Opinia rzecznika generalnego Sharpston przedstawiona w dniu 18 maja 2006 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Wielkiemu Księstwu Luksemburga. - Sprawa C-32/05., sygn. C-32/05

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

ELEANOR SHARPSTON

przedstawiona w dniu 18 maja 2006 r.(1)

Sprawa C‑32/05

Komisja Wspólnot Europejskich

przeciwko

Wielkiemu Księstwu Luksemburga

1.        W skardze Komisja wnosi do Trybunału o stwierdzenie, że nie ustanawiając przepisów niezbędnych w celu zastosowania się do dyrektywy 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej(2), a w każdym razie nie powiadamiając o nich Komisji, Luksemburg uchybił zobowiązaniom, które na nim ciążą na mocy tej dyrektywy(3).

2.        Przede wszystkim Komisja twierdzi, że właściwa transpozycja dyrektywy 2000/60 wymaga przyjęcia „ustawy ramowej” na poziomie krajowym. Nie ma wątpliwości, że ustawa taka nie została przyjęta. Alternatywnie Komisja wskazuje (w odpowiedzi) cały szereg szczegółowych przepisów dyrektywy, które - zdaniem Komisji - nie zostały przez Luksemburg transponowane.

3.        Luksemburg uważa natomiast, iż właściwa transpozycja dyrektywy ramowej do krajowego porządku prawnego nie wymaga koniecznie przyjmowania szczególnych przepisów ustawowych, wykonawczych czy administracyjnych. Znaczenie ma to, czy w praktyce osiągnięte zostały istotne cele dyrektywy, w terminach przez tę dyrektywę określonych. W udzielonej przed Trybunałem odpowiedzi na skargę Luksemburg przywołał także po raz pierwszy argument, że w każdym razie istniejące w tym kraju przepisy w dużej mierze odpowiadają wymogom dyrektywy.

 Ramy prawne

 Traktat WE

4.        Zgodnie z art. 249 WE „dyrektywa wiąże każde państwo członkowskie, do którego jest kierowana, w odniesieniu do rezultatu, który ma być osiągnięty, pozostawia jednak organom krajowym swobodę wyboru formy i środków”.

        Artykuł 174 ust. 1 WE nadaje Wspólnocie uprawnienie do przyjęcia wspólnotowej polityki w dziedzinie środowiska naturalnego, mającej przyczyniać się do osiągania celów zachowania, ochrony i poprawy jakości środowiska naturalnego, ochrony zdrowia ludzkiego, ostrożnego i racjonalnego wykorzystywania zasobów naturalnych oraz promowania na płaszczyźnie międzynarodowej środków zmierzających do rozwiązywania regionalnych lub światowych problemów środowiska naturalnego.