Opinia rzecznika generalnego Mengozzi przedstawiona w dniu 16 listopada 2006 r. - Raffaele Talotta przeciwko państwu belgijskiemu. - Sprawa C-383/05., sygn. C-383/05

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

PAOLA MENGOZZIEGO

Przedstawiona w dniu 16 listopada 2006 r. (1)

Sprawa C-383/05

Raffaele Talotta

przeciwko

Belgii

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Cour de Cassation (Belgia)]

Swoboda przedsiębiorczości - Podatek dochodowy - Podstawa opodatkowania - Dyskryminacja między podatnikami będącymi rezydentami i nierezydentami

I -    Wstęp

1.     Cour de Cassation (Belgia) zwrócił się do Trybunału Sprawiedliwości na podstawie art. 234 WE z pytaniem prejudycjalnym dotyczącym wykładni art. 43 WE.

2.     Sąd krajowy zwraca się do Trybunału w istocie o wyjaśnienie, czy ustawodawstwo belgijskie przewidujące minimalne podstawy opodatkowania wyłącznie dla podatników będących nierezydentami, jest sprzeczne z zasadami dotyczącymi swobody działalności gospodarczej.

II - Ramy prawne

A -    Właściwe przepisy wspólnotowe

3.     Postępowanie przed sądem krajowym wymaga analizy postanowień traktatu WE dotyczących swobody działalności gospodarczej. Podstawowym postanowieniem określającym tę swobodę jest art. 43 WE, który przyznaje obywatelom Wspólnoty prawo podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej o charakterze pierwotnym (akapit drugi) i o charakterze pochodnym (akapit pierwszy).

4.     Artykuł ten stanowi:

„Ograniczenia swobody przedsiębiorczości obywateli jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego są zakazane w ramach poniższych postanowień. Zakaz ten obejmuje również ograniczenia w tworzeniu agencji, oddziałów lub filii przez obywateli danego państwa członkowskiego, ustanowionych na terytorium innego państwa członkowskiego.

Z zastrzeżeniem postanowień rozdziału dotyczącego kapitału, swoboda przedsiębiorczości obejmuje podejmowanie i wykonywanie działalności prowadzonej na własny rachunek, jak również zakładanie i zarządzanie przedsiębiorstwami, a zwłaszcza spółkami w rozumieniu artykułu 48 akapit drugi, na warunkach określonych przez ustawodawstwo Państwa przyjmującego dla własnych obywateli.”