Opinia rzecznika generalnego Tizzano przedstawiona w dniu 25 marca 2004 r. - Anneliese Lenz przeciwko Finanzlandesdirektion für Tirol. - Sprawa C-315/02., sygn. C-315/02

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

ANTONIA TIZZANA

przedstawiona w dniu 25 marca 2004 r.(1)

Sprawa C‑315/02

Anneliese Lenz

przeciwko

Finanzlandesdirektion für Tirol

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgerichtshof (Austria)]

Artykuły 56 WE i 58 WE - Swobodny przepływ kapitału - Ustawodawstwo krajowe regulujące podatek od dochodów z kapitału

1.        Postanowieniem z dnia 27 sierpnia 2002 r. Verwaltungsgerichtshof (Austria) przedłożył Trybunałowi trzy pytania prejudycjalne dotyczące wykładni art. 73b i 73d Traktatu WE (obecnie odpowiednio art. 56 WE i 58 WE). Sąd austriacki, stawiając te pytania, ponownie rozważa zgodność ustawodawstwa krajowego regulującego w odmienny sposób podatek od dochodów z kapitału w zależności od tego, czy dochód ten wypracowany został przez spółkę krajową czy zagraniczną, z prawem wspólnotowym.

2.        Takie pytanie zostało uprzednio przedłożone Trybunałowi w odesłaniu prejudycjalnym wniesionym przez Berufungssenat V der Finanzlandesdirektion für Wien, Niederösterreich und Burgenland w sprawie C‑516/99 Schmid, wówczas jednak Trybunał uznał brak swojej jurysdykcji z uwagi na to, że organ odsyłający nie miał charakteru sądu (2).

I -    Ramy prawne

A -    Uregulowania wspólnotowe

3.        W niniejszej sprawie właściwymi przepisami wspólnotowymi są art. 73b i 73d Traktatu WE. Pierwszy z nich w ust. 1 stanowi, że „zakazane są wszelkie ograniczenia w przepływie kapitału między Państwami Członkowskimi oraz między Państwami Członkowskimi a państwami trzecimi”. Drugi z przepisów dodaje jednak, że:

„1.       Artykuł 73b nie narusza prawa Państw Członkowskich do:

a)       stosowania odpowiednich przepisów ich prawa podatkowego traktujących odmiennie podatników ze względu na różne miejsce zamieszkania lub inwestowania kapitału,

b)      podejmowania wszelkich środków niezbędnych do zapobiegania naruszeniom ich ustaw i aktów wykonawczych, zwłaszcza w sferze podatkowej i w dziedzinie nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami finansowymi lub ustanowienia procedur deklarowania przepływu kapitału do celów informacji administracyjnej bądź statystycznej, lub podejmowania środków uzasadnionych powodami związanymi z porządkiem publicznym lub bezpieczeństwem publicznym.