praw Człowieka (czwarta sekcja), zasiadając jako Izba w składzie:

Vincent A. De Gaetano, przewodniczący,

András Sajó,

Paulo Pinto de Albuquerque,

Krzysztof Wojtyczek,

Egidijus Kuris,

Iulia Motoc,

Gabriele Kucsko-Stadlmayer, sędziowie,

oraz Marialena Tsirli, kanclerz sekcji,

Obradując na posiedzeniu niejawnym w dniach 21 marca i 21 listopada 2017,

wydaje następujący wyrok, który został przyjęty w ostatnim z wymienionych wyżej dni:

POSTĘPOWANIE

1. U podstaw sprawy leży skarga (nr 58683/08) wniesiona przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej, którą obywatel polski, Pan Arkadiusz Kuchta ("skarżący") złożył przed Trybunałem dnia 24 listopada 2008 na mocy artykułu 34 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności ("Konwencja").

2. Skarżącego reprezentował Mec. J. Klonowski, adwokat z Olsztyna. Rząd polski ("Rząd") był reprezentowany przez swojego pełnomocnika, Pana J. Wołąsiewicza, a następnie przez Panią J. Chrzanowską, oboje z Ministerstwa Spraw Zagranicznych.

3. Skarżący podniósł zarzut wydania wyroku skazującego w oparciu o wyjaśnienia świadka oskarżenia, w związku z czym nie miał możliwości zadawania mu pytań w toku procesu.

4. Dnia 24 sierpnia 2010 roku skarga została przekazana Rządowi do wiadomości.

FAKTY

I. OKOLICZNOŚCI SPRAWY

5. Skarżący, Pan Arkadiusz Kuchta, jest obywatelem polskim ur. w 1975 r. i mieszkającym w Barczewie.

Okoliczności sprawy

6. W czerwcu 2006 roku, skarżący i siedmiu innych podejrzanych zostało oskarżonych o oszustwo. P.N., główny oskarżony, przedstawiciel handlowy spółki działającej w branży telefonii komórkowej, był podejrzany o sprzedanie im telefonów komórkowych po preferencyjnych cenach, które to telefony były oferowane wyłącznie osobom korzystającym z oferty promocyjnej przeznaczonej dla parafii katolickich. Zgodnie z aktem oskarżenia umowy abonenckie telefonii komórkowej, które P.N. z nimi zawarł, zostały podpisane w imieniu parafii katolickiej w O. i były opatrzone podpisem proboszcza R.Z., który P.N. sfałszował. Dane skarżącego oraz współoskarżonych zostały w ww. umowach wpisane w miejscu przeznaczonym na adres korespondencyjny abonenta.