Interpretacja indywidualna z dnia 26.04.2018, sygn. 0115-KDIT1-1.4012.140.2018.1.DM, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT1-1.4012.140.2018.1.DM

Obowiązek podatkowego z tytułu sprzedaży dokonanej przez małego podatnika, w przypadku przeniesienia wierzytelności w oparciu o umowę faktoringu niewłaściwego cichego na rzecz podmiotu trzeciego, i otrzymania na jej podstawie środków pieniężnych (zapłaty), powstaje zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług z chwilą dokonania zapłaty.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 stycznia 2017 r. (data wpływu 9 marca 2018 r.), uzupełnionym w dniu 9 kwietnia 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży, w przypadku przeniesienia wierzytelności z niej wynikającej w oparciu o umowę faktoringu niewłaściwego cichego na rzecz podmiotu trzeciego jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek uzupełniony w dniu 9 kwietnia 2018 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży, w przypadku przeniesienia wierzytelności z niej wynikającej w oparciu o umowę faktoringu niewłaściwego cichego na rzecz podmiotu trzeciego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest projektowanie, instalowanie i konserwacja systemów bezpieczeństwa mieszczące się w PKD 74.90.Z. Działalność wykonywana jest na rzecz firm zarejestrowanych jako czynni podatnicy VAT.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Od 1 października 2017 r. Wnioskodawca wybrał metodę kasową rozliczania podatku VAT. Wnioskodawca jest małym podatnikiem.

W dniu 28 lipca 2016 r. Wnioskodawca podpisał z bankiem umowę o świadczenie usług faktoringowych tzw. faktoring niewłaściwy cichy. W ramach umowy faktor zobowiązuje się do stałego nabywania wierzytelności przysługujących faktorantowi od odbiorców z tytułu wykonywania umów handlowych oraz świadczenia innych usług związanych z finansowaniem i obsługą nabywanych wierzytelności a faktorant zobowiązuje się do stałego przenoszenia przedmiotowych wierzytelności, na faktora oraz terminowego regulowania umówionego wynagrodzenia oraz wykonywania innych zobowiązań przewidzianych umową lub regulaminem.