Opinia rzecznika generalnego - 15 września 2011 r. - Banca Antoniana Popolare Veneta - Sprawa C-427/10

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

JÁNA MAZÁKA

przedstawiona w dniu 15 września 2011 r.(1)

Sprawa C‑427/10

Banca Antoniana Popolare Veneta SpA, incorporante la Banca Nazionale dell’Agricoltura SpA

przeciwko

Ministero dell’Economia e delle Finanze,

Agenzia delle Entrate

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Corte suprema di cassazione (Włochy)]

Podatek od wartości dodanej - Podatek nienależnie wykazany na fakturze i zapłacony - Prawo usługodawcy do żądania od administracji podatkowej zwrotu nienależnie zapłaconego podatku VAT - Prawo usługobiorcy do żądania od usługodawcy zwrotu nienależnego świadczenia odpowiadającego kwocie podatku VAT nienależnie wykazanego na fakturze - Zmiana interpretacji przepisu prawa krajowego przewidującego zwolnienie z podatku VAT - Zasady pewności prawa i ochrony uzasadnionych oczekiwań

 Kontekst faktyczny i prawny sporu przed sądem krajowym oraz pytania prejudycjalne

1.        Spór rozpatrywany przez sądy włoskie dotyczy kwot wypłaconych Skarbowi Państwa przez Banca Nazionale dell’Agricoltura SpA (zwany dalej „BNA”) z tytułu podatku od wartości dodanej (zwanego dalej „podatkiem VAT”) od wynagrodzeń otrzymanych za działalność polegającą na pobieraniu składek konsorcjalnych, wykonywaną na rachunek trzech konsorcjów melioracyjnych w latach 1984-1994.

2.        W owym czasie działalność polegająca na pobieraniu składek konsorcjalnych nie była uważana za „działalność polegającą na pobieraniu podatków, w tym zapłata podatku dokonywana na rachunek podatników”, która jest zwolniona z podatku VAT na mocy art. 10 pkt 5 dekretu Prezydenta Republiki nr 633 z dnia 26 października 1972 r., ustanawiającego i regulującego podatek od wartości dodanej(2) (zwanego dalej „dekretem prezydenckim nr 633/72”).

        Jednakże okólnikiem nr 52/E z dnia 26 lutego 1999 r. administracja podatkowa zmieniła pierwotną interpretację tego przepisu dekretu prezydenckiego nr 633/72 uznając, że składki konsorcjalne mają charakter podatkowy, oraz że w konsekwencji wynagrodzenia należne od konsorcjów należy uważać za zwolnione z podatku VAT. Zgodnie z wyjaśnieniami dostarczonymi przez Corte suprema di cassazione (Włochy) w jego postanowieniu odsyłającym, rzeczony okólnik odpowiadał nowemu kierunkowi w orzecznictwie dotyczącemu charakteru podatkowego składek konsorcjalnych.