Opinia rzecznika generalnego Jääskinen przedstawiona w dniu 15 kwietnia 2010 r. - EMI Group Ltd przeciwko The Commissioners of Her Majesty's Revenue and Customs. - Sprawa C-581/08., sygn. C-581/08
OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO
NILA JÄÄSKINENA
przedstawiona w dniu 15 kwietnia 2010 r.(1)
Sprawa C‑581/08
EMI Group Ltd
przeciwko
The Commissioners for Her Majesty’s Revenue & Customs
[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez London VAT and Duties Tribunal (Zjednoczone Królestwo)]
Szósta dyrektywa VAT - Artykuł 5 ust. 6 - Prezenty o małej wartości - Próbki - Definicja - Nagrania muzyczne - Nieodpłatne rozprowadzanie dla celów promocyjnych
I - Wprowadzenie
1. Opracowanie „Essai sur le don” po raz pierwszy opublikowane w 1925 r. przez Marcela Maussa, znanego francuskiego antropologa, miało na celu wykazanie, że w społecznościach archaicznych wymiany i umowy odbywają się w formie prezentów. Teoretycznie mają one charakter dobrowolny, jednakże w rzeczywistości są przekazywane i odwzajemniane obligatoryjnie(2).
2. Skoro natura ludzka nie uległa zmianie, nie powinno budzić zdziwienia, że prawodawstwo Unii Europejskiej, które definiuje podatek od wartości dodanej (zwany dalej „podatkiem VAT”) jako ogólny podatek konsumpcyjny od wszystkich transakcji stanowiących odpłatne dostawy towarów lub świadczenie usług(3), nie uwzględniło transakcji nieodpłatnych według ich wartości nominalnej(4). Jak widać, w większości przypadków transakcje nieodpłatne podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT poprzez zastosowanie przepisów o dostawie na swoją rzecz(5). Jeśli chodzi o prezenty w kontekście przedstawicielstwa i wydatków reprezentacyjnych, ten sam skutek osiągnięty zostaje poprzez wyłączenie nabycia tych towarów z reguł dotyczących odliczenia(6).
Niemniej jednak zastosowanie polegające na przekazywaniu próbek lub towarów stanowiących prezenty o małej wartości jest zwolnione z podatku VAT(). Mając na uwadze korzystne traktowanie pod względem podatkowym takiego przekazywania, podatnicy mają istotny interes ekonomiczny w znajomości dokładnego zakresu tych pojęć. Ich pozorna prostota okazuje się iluzoryczna przy zastosowaniu w złożonym kontekście rozprowadzania towarów objętych prawem autorskim, tak jak ma to miejsce w niniejszej sprawie.
