Opinia rzecznika generalnego Mengozzi przedstawiona w dniu 24 maja 2007 r. - Freeport plc przeciwko Olle Arnoldsson. - Sprawa C-98/06., sygn. C-98/06
OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO
PAOLA MENGOZZIEGO
przedstawiona w dniu 24 maja 2007 r.(1)
Sprawa C‑98/06
Freeport plc
przeciwko
Ollemu Arnoldssonowi
[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Högsta domstolen (Szwecja)]
Jurysdykcja - Rozporządzenie nr 44/2001/WE - Jurysdykcja szczególna - Wielość pozwanych
1. W niniejszym wniosku o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym szwedzki Högsta domstolen (sąd najwyższy) przedkłada Trybunałowi szereg pytań dotyczących wykładni art. 6 pkt 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 44/2001 z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych(2).
2. Pytania te powstały w ramach postępowania, w którym zadaniem Högsta domstolen jest orzeczenie w przedmiocie właściwości tingsrätt (sądu pierwszej instancji) w Göteborgu do rozstrzygnięcia sporu zawisłego przed nim między Ollem Arnoldssonem a spółką prawa brytyjskiego Freeport Leisure plc (zwaną dalej „Freeport plc”).
I - Właściwy kontekst prawny
3. Jak wiadomo, traktat w Amsterdamie, rozszerzając zakres kompetencji w dziedzinie współpracy sądowej w sprawach cywilnych, wprowadził szczególną podstawę prawną, dzięki której dokonano „uwspólnotowienia” konwencji brukselskiej z dnia 27 września 1968 r. o jurysdykcji i wykonywaniu orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych i handlowych (zwanej dalej „konwencją brukselską”).
4. Przyjęte na podstawie art. 61 lit. c) i art. 67 ust. 1 WE rozporządzenie nr 44/2001 (tzw. Bruksela I) wprowadza w duchu kontynuacji dorobku konwencji brukselskiej(3) nowe uregulowania wspólnotowe w dziedzinie wykonywania jurysdykcji w sprawach cywilnych i handlowych w zakresie sporów, które mają charakter transgraniczny, oraz w dziedzinie przepływu odnośnych orzeczeń(4).
Rozdział II rozporządzenia nr 44/2001 ustanawia wspólne zasady przyznawania jurysdykcji. Sekcja 1 tego rozdziału wprowadza „Przepisy ogólne” i składa się z art. 2-4 definiujących podmiotowy zakres stosowania rozpatrywanego aktu prawnego.
