Opinia rzecznika generalnego Ruiz-Jarabo Colomer przedstawiona w dniu 27 lutego 2007 r. - Telefónica O2 Czech Republic a.s. przeciwko Czech On Line a.s. - Sprawa C-64/06., sygn. C-64/06

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

DÁMASA RUIZA‑JARABA COLOMERA

przedstawiona w dniu 27 lutego 2007 r.(1)

Sprawa C‑64/06

Telefónica O2 Czech Republic, a.s., dawniej Český Telecom, a.s.,

przeciwko

Czech On Line, a.s.

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez obvodní soud pro Prahu 3 - Republika Czeska)

Łączność elektroniczna - Sieci i usługi - Wspólnotowe ramy prawne - Spółka o znacznej (dominującej) pozycji na rynku - Obowiązek zawarcia umowy wzajemnego połączenia sieci tej spółki z innymi operatorami - Uprzednia analiza rynku - Brak bezpośredniej skuteczności art. 8 ust. 2 dyrektywy 2002/19 i art. 16, w związku z art. 6 i 7 dyrektywy 2002/21

I -    Wprowadzenie

1.     Obvodní soud pro Prahu 3 (sąd rejonowy Praga 3) kieruje do Trybunału Sprawiedliwości na podstawie art. 234 WE szereg pytań, które co prawda zostały sformułowane w skomplikowany sposób, niemniej jednak dotyczą o wiele prostszego zagadnienia prawnego.

2.     W rzeczywistości bowiem sąd krajowy usiłuje ustalić, czy po przystąpieniu Republiki Czeskiej do Wspólnot Europejskich (z dniem 1 maja 2004 r.) w wyniku postępowania administracyjnego wszczętego przed tą datą można zobowiązać przedsiębiorstwo posiadające pozycję dominującą w sektorze telekomunikacyjnym do wzajemnego połączenia sieci tego przedsiębiorstwa z siecią innego przedsiębiorstwa bez przeprowadzania analizy rynku wymaganej przez dyrektywę 2002/21/WE w sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej (dyrektywa ramowa) oraz przez dyrektywę 2002/19/WE w sprawie dostępu do sieci łączności elektronicznej i urządzeń towarzyszących oraz wzajemnych połączeń (dyrektywa o dostępie)(2). Tej właśnie kwestii dotyczą trzy pierwsze pytania prejudycjalne.

3.     Z uwagi na to, że przepisy krajowe nie przewidują takiej analizy oraz że skarżąca przed sądem krajowym powołuje się na wymienione dyrektywy w celu przeciwstawienia się spornemu obowiązkowi, sąd krajowy zwraca się do Trybunału z czwartym pytaniem o ewentualny bezpośredni skutek tych dyrektyw.