Opinia rzecznika generalnego Jääskinen przedstawione w dniu 17 września 2015 r. - Banif Plus Bank Zrt. przeciwko Márton Lantos i Mártonné Lantos. - Sprawa C-312/14., sygn. C-312/14

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

NIILA JÄÄSKINENA

przedstawiona w dniu 17 września 2015 r.(1)

Sprawa C‑312/14

Banif Plus Bank Zrt.

przeciwko

Márton Lantos i Mártonné Lantos

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym
złożony przez Ráckevei Járásbíróság (Węgry)]

Dopuszczalność - Ochrona inwestorów - Kredyt denominowany w walucie obcej - Pojęcie instrumentu finansowego w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 17 dyrektywy 2004/39/WE - Pojęcie usług inwestycyjnych w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 2 dyrektywy 2004/39 - Okoliczności, w jakich oferujący takie usługi zobowiązany jest przeprowadzić ocenę ich adekwatności dla klientów - Ważność umów naruszających te wymogi - Sankcje na podstawie art. 51 dyrektywy 2004/39

I -    Wprowadzenie

1.        W niniejszym wniosku o wydanie orzeczenia prejudycjalnego Ráckevei Járásbíróság (sąd rejonowy w Ráckeve, Węgry) zwraca się między innymi o wskazówki dotyczące rodzajów instrumentów objętych zakresem dyrektywy 2004/39(2). Zwraca się także z pytaniem, czy z tej samej dyrektywy wynika obowiązek oceny adekwatności usług inwestycyjnych i produktów finansowych dla klientów indywidualnych. Pytanie prejudycjalne powstało w kontekście sporu dotyczącego kredytu denominowanego w walucie obcej, zaciągniętego w celu zakupu samochodu. Jednakże moim zdaniem odesłanie prejudycjalne jest niedopuszczalne ze względu na brak precyzji w opisie zarówno istotnych okoliczności faktycznych, jak i krajowych ram prawnych.

        Niemniej jednak niniejsze pytanie prejudycjalne dotyczy trudnych kwestii socjalnych i ekonomicznych o istotnym znaczeniu w wielu państwach członkowskich. Niestety odesłanie prejudycjalne i postępowanie główne nie są właściwą okazją do rozwoju orzecznictwa Trybunału w tych kwestiach, gdyż orzecznictwo to powinno rozwinąć się w kontekście prawa Unii dotyczącego ochrony konsumentów, a w szczególności dyrektywy 2008/48(), nie zaś prawa ochrony inwestorów.