Opinia rzecznika generalnego Mengozzi przedstawiona w dniu 7 września 2010 r. - Lidl SNC przeciwko Vierzon Distribution SA. - Sprawa C-159/09., sygn. C-159/09

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

PAOLA MENGOZZIEGO

przedstawiona w dniu 7 września 2010 r.(1)

Sprawa C‑159/09

Lidl SNC

przeciwko

Vierzon Distribution SA

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym
złożony przez tribunal de commerce de Bourges (Francja)]

Reklama porównawcza - Porównanie cen stosowanych przez sieć supermarketów konkurenta - Towary, które zaspokajają te same potrzeby lub mają ten sam cel

1.        Trybunał miał już wielokrotnie do czynienia z reklamą porównawczą, wypracowując orzecznictwo, które obecnie jest już raczej wyczerpujące. Jednak w przedmiotowej sprawie pytanie zadane przez sąd krajowy tribunal de commerce de Bourges dotyczy nowego aspektu, a mianowicie, czy przepisy dotyczące reklamy porównawczej można stosować do porównania produktów spożywczych.

2.        W tym kontekście sąd krajowy co do zasady wnosi do Trybunału o potwierdzenie francuskiego orzecznictwa, które zmierza w kierunku wykluczenia zgodności z prawem reklamy porównawczej produktów spożywczych, ponieważ nie mogą być one porównywane ze względu na swoją naturę, lub o zaprzeczenie temu orzecznictwu.

I -    Ramy prawne

3.        Przepisami, do których należy się odnieść, aby móc udzielić odpowiedzi na zadane pytanie, są wyłącznie przepisy prawa Unii. Jak bowiem zauważa sąd krajowy w swoim postanowieniu, mające zastosowanie przepisy krajowe, a mianowicie art. 121‑8 i 121‑9 code de la consommation (kodeksu konsumenta), ograniczają się do odtworzenia treści przepisów prawa Unii obowiązujących w tamtym czasie.

A -    Dyrektywa 84/450, zmieniona dyrektywą 97/55

4.        Aktem prawnym, do którego odnosi się niniejsza sprawa, jest dyrektywa 84/450/EWG(2) (zwana dalej „dyrektywą”), zmieniona dyrektywą 97/55/WE(3).

        Artykuł 2 pkt 2 dyrektywy definiuje „reklamę wprowadzającą w błąd” jako „każdą reklamę, która w jakikolwiek sposób, w tym przez swoją formę, wprowadza lub może wprowadzić w błąd osoby, do których jest skierowana lub dociera, i która, z powodu swojej zwodniczej natury, może wpłynąć na ich postępowanie gospodarcze lub która, z tych powodów, szkodzi lub może szkodzić konkurentowi”. Natomiast następny pkt 2a definiuje reklamę porównawczą jako „każdą reklamę, która wyraźnie lub przez domniemanie identyfikuje konkurenta albo towary lub usługi oferowane przez konkurenta”.