Opinia rzecznika generalnego przedstawiona w dniu 23 stycznia 2008 r. - Yassin Abdullah Kadi i Al Barakaat International Foundation przeciwko Radzie Unii Europejskiej i Komisja Wspólnot Europejskich. - Sprawy połączone C-402/05 P oraz C-415/05 P., sygn. C-402/05 P oraz C-415/05 P

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

M. POIARESA MADURA

przedstawiona w dniu 23 stycznia 2008 r.(1)

Sprawa C‑415/05 P

Al Baraqaat International Foundation

przeciwko

Radzie Unii Europejskiej

i

Komisji Wspólnot Europejskich

Odwołanie - Działania podjęte przeciwko talibom w Afganistanie - Wykaz osób i podmiotów, do których stosuje się zamrożenie funduszy przewidziane przez prawo wspólnotowe

1.        Wnosząca odwołanie w niniejszym postępowaniu została wskazana przez komitet ds. sankcji Rady Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych jako podmiot podejrzany o wspieranie terroryzmu, którego fundusze i inne środki finansowe mają zostać zamrożone. Przed Sądem Pierwszej Instancji wnosząca odwołanie zakwestionowała zgodność z prawem rozporządzenia, mocą którego Rada wprowadziła w życie na terenie Wspólnoty nakaz zamrożenia środków. Podniosła ona - bez powodzenia - że Wspólnota nie miała kompetencji do przyjęcia tego rozporządzenia, że rozporządzenie to wydano z naruszeniem art. 249 WE, a nadto że rozporządzenie to narusza szereg praw podstawowych wnoszącej odwołanie. Obecnie, opierając się zasadniczo na tych samych zarzutach, wnosząca odwołanie zwraca się do Trybunału Sprawiedliwości o uchylenie wyroku Sądu Pierwszej Instancji. Rada i Komisja nie podzielają żadnego z tych trzech zarzutów wnoszącej odwołanie. Najistotniejsze jest jednak to, iż stoją one na stanowisku, że rozporządzenie to jest niezbędne dla wprowadzenia w życie wiążących rezolucji Rady Bezpieczeństwa, a co za tym idzie, sądy wspólnotowe nie powinny oceniać jego zgodności z prawami podstawowymi. Rada i Komisja wyrażają w istocie pogląd, że gdy głos zabrała Rada Bezpieczeństwa, sądy wspólnotowe winny milczeć.

I -    Okoliczności wniesienia odwołania