§ 2.1. Użyte w zarządzeniu określenia oznaczają:

1) zaginięcie osoby – zaistnienie zdarzenia, uniemożliwiającego ustalenie miejsca pobytu osoby fizycznej, wymagające jej odnalezienia albo udzielenia pomocy w celu zapewnienia ochrony życia, zdrowia lub wolności;

2) osoba zaginiona – osobę, którą na skutek zdarzenia uniemożliwiającego ustalenie miejsca jej pobytu należy odnaleźć w celu zapewnienia ochrony jej życia, zdrowia lub wolności;

3) [1] poziom poszukiwania – stopień określający niezwłoczność i zakres podjęcia czynności poszukiwawczych w zależności od stwierdzonego ryzyka wystąpienia zagrożenia dla życia, zdrowia lub wolności osoby zaginionej, oznaczony jako:

a) poziom I – w przypadku, w którym dotyczy osoby, której zaginięcie, według oceny Policji dokonanej na podstawie zebranych informacji, związane jest z realnym, bezpośrednim występowaniem zagrożenia dla jej życia, zdrowia lub wolności i dla ratowania której wymagane jest bezpośrednie i natychmiastowe podjęcie czynności poszukiwawczych z użyciem adekwatnych sił i środków, w szczególności osoby:

- małoletniej w wieku do 10 lat,

- niezdolnej do samodzielnej egzystencji,

- wymagającej stałego przyjmowania leków, których brak przyjęcia w odpowiednim czasie stanowi zagrożenie jej życia,

- zaginionej w związku z realnym podejrzeniem popełnienia na jej szkodę przestępstwa przeciwko życiu lub wolności,

- której zachowanie bezpośrednio przed zaginięciem wskazywało na realny zamiar popełnienia przez nią samobójstwa, a czas jaki upłynął od zaginięcia pozwala na podjęcie skutecznych działań zmierzających do zapobieżenia temu samobójstwu,

- zaginionej w warunkach atmosferycznych bądź innych okolicznościach, stwarzających realne zagrożenie dla jej życia, którą można ochronić podejmując niezwłoczne działania poszukiwawcze,

b) poziom II – w przypadku, w którym dotyczy osoby, której zaginięcie, według oceny Policji dokonanej na podstawie zebranych informacji, nie wiąże się z bezpośrednim zagrożeniem dla jej życia, zdrowia lub wolności i która nie spełnia kryteriów określonych w lit. a;

4) [2] poszukiwania opiekuńcze – czynności poszukiwawcze dotyczące osoby małoletniej lub nieletniej prowadzone w związku z:

a) postanowieniem lub orzeczeniem sądu rodzinnego o umieszczeniu nieletniego w schronisku dla nieletnich, zakładzie poprawczym, okręgowym ośrodku wychowawczym, młodzieżowym ośrodku wychowawczym, rodzinie zastępczej zawodowej lub innej placówce, zawierającym zlecenie lub polecenie wydane na podstawie ustawy z dnia 9 czerwca 2022 r. o wspieraniu i resocjalizacji nieletnich (Dz. U. z 2024 r. poz. 978 i 1228), zwanej dalej „UWRN”,

b) zawiadomieniem o samowolnym oddaleniu się nieletniego ze schroniska dla nieletnich, zakładu poprawczego, okręgowego ośrodka wychowawczego, młodzieżowego ośrodka wychowawczego, rodziny zastępczej zawodowej albo innej placówki, w której nieletni był umieszczony na mocy postanowienia lub orzeczenia sądu rodzinnego albo o niepowrocie tego nieletniego z przepustki lub urlopu w wyznaczonym terminie,

c) zawiadomieniem o samowolnym oddaleniu się małoletniego w wieku od 14 lat z placówek opiekuńczo-wychowawczych, młodzieżowych ośrodków socjoterapii lub innych placówek zapewniających pieczę zastępczą, albo nie powracających z przepustek do tych ośrodków i placówek, chyba że czynności poszukiwawcze dotyczące tej osoby małoletniej są prowadzone zgodnie z pkt 3 lit. a lub b;

5) porwanie rodzicielskie – zdarzenie, w wyniku którego jedno z rodziców lub opiekunów prawnych posiadających władzę rodzicielską bez woli i wiedzy drugiego z nich pod pretekstem krótkotrwałego pobytu wywozi lub zatrzymuje osobę małoletnią na stałe, pozbawiając tym samym drugiego rodzica lub opiekuna prawnego posiadającego władzę rodzicielską możliwości utrzymywania kontaktu z małoletnim w przysługującym mu zgodnie z prawem zakresie;

6) NN osoba – osobę o nieustalonej tożsamości, której dane są nieznane, niepełne lub niewiarygodne, w szczególności, gdy jest to następstwem choroby uniemożliwiającej samodzielne podejmowanie decyzji przez tą osobę lub osobę usiłującą ukryć swoją tożsamość, zwłaszcza w sytuacji mającej znaczenie prawne;

7) NN zwłoki – nieznane zwłoki lub szczątki ludzkie odnalezione w stanie lub okolicznościach uniemożliwiających ich identyfikację, w tym rozkawałkowane części ciała ludzkiego, jeżeli umożliwiają pobranie próbek biologicznych do badań genetycznych. Nie stanowią NN zwłok noworodki urodzone martwe;

8) miejsce zaginięcia – ustalone i jednoznacznie potwierdzone na podstawie uzyskanych informacji miejsce, w którym osoba zaginiona przebywała bezpośrednio przed zaginięciem;

9) miejsce zameldowania – miejscowość, w której osoba była zameldowana na pobyt stały lub czasowy;

10) miejsce zamieszkania – miejscowość, w której osoba przebywała przed zaginięciem, gdzie znajdował się ośrodek jej codziennego życia oraz gromadzenia rzeczy osobistych lub materialnych, nie zmieniająca się wskutek dłuższego lub krótszego oddalenia się z niej;

11) zbiór danych daktyloskopijnych – zbiory odcisków linii papilarnych osób, niezidentyfikowanych śladów linii papilarnych z miejsc przestępstw oraz śladów linii papilarnych, które mogą pochodzić od osób zaginionych;

12) zbiór zdjęć sygnalitycznych – zbiory kart albumowych prowadzone na zasadach określonych w przepisach w sprawie uzyskiwania, przetwarzania i wykorzystywania przez Policję informacji oraz sposobów zakładania i prowadzenia zbiorów tych informacji;

13) osoba uprawniona – osoba, która zawiadomiła Policję o zaginięciu osoby lub samowolnym oddaleniu się osoby małoletniej lub nieletniej, o której mowa w pkt 4, wskazując jednoznacznie okoliczności tego faktu;

14) osoba najbliższa – małżonek, wstępny, zstępny, rodzeństwo, powinowaty w tej samej linii lub stopniu, osoba pozostająca w stosunku przysposobienia oraz jej małżonek, a także osoba pozostająca we wspólnym pożyciu;

15) [3] zbiór danych DNA – zbiór danych zawierający informacje o wynikach analizy kwasu deoksyrybonukleinowego, o którym mowa w art. 21a ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji, zwanej dalej „ustawą o Policji”;

16) KSIP – Krajowy System Informacyjny Policji, o którym mowa w art. 21nb ust. 1 ustawy o Policji;

17) rejestracja i sprawdzenie w KSIP – operacje przetwarzania wykonywane w KSIP na zasadach określonych w przepisach odrębnych Komendanta Głównego Policji w sprawie funkcjonowania Krajowego Systemu Informacyjnego Policji;

18) SIS – System Informacyjny Schengen w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy z dnia 24 sierpnia 2007 r. o udziale Rzeczypospolitej Polskiej w Systemie Informacyjnym Schengen oraz Wizowym Systemie Informacyjnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 134 i 138);

19) Interpol – Międzynarodowa Organizacja Policji Kryminalnej INTERPOL;

20) [4] WPiIO BK KGP – Wydział Poszukiwań i Identyfikacji Osób Biura Kryminalnego Komendy Głównej Policji, wykonujący zadania w zakresie koordynowania i nadzorowania poszukiwań osób zaginionych oraz identyfikacji NN osób i NN zwłok realizowanych przez jednostki Policji;

20a) [5] WPiIO KWP – komórkę organizacyjną komendy wojewódzkiej Policji właściwą do spraw poszukiwań i identyfikacji osób, wykonującą zadania w zakresie prowadzenia, koordynowania i nadzorowania poszukiwań osób zaginionych oraz identyfikacji NN osób i NN zwłok na obszarze terytorialnego zasięgu działania komendanta wojewódzkiego Policji;

21) [6] (uchylony)

22) [7] (uchylony)

23) oficerowie kontaktowi – oficerowie kontaktowi do spraw międzynarodowej wymiany informacji kryminalnych ustanowieni w komendach wojewódzkich Policji;

24) jednostka Policji – jednostka organizacyjna Policji, o której mowa w § 2 pkt 1 zarządzenia nr 1041 Komendanta Głównego Policji z dnia 28 września 2007 r. w sprawie szczegółowych zasad organizacji i zakresu działania komend, komisariatów i innych jednostek organizacyjnych Policji (Dz. Urz. KGP z 2013 r. poz. 50, z późn. zm.²⁾) z wyłączeniem: Komendy Głównej Policji, Centralnego Biura Śledczego Policji, komendy wojewódzkiej Policji, Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie, szkół policyjnych, oddziałów prewencji Policji, samodzielnych pododdziałów prewencji Policji, samodzielnych pododdziałów antyterrorystycznych Policji oraz ośrodków szkolenia Policji;

25) Child Alert – system wsparcia poszukiwań uprowadzonych i zaginionych osób małoletnich, mający na celu natychmiastowe poinformowanie jak największej liczby osób o prowadzonych przez Policję poszukiwaniach osoby małoletniej za pośrednictwem mediów interaktywnych oraz środków masowego przekazu;

26) [8] CPOZ KGP – Centrum Poszukiwań Osób Zaginionych Komendy Głównej Policji utworzone w komórce organizacyjnej Komendy Głównej Policji właściwej do spraw kryminalnych;

27) koordynator CPOZ KGP – osoba wykonująca czynności służbowe w Centrum Poszukiwań Osób Zaginionych Komendy Głównej Policji;

28) koordynator wojewódzki ds. zaginięć – osoba wyznaczona do udzielania wsparcia konsultacyjno- doradczego w ramach czynności poszukiwawczych realizowanych na terenie danego województwa oraz współpracy z CPOZ KGP w zakresie realizowanych poszukiwań osób zaginionych;

29) sztab dowodzenia – zespół funkcjonariuszy powołany przez kierownika jednostki Policji lub osobę przez niego upoważnioną, na czas uruchomienia systemu Child Alert;

30) [9] administracyjno-porządkowa czynność jednorazowa – czynność polegającą na dokonaniu sprawdzenia danych osobowych osoby poszukiwanej w policyjnych i pozapolicyjnych zbiorach danych oraz sprawdzeniu miejsc ustalonych jako prawdopodobne miejsca pobytu tej osoby, podjętą w celu wykonania innej niż zarządzenie poszukiwania dyspozycji uprawnionego organu;

31) [10] (uchylony)

32) szpital – zakład leczniczy, w którym podmiot leczniczy wykonuje działalność leczniczą w postaci świadczeń szpitalnych w rozumieniu ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2018 r. poz. 160 i 650).

2. Ilekroć w zarządzeniu jest mowa o komendantach wojewódzkich Policji lub komendach wojewódzkich Policji oraz komendantach powiatowych (miejskich) Policji albo komendach powiatowych (miejskich) Policji, należy przez to rozumieć odpowiednio Komendanta Stołecznego Policji lub Komendę Stołeczną Policji oraz komendanta rejonowego Policji albo komendę rejonową Policji.

3. Ilekroć w zarządzeniu jest mowa o kontroli, należy przez to rozumieć badanie prawidłowości organizowania i prowadzenia czynności poszukiwawczych w celu diagnozowania, korygowania i usuwania przeszkód w efektywnej ich realizacji. Kontrola jest realizowana w ramach nadzoru sprawowanego przez przełożonych lub wyznaczonych przez nich policjantów.

§ 5.1. Do zawiadomienia o zaginięciu osoby, w miarę możliwości, dołącza się aktualną fotografię osoby zaginionej, przekazaną przez zawiadamiającego o zaginięciu.

2. Jeżeli treść złożonego zawiadomienia o zaginięciu osoby uzasadnia podejrzenie popełnienia przestępstwa innego niż wymienione w § 3 ust. 10, podejmuje się czynności określone w przepisach postępowania karnego, niezależnie od czynności poszukiwawczych określonych w zarządzeniu.

3. Przyjmujący zawiadomienie o zaginięciu osoby jest zobowiązany do niezwłocznego sprawdzenia osoby w KSIP na zasadach określonych w przepisach odrębnych Komendanta Głównego Policji w sprawie funkcjonowania KSIP. W przypadku, gdy osoba sprawdzana jest już zarejestrowana w KSIP w formie rejestracji osoby zaginionej przez inną jednostkę Policji albo w przypadku gdy obcokrajowiec jest zarejestrowany w SIS lub w bazie danych Interpol, odstępuje się od przyjęcia zawiadomienia.

4. Czynności, o których mowa w ust. 3, ograniczają się do sporządzenia notatki służbowej zawierającej informacje przekazane przez osobę zgłaszającą, którą następnie należy przesłać do jednostki Policji, która dokonała wcześniejszej rejestracji tej osoby jako zaginionej albo do biura KGP właściwego do spraw międzynarodowej współpracy Policji [11].

5. Ustalenie, że osoba zaginiona jest poszukiwana w związku z prowadzonym postępowaniem karnym nie jest podstawą do odstąpienia od przyjęcia zawiadomienia o zaginięciu osoby.

6. Jeżeli z treści przyjętego zawiadomienia o zaginięciu osoby wynika, że zaginięcie ma związek z katastrofą statku powietrznego lub wodnego albo z innym szczególnym zdarzeniem o charakterze klęski żywiołowej, czynności poszukiwawcze i identyfikacyjne są prowadzone w zakresie określonym przez kierownika grupy śledczej, powołanej w związku z zaistnieniem tego zdarzenia.

7. Jeżeli z treści przyjętego zawiadomienia o zaginięciu osoby lub dokonanych sprawdzeń wynika, że jest to kolejne zgłoszenie zaginięcia osoby pełnoletniej i nieubezwłasnowolnionej, po tym jak osoba ta będąc uprzednio zaginioną nie wyraziła zgody na ujawnienie osobie uprawnionej swojego aktualnego miejsca pobytu, składając pisemne oświadczenie, albo też miejsce pobytu osoby jest znane zgłaszającemu, a przekazane informacje nie wskazują na nowe okoliczności uzasadniające podejrzenie popełnienia przestępstwa przeciwko życiu, zdrowiu lub wolności osoby zaginionej albo jej zaginięcia, podejmuje się jedynie czynności sprawdzające w niezbędnym zakresie, które dokumentuje się w formie notatki służbowej bez rejestrowania osoby jako zaginionej w KSIP.

8. Przyjmujący zawiadomienie o zaginięciu osoby powinien poinformować osobę zawiadamiającą o najbliższym znanym punkcie lub organizacji udzielającej pomocy prawnej lub psychologicznej rodzinom osób zaginionych, a w przypadku poszukiwania osoby małoletniej o całodobowej bezpłatnej linii telefonicznej 116 000.

§ 7.1. Zawiadomienie o zaginięciu osoby oraz osobę poszukiwaną rejestruje się w KSIP niezwłocznie po przyjęciu zawiadomienia o zaginięciu osoby.

2. Rejestrację w KSIP, o której mowa w ust. 1, wykonuje dyżurny jednostki Policji lub wyznaczony przez niego policjant albo pracownik Policji.

3. Przyjmujący zawiadomienie o zaginięciu osoby sporządza notatkę służbową zawierającą dodatkowe ustalenia i informacje uzyskane w trakcie przyjęcia zawiadomienia.

4. Dyżurny jednostki Policji rejestrującej informacje o osobie zaginionej w KSIP, w przypadku zakwalifikowania poszukiwań do poziomu I, notatkę służbową, o której mowa w ust. 3, niezwłocznie przesyła do CPOZ KGP oraz nadrzędnej komendy wojewódzkiej Policji.

5. Dyżurny jednostki Policji, o którym mowa w ust. 2, po wykonaniu czynności określonych w ust. 2 i ust. 4 przekazuje telefonicznie informację o poszukiwaniach w ramach poziomu I dyżurnemu nadrzędnej komendy wojewódzkiej Policji.

6. Informację, o której mowa w ust. 5, dyżurny komendy wojewódzkiej Policji przekazuje koordynatorowi wojewódzkiemu ds. zaginięć oraz dyżurnemu Komendy Głównej Policji, który przekazuje ją koordynatorowi CPOZ KGP.

7. Koordynator wojewódzki ds. zaginięć po uzyskaniu informacji, o której mowa w ust. 6, pełni rolę konsultacyjno-doradczą oraz w razie potrzeby wnioskuje do koordynatora CPOZ KGP o udzielenie wsparcia osobowego lub technicznego.

8. [12] W czasie nieobecności w służbie koordynatora wojewódzkiego ds. zaginięć naczelnik WPiIO KWP wyznacza innego funkcjonariusza do wykonania czynności, o których mowa w ust. 7.

§ 9.1. Jednostką Policji właściwą miejscowo do prowadzenia poszukiwania osoby zaginionej jest ta jednostka Policji, na której obszarze osoba zaginiona posiadała miejsce zamieszkania, przy czym § 3 ust. 5 i ust. 6 stosuje się odpowiednio.

2. W przypadku poszukiwań zakwalifikowanych do poziomu I, jednostką Policji właściwą do prowadzenia czynności poszukiwawczych przez pierwsze 7 dni od dnia zgłoszenia zaginięcia jest jednostka Policji, na której obszarze miało miejsce zaginięcie osoby.

3. W przypadku, w którym nie można ustalić miejsca zamieszkania osoby zaginionej, jednostką właściwą do prowadzenia poszukiwania osoby zaginionej jest jednostka Policji, na której obszarze osoba zaginiona posiadała ostatnie znane miejsce zameldowania na pobyt stały na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a w przypadku braku ustalonego miejsca zameldowania na pobyt stały na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ostatnie znane miejsce zameldowania na pobyt czasowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

4. W przypadku, gdy niemożliwe jest ustalenie miejsca zamieszkania osoby zaginionej oraz nie ustalono jej miejsca zameldowania na pobyt stały lub czasowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jednostką właściwą do prowadzenia poszukiwania osoby zaginionej jest jednostka Policji, na której obszarze osoba zaginęła.

5. [13] Jeżeli w trakcie pierwszych 7 dni prowadzenia czynności poszukiwawczych okaże się, że jednostka Policji, w której przyjęto zawiadomienie o zaginięciu osoby, nie jest właściwa miejscowo do prowadzenia poszukiwania osoby zaginionej, dokumentację z wykonanych czynności przekazuje się niezwłocznie właściwej miejscowo jednostce Policji. Informację o przekazaniu dokumentacji, wraz z uzasadnieniem, przesyła się w formie pisemnej do nadrzędnego WPiIO KWP.

6. [14] O przejęciu sprawy poszukiwania osoby zaginionej do dalszego prowadzenia decyduje kierownik jednostki Policji, która otrzymała dokumentację sprawy. W przypadku wątpliwości dotyczących określenia właściwości miejscowej do prowadzenia poszukiwania osoby zaginionej, decyzję w zakresie właściwej miejscowo jednostki Policji podejmują, w drodze uzgodnień, naczelnicy WPiIO KWP nadrzędnych dla jednostek Policji prowadzących te poszukiwania, a w przypadku braku uzgodnienia w tym zakresie ostateczną decyzję podejmuje naczelnik WPiIO BK KGP.

7. Jednostka Policji, która przyjęła zawiadomienie o zaginięciu osoby oraz dokonała rejestracji informacji o zaginięciu oraz o osobie zaginionej w KSIP, jest zobowiązana do wykonywania czynności poszukiwawczych zgodnie z przyjętą kwalifikacją poszukiwań do czasu przejęcia sprawy poszukiwania osoby zaginionej do prowadzenia przez inną jednostkę Policji.

8. Jednostka Policji, która przyjęła zawiadomienie o zaginięciu osoby oraz dokonała rejestracji informacji o zaginięciu oraz o osobie zaginionej w KSIP, po akceptacji kierownika jednostki Policji lub osoby przez niego upoważnionej, może zmienić poziom poszukiwań na poziom:

1) niższy w ciągu 24 godzin od dokonania rejestracji informacji o osobie zaginionej w KSIP;

2) wyższy na każdym etapie prowadzonego poszukiwania osoby zaginionej w oparciu o nowe okoliczności lub ustalenia.

9. Zmiana poziomu poszukiwania wymaga sporządzenia zaakceptowanej przez kierownika jednostki Policji lub osoby przez niego upoważnionej notatki służbowej zawierającej uzasadnienie zmiany poziomu poszukiwania.

10. Jednostka Policji, która zgodnie z właściwością miejscową przejęła sprawę poszukiwania osoby zaginionej do prowadzenia, po dokonaniu analizy sprawy ma możliwość zmiany poziomu poszukiwania określonego przez jednostkę Policji przyjmującą zawiadomienie o zaginięciu osoby.

Rozdział 2

Sposób i zakres prowadzenia poszukiwania osoby zaginionej

§ 12. 1. W przypadku uzyskania informacji o zaginięciu osoby kwalifikującej się do poziomu I poszukiwań należy:

1) przyjąć zawiadomienie o zaginięciu od osoby uprawnionej;

2) dokonać analizy i oceny uzyskanych faktów i okoliczności zaginięcia określając stopień poziomu poszukiwań;

3) dokonać sprawdzenia i rejestracji informacji o zaginięciu oraz o osobie zaginionej w KSIP;

4) zorganizować dodatkowe, adekwatne do planowanych działań, będące poza czasem służby siły oraz środki ze stanu jednostki Policji, w celu wykorzystania ich w czynnościach poszukiwawczych prowadzonych na terenie danej jednostki;

5) powiadomić koordynatora wojewódzkiego ds. zaginięć właściwej nadrzędnej jednostki Policji zgodnie z § 7 ust. 4;

6) powiadomić CPOZ KGP poprzez przesłanie notatki służbowej dotyczącej zaistniałego zdarzenia zgodnie z § 7 ust. 4;

7) niezwłocznie zorganizować i przeprowadzić penetrację terenu ostatniego miejsca pobytu osoby zaginionej i innych ustalonych miejsc;

8) dokonać sprawdzenia w szpitalach;

9) zabezpieczyć ujawnione ślady i dowody związane z zaistniałym zdarzeniem, w tym materiał biologiczny umożliwiający oznaczenie profilu DNA osoby zaginionej;

10) [15] wykorzystać techniczne środki wsparcia poszukiwań oraz uzyskać dane telekomunikacyjne, pocztowe i internetowe na podstawie art. 20da ust. 1 ustawy o Policji;

11) poinformować i wykorzystać do prowadzonych poszukiwań siły i środki ze stanu innych jednostek Policji, w tym jednostki nadrzędnej oraz CPOZ KGP;

12) poinformować o poszukiwaniach siły i środki pozapolicyjne oraz wykorzystać je do prowadzonych poszukiwań, np.: Państwową Straż Pożarną, Ochotniczą Straż Pożarną, Straż Graniczną, Straż Miejską, Straż Gminną, wojsko, grupy poszukiwawczo-ratownicze, Górskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe, Tatrzańskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe, Wodne Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe;

13) dokonać w miarę możliwości zabezpieczenia i analizy zapisów z monitoringu w rejonie miejsca zaginięcia osoby oraz miejsc, w których po raz ostatni mogła być widziana;

14) [16] opublikować informację w internetowej bazie osób zaginionych, na stronie https://zaginieni.policja.gov.pl, a w uzasadnionych przypadkach na stronie internetowej Komendy Głównej Policji, stronie internetowej jednostki Policji prowadzącej poszukiwanie lub stronie internetowej nadrzędnej komendy wojewódzkiej Policji oraz w środkach masowego przekazu;

15) dokonać lub zlecić dokonanie typowania osoby zaginionej polegającego na porównaniu rysopisów, w tym znaków szczególnych osoby zaginionej z zarejestrowanymi w KSIP informacjami o NN osobach i NN zwłokach, na zasadach określonych w przepisach odrębnych Komendanta Głównego Policji o funkcjonowaniu KSIP;

16) zlecić oznaczenie profilu DNA pochodzącego od osoby zaginionej lub osób, o których mowa w art. 15 ust. 1 pkt 3a lit. c ustawy o Policji w terminie do 90 dni od dnia przyjęcia zawiadomienia o zaginięciu osoby;

17) [17] zlecić rejestrację profilu DNA w zbiorze danych DNA celem porównania go z profilami zarejestrowanymi w zbiorze danych DNA;

17a) [18] w przypadku zaginięcia obywatela polskiego poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej – zlecić rejestrację profilu DNA pochodzącego od osoby spokrewnionej z osobą zaginioną, za jej zgodą, w bazie danych Interpolu DNA I – Familia;

18) zlecić rejestrację zabezpieczonych śladów linii papilarnych w automatycznym systemie identyfikacji daktyloskopijnej AFIS celem dokonania stosownych porównań;

19) podjąć inne dodatkowe, uzasadnione okolicznościami prowadzonej sprawy czynności umożliwiające ustalenie miejsca pobytu lub odnalezienie osoby zaginionej.

2. O kolejności i możliwości wykonywania czynności wymienionych w ust. 1 decydują okoliczności zdarzenia i efekty podjętych działań.

§ 13.1. W przypadku uzyskania informacji o zaginięciu osoby kwalifikującej się do poziomu II poszukiwań należy:

1) przyjąć zawiadomienie o zaginięciu od osoby uprawnionej;

2) dokonać analizy i oceny uzyskanych faktów i okoliczności zaginięcia określając stopień poziomu poszukiwań;

3) dokonać sprawdzenia i rejestracji informacji o zaginięciu oraz o osobie zaginionej w KSIP;

4) rozważyć zorganizowanie dodatkowych sił i środków ze stanu jednostki Policji w celu wykorzystania w czynnościach poszukiwawczych;

5) zorganizować i przeprowadzić penetrację terenu ostatniego miejsca pobytu osoby zaginionej i innych ustalonych miejsc;

6) dokonać sprawdzenia w szpitalach;

7) zabezpieczyć ujawnione ślady i dowody związane z zaistniałym zdarzeniem, w tym materiał biologiczny umożliwiający oznaczenie profilu DNA osoby zaginionej;

8) [19] wykorzystać techniczne środki wsparcia poszukiwań oraz uzyskać dane telekomunikacyjne, pocztowe i internetowe na podstawie art. 20da ust. 1 ustawy o Policji;

9) rozważyć zorganizowanie i wykorzystanie do prowadzonych poszukiwań sił i środków ze stanu innych jednostek Policji, w tym jednostki nadrzędnej oraz CPOZ KGP;

10) rozważyć zorganizowanie i wykorzystanie do prowadzonych poszukiwań siły i środki pozapolicyjne, np.: Państwową Straż Pożarną, Ochotniczą Straż Pożarną, Straż Graniczną, Straż Miejską, Straż Gminną, grupy poszukiwawczo-ratownicze, Górskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe, Tatrzańskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe, Wodne Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe i inne;

11) dokonać w miarę możliwości zabezpieczenia i analizy zapisów z monitoringu w rejonie miejsca zaginięcia osoby oraz miejsc, w których po raz ostatni mogła być widziana;

12) [20] opublikować informację w internetowej bazie osób zaginionych, na stronie https://zaginieni.policja.gov.pl, a w uzasadnionych przypadkach na stronie internetowej Komendy Głównej Policji, stronie internetowej jednostki Policji prowadzącej poszukiwanie lub stronie internetowej nadrzędnej komendy wojewódzkiej Policji oraz w środkach masowego przekazu;

13) dokonać lub zlecić dokonanie typowania osoby zaginionej polegającego na porównaniu rysopisów, w tym znaków szczególnych osoby zaginionej z zarejestrowanymi w KSIP informacjami o NN osobach i NN zwłokach, na zasadach określonych w przepisach odrębnych Komendanta Głównego Policji o funkcjonowaniu KSIP;

14) zlecić oznaczenie profilu DNA pochodzącego od osoby zaginionej lub osób, o których mowa w art. 15 ust. 1 pkt. 3a lit. c ustawy o Policji w terminie do 90 dni od dnia przyjęcia zawiadomienia o zaginięciu osoby;

15) [21] zlecić rejestrację profilu DNA w zbiorze danych DNA celem porównania go z profilami zarejestrowanymi w zbiorze danych DNA;

15a) [22] w przypadku zaginięcia obywatela polskiego poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej – zlecić rejestrację profilu DNA pochodzącego od osoby spokrewnionej z osobą zaginioną, za jej zgodą, w bazie danych Interpolu DNA I – Familia;

16) zlecić rejestrację zabezpieczonych śladów linii papilarnych w automatycznym systemie identyfikacji daktyloskopijnej AFIS celem dokonania stosownych porównań;

17) podjąć inne dodatkowe, uzasadnione okolicznościami prowadzonej sprawy czynności umożliwiające ustalenie miejsca pobytu lub odnalezienie osoby zaginionej.

2. O kolejności i możliwości wykonywania czynności wymienionych w ust. 1 decydują okoliczności zdarzenia i efekty podjętych działań.

§ 14.[23] (uchylony)

§ 15.1. Policjant prowadzący poszukiwania osoby zaginionej, zakwalifikowanej do poziomu I, niezależnie od czynności określonych w § 12 ust. 1, powinien także uwzględnić konieczność:

1) udziału w czynnościach, o których mowa w § 3 ust. 5, zarządzonych przez dyżurnego jednostki Policji;

2) udziału w czynnościach dochodzeniowo-śledczych prowadzonych w trybie określonym w procedurze karnej;

3) sprawdzenia informacji podanych przez osobę uprawnioną w złożonym przez nią zawiadomieniu o zaginięciu osoby;

4) uzyskania w uzasadnionym przypadku wykazu połączeń telefonicznych osoby zaginionej i dokonania ich weryfikacji pod kątem przydatności w prowadzonych czynnościach poszukiwawczych;

5) ustalenia prawnej i faktycznej sytuacji rodzinnej małoletniej lub ubezwłasnowolnionej osoby zaginionej;

6) dokonania przeglądu akt spraw prowadzonych wobec lub z udziałem osoby zaginionej, w celu ustalenia świadków, miejsc i innych okoliczności wyznaczających kierunek prowadzonego poszukiwania;

7) dokonania penetracji, innych niż ostatnie, miejsc pobytu osoby zaginionej, w celu ustalenia świadków lub innych faktów lub dowodów umożliwiających odnalezienie osoby zaginionej;

8) udziału w czynnościach operacyjno-rozpoznawczych w środowisku osoby zaginionej.

2. Policjant prowadzący poszukiwania osoby zaginionej, zakwalifikowanej do poziomu II, niezależnie od czynności określonych w § 13 ust. 1, powinien także uwzględnić konieczność podjęcia czynności wymienionych w ust. 1.

3. [24] Czynności realizowane w ramach poszukiwań małoletnich osób zaginionych wykonują policjanci komórki organizacyjnej właściwej do spraw prowadzenia poszukiwań we współpracy z policjantami komórki organizacyjnej właściwej do spraw nieletnich jednostki Policji prowadzącej poszukiwania.

4. [25] W przypadku ustalenia, że zaginięcie osoby małoletniej jest wynikiem jej samowolnego oddalenia się, informuje się o tym właściwy miejscowo sąd rodzinny.

Rozdział 3

Poszukiwania obywateli polskich poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej oraz obcokrajowców

§ 16. 1. Poszukiwania obywateli polskich poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej koordynuje biuro KGP właściwe do spraw międzynarodowej współpracy Policji [26].

2. [27] Jednostką Policji właściwą miejscowo do prowadzenia poszukiwania obywatela polskiego zaginionego poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej jest:

1) jednostka Policji, w terytorialnym zasięgu działania której osoba zaginiona posiadała ostatnie znane miejsce zamieszkania;

2) w przypadku, w którym nie można ustalić ostatniego miejsca zamieszkania osoby zaginionej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – jednostka Policji, w terytorialnym zasięgu działania której osoba zaginiona posiadała ostatnie znane miejsce zameldowania na pobyt stały;

3) w przypadku, w którym nie można ustalić ostatniego miejsca zameldowania osoby zaginionej na pobyt stały – jednostka Policji, w terytorialnym zasięgu działania której osoba zaginiona posiadała ostatnie znane miejsce zameldowania na pobyt czasowy;

4) w przypadku, w którym nie można ustalić ostatniego miejsca zameldowania osoby zaginionej na pobyt czasowy – jednostka Policji, do której zgłosiła się osoba uprawniona.

3. Poszukiwania obywateli polskich poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej prowadzone są:

1) w państwach korzystających z SIS poprzez SIS. Rejestracja osoby jest automatycznie replikowana z KSIP do SIS;

2) w państwach niekorzystających z SIS poprzez bazę danych Interpol. Rejestracja osoby odbywa się za pośrednictwem biura KGP właściwego do spraw międzynarodowej współpracy Policji [28].

4. Policjant prowadzący poszukiwania osoby zaginionej na terenie państwa korzystającego z SIS przesyła za pośrednictwem oficera kontaktowego do komórki organizacyjnej, o której mowa w ust. 1, informację wskazującą na pobyt osoby na terytorium tego państwa.

5. [29] Policjant prowadzący poszukiwania osoby zaginionej w państwie niekorzystającym z SIS przesyła, za pośrednictwem oficera kontaktowego, do biura KGP właściwego do spraw międzynarodowej współpracy Policji, wniosek o publikację żółtej noty lub o wysłanie żółtej dyfuzji, którego wzór określa załącznik nr 4 do zarządzenia nr 5 Komendanta Głównego Policji z dnia 4 lutego 2021 r. w sprawie not i dyfuzji Międzynarodowej Organizacji Policji Kryminalnej – Interpol (Dz. Urz. KGP poz. 9), uzupełniony o dodatkowe informacje wskazujące na pobyt osoby zaginionej na terytorium państwa niekorzystającego z SIS.

6. W przypadku zaginięcia osoby zakwalifikowanej do poziomu I lub poziomu II, jednostka Policji prowadząca sprawę, przesyła w formie elektronicznej lub telefaksowej wniosek, o którym mowa w ust. 5 pkt 1, lub informację dotyczącą zaginięcia osoby bezpośrednio do komórki organizacyjnej, o której mowa w ust. 1, z jednoczesnym powiadomieniem oficera kontaktowego.

7. W przypadku ustania przesłanek wskazujących na zagrożenie życia, zdrowia lub wolności osoby zaginionej, dalszą wymianę informacji realizuje się za pośrednictwem oficera kontaktowego.

8. W przypadku odnalezienia osoby zaginionej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jednostka Policji wnioskująca o poszukiwania za granicą osoby zaginionej ma obowiązek niezwłocznie zawiadomić komórkę organizacyjną, o której mowa w ust. 1, w celu odwołania poszukiwań.

9. [30] Poszukiwanie osoby zaginionej poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej kończy się w przypadku uzyskania informacji o ustaleniu miejsca pobytu tej osoby, pochodzącej z placówki dyplomatycznej, punktu kontaktowego powstałego na podstawie umowy międzynarodowej lub z biura KGP właściwego do spraw międzynarodowej współpracy Policji.

§ 17.1. Przyjmowanie od organów ścigania innych państw wniosków o wszczęcie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poszukiwania osoby zaginionej należy do właściwości biura KGP właściwego do spraw międzynarodowej współpracy Policji [31].

2. Rejestracji w KSIP informacji o poszukiwaniu osoby zaginionej na podstawie wniosków, o których mowa w ust. 1, dokonuje biuro KGP właściwe do spraw międzynarodowej współpracy Policji [32].

3. Biuro KGP właściwe do spraw międzynarodowej współpracy Policji [33] może zlecić każdej jednostce Policji wykonanie określonych czynności poszukiwawczych na terenie działania tej jednostki.

4. [34] W przypadku poszukiwań w sprawach wielowątkowych, o dużym stopniu skomplikowania, wymagających wiedzy eksperckiej, kierownik biura KGP właściwego do spraw międzynarodowej współpracy Policji lub osoba przez niego upoważniona może zwrócić się pisemnie do WPiIO BK KGP w celu podjęcia bezpośrednich działań i nadzoru nad czynnościami poszukiwawczymi realizowanymi na terenie kraju.

5. Jednostka Policji, która odnalazła osobę zaginioną, ustaliła miejsce jej pobytu, ujawniła jej zwłoki lub zakończyła czynności poszukiwawcze, o których mowa w ust. 4, niezwłocznie powiadamia o tym komórkę organizacyjną, o której mowa w ust. 1, przesyłając jednocześnie formularz dotyczący odnalezienia osoby, którego w przypadku wpisów w SIS wzór stanowi załącznik nr 4 do zarządzenia, natomiast w przypadku wpisów w bazie danych Interpol wzór stanowi załącznik nr 5 do zarządzenia.

§ 18.[35] W przypadku otrzymania od organów ścigania innych państw informacji o osobie zaginionej wprowadzonej do SIS lub bazy danych Interpolu jako osoba zaginiona, która powinna być objęta ochroną w celu zapobiegania zagrożeniom lub dla jej własnej ochrony, gdy z otrzymanych informacji wynika, że osoba ta może przebywać na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, biuro KGP właściwe do spraw międzynarodowej współpracy Policji niezwłocznie przekazuje tę informację do wiadomości WPiIO BK KGP oraz dyżurnego Komendy Głównej Policji.

§ 19.1. Poszukiwania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej obcokrajowca zgłoszonego jako zaginionego prowadzi się na podstawie niniejszego zarządzenia.

2. Przepisy o właściwości miejscowej jednostki Policji, określone w § 9, stosuje się odpowiednio.

3. Policjant, po przyjęciu informacji o zaginięciu obcokrajowca dokonuje sprawdzenia w SIS oraz w bazie danych Interpol. W przypadku ustalenia, że osoba jest już zarejestrowana jako zaginiona odstępuje od przyjęcia zawiadomienia o zaginięciu osoby oraz rejestracji osoby zaginionej w KSIP, jednakże podejmuje czynności zmierzające do weryfikacji informacji, a następnie pisemnie powiadamia o tym fakcie biuro KGP właściwe do spraw międzynarodowej współpracy Policji [36].

3a. [37] Od przyjęcia zawiadomienia o zaginięciu obcokrajowca odstępuje się w przypadku potwierdzenia w dostępnych zbiorach danych, że ten obcokrajowiec opuścił terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Odstąpienie od przyjęcia zawiadomienia dokumentuje się notatką służbową oraz wydrukiem z dostępnych zbiorów danych potwierdzającym fakt opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez tego obcokrajowca.

4. Zakończenie poszukiwania obcokrajowca zgłoszonego jako zaginionego następuje po upływie 5 lat od dnia przyjęcia zawiadomienia o zaginięciu osoby. Jednostka Policji prowadząca poszukiwania przesyła informację o zakończeniu poszukiwań do biura KGP właściwego do spraw międzynarodowej współpracy Policji [38].

Rozdział 4

Child Alert

§ 20. 1. [39] W przypadku, gdy na podstawie uzyskanych informacji zachodzi uzasadnione podejrzenie, że zaginiona osoba małoletnia jest ofiarą przestępstwa związanego z pozbawieniem wolności i jej życie oraz zdrowie są bezpośrednio zagrożone, Policja może uruchomić system Child Alert.

2. Child Alert może zostać uruchomiony na każdym etapie prowadzonych poszukiwań, jeśli łącznie spełnione zostaną następujące przesłanki:

1) osoba zaginiona w chwili zaginięcia nie ukończyła 18 roku życia;

2) [40] istnieje uzasadnione podejrzenie, że osoba małoletnia jest ofiarą przestępstwa związanego z pozbawieniem wolności i jej życie oraz zdrowie są bezpośrednio zagrożone;

3) [41] (uchylony)

4) z posiadanych przez Policję informacji wynika, że rozpowszechnienie komunikatu może w realny sposób przyczynić się do odnalezienia małoletniej osoby zaginionej;

5) uzyskane informacje są wystarczające do sporządzenia komunikatu.

3. Komunikat, o którym mowa w ust. 2 pkt 5, zawiera informacje dotyczące małoletniej osoby zaginionej oraz inne istotne dane mogące się przyczynić do jej odnalezienia. Treść komunikatu zawiera również numer telefonu Child Alert, na który mogą być przekazywane informacje o zaginionej osobie.

4. Jeżeli z posiadanych informacji wynika, iż użycie Child Alertu może spowodować realne zagrożenie dla życia, zdrowia osoby małoletniej, należy odstąpić od jego uruchomienia.

§ 21.1. Uruchomienie Child Alertu następuje na wniosek kierownika lub dyżurnego jednostki Policji prowadzącej poszukiwania osoby zaginionej po uprzednim stwierdzeniu zaistnienia kryteriów do jego uruchomienia.

2. Podpisany przez kierownika lub dyżurnego jednostki Policji prowadzącej poszukiwania wniosek, którego wzór stanowi załącznik nr 7 do zarządzenia, przesyła się do akceptacji i zatwierdzenia przez komendanta lub dyżurnego nadrzędnej komendy wojewódzkiej Policji.

3. Komendant lub dyżurny komendy wojewódzkiej Policji po zweryfikowaniu okoliczności zdarzenia oraz potwierdzeniu zasadności uruchomienia Child Alertu, zatwierdza otrzymany z podległej jednostki Policji wniosek, o którym mowa w ust. 2, przesyła go do CPOZ KGP oraz informuje o tym fakcie rzecznika komendanta wojewódzkiego Policji, jednostkę wnioskującą oraz koordynatora wojewódzkiego ds. zaginięć.

4. W przypadku prowadzenia postępowania przygotowawczego w związku z zaginięciem osoby małoletniej, o fakcie przesłania do CPOZ KGP zatwierdzonego przez komendanta lub dyżurnego komendy wojewódzkiej Policji wniosku, o którym mowa w ust. 2 i 3, jednostka Policji prowadząca sprawę powinna niezwłocznie poinformować właściwego prokuratora.

5. W przypadku wystąpienia wątpliwości co do zasadności wnioskowania o uruchomienie Child Alertu, zarówno na etapie sporządzania jak i zatwierdzania wniosku, o którym mowa w ust. 2 i 3, należy skonsultować decyzję z właściwym wojewódzkim koordynatorem ds. zaginięć lub koordynatorem CPOZ KGP.

6. Kierownik jednostki Policji lub osoba przez niego upoważniona, po otrzymaniu z nadrzędnej komendy wojewódzkiej Policji informacji, o której mowa w ust. 3, zobowiązany jest do powołania sztabu dowodzenia, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 29.

7. W składzie sztabu, o którym mowa w ust. 6, powinna znajdować się wskazana we wniosku o wszczęcie Child Alertu osoba odpowiedzialna za sprawę i wyznaczona do bieżącego utrzymywania kontaktu z CPOZ KGP.

8. [42] W skład sztabu, o którym mowa w ust. 6, na każdym etapie jego funkcjonowania, wchodzi także skierowany na miejsce koordynator wojewódzki ds. zaginięć oraz policjant WPiIO BK KGP, którym zapewnia się dostęp do wszystkich informacji zgromadzonych i uzyskiwanych w związku z zaistniałym zdarzeniem.

§ 22.[43] Koordynator CPOZ KGP po otrzymaniu z komendy wojewódzkiej Policji zatwierdzonego wniosku, o którym mowa w § 21 ust. 3, weryfikuje go pod kątem formalnym oraz zawartości informacji niezbędnych do przygotowania komunikatu, o którym mowa w § 20 ust. 2, a następnie powiadamia naczelnika WPiIO BK KGP lub osobę przez niego wyznaczoną, która podejmuje decyzję o przygotowaniu komunikatu i uruchomieniu Child Alertu.

§ 23.1. [44] Koordynator CPOZ KGP przygotowuje komunikat, o którym mowa w § 20 ust. 2 pkt 5, i po uzyskaniu zgody na uruchomienie Child Alertu od naczelnika WPiIO BK KGP lub osoby przez niego wyznaczonej, informuje o tym telefonicznie oraz drogą elektroniczną dyżurnego Komendy Głównej Policji, który następnie rozsyła komunikat do wszystkich jednostek Policji oraz Komendy Głównej Straży Granicznej w celu rozpowszechnienia go wśród podległych jednostek. Następnie koordynator CPOZ KGP uruchamia Child Alert poprzez rozesłanie komunikatu do partnerów systemu.

2. Z chwilą rozesłania komunikatu uruchamiana jest telefoniczna linia alarmowa nr 995 obsługiwana przez ekspertów CPOZ KGP, pod którą odbierane są wszelkie informacje przekazywane przez społeczeństwo w ramach uruchomionego systemu Child Alert.

3. Informacje, o których mowa w ust. 2, są bezpośrednio przekazywane z CPOZ KGP do sztabu, o którym mowa § 21 ust. 5, w celu ich bieżącej weryfikacji w ramach prowadzonych czynności poszukiwawczych.

4. W trakcie trwania Child Alertu wyznaczona w sztabie osoba, o której mowa w § 21 ust. 7, zobowiązana jest do stałego utrzymywania kontaktu z CPOZ KGP oraz bieżącego informowania o podejmowanych czynnościach poszukiwawczych i ich efektach.

§ 24.1. Child Alert uruchamiany jest na czas 12 godzin liczony od momentu rozesłania komunikatu o zaginionej osobie małoletniej.

2. W trakcie trwania Child Alertu jednostka Policji prowadząca poszukiwania może zwrócić się pisemnie bądź drogą elektroniczną do CPOZ KGP o dokonanie zmiany w treści komunikatu.

3. [45] Decyzję o wprowadzeniu zmian w komunikacie podejmuje naczelnik WPiIO BK KGP lub osoba przez niego wyznaczona.

4. [46] Child Alert może zostać zakończony przed upływem 12 godzin od jego uruchomienia przez naczelnika WPiIO BK KGP lub osobę przez niego wyznaczoną, na wniosek kierownika jednostki Policji prowadzącej poszukiwania.

5. Child Alert zostaje odwołany poprzez rozesłanie przygotowanego przez koordynatora CPOZ KGP komunikatu do partnerów systemu.

6. O odwołaniu Child Alertu koordynator CPOZ KGP powiadamia dyżurnego Komendy Głównej Policji telefonicznie oraz drogą elektroniczną.

7. [47] Po zakończeniu Child Alertu wyznaczony przedstawiciel sztabu dowodzenia z jednostki Policji realizującej sprawę poszukiwań osoby zaginionej, w terminie 7 dni od dnia zakończenia Child Alertu sporządza szczegółową analizę z przebiegu działań poszukiwawczych i ich efektów, którą po zatwierdzeniu przez kierownika jednostki Policji przesyła za pośrednictwem naczelnika nadrzędnego WPiIO KWP do WPiIO BK KGP.

Rozdział 5

Dokumentowanie czynności poszukiwawczych

§ 25. 1. Forma i zakres dokumentowania czynności dotyczących poszukiwania osoby zaginionej zależne są od poziomu poszukiwań. Każda czynność wykonana w ramach poszukiwania osoby zaginionej wymaga niezwłocznego jej udokumentowania.

2. Formą gromadzenia dokumentów z wykonywanych czynności, o których mowa w ust. 1, jest teczka poszukiwania.

3. Teczkę poszukiwania zakłada się po dokonaniu rejestracji informacji o osobie zaginionej w KSIP w formie rejestracji poszukiwania osoby zaginionej.

4. Teczka poszukiwania osoby zaginionej powinna zawierać w szczególności:

1) spis zawartości teczki;

1a) wykaz osób, które zapoznały się z materiałami;

1b) kartę nadzoru;

2) zawiadomienie o zaginięciu osoby;

3) potwierdzenie dokonania rejestracji informacji o osobie zaginionej w KSIP w formie rejestracji poszukiwania osoby zaginionej oraz potwierdzenia dokonania rejestracji informacji o tej osobie lub modyfikacji rejestracji poszukiwania osoby zaginionej, a także potwierdzenia dokonanych sprawdzeń oraz typowań dotyczących osoby zaginionej;

4) plan czynności dotyczących poszukiwania osoby zaginionej, w przypadku zakwalifikowania osoby zaginionej do poziomu I lub poziomu II, sporządzany po upływie 14 dni od chwili przyjęcia zawiadomienia o zaginięciu osoby, w przypadku jej nieodnalezienia;

5) [48] w przypadku wszczęcia Child Alertu wniosek, o którym mowa w § 21 ust. 1;

6) dokumenty z wykonywanych czynności dotyczących poszukiwania osoby zaginionej.

5. Dokumenty z wykonywanych czynności dotyczących poszukiwania osoby zaginionej gromadzi się w układzie chronologicznym, zgodnie z obowiązującymi przepisami o pracy kancelaryjno-biurowej.

§ 25a.[49] Jednostka Policji właściwa do prowadzenia poszukiwań, w przypadku nieodnalezienia osoby zaginionej, w ciągu 7 dni od dnia wszczęcia poszukiwań sporządza i przesyła do nadrzędnego WPiIO KWP zatwierdzoną przez kierownika jednostki Policji informację zawierającą opis okoliczności zaginięcia, uzasadnienie przyjętego poziomu poszukiwań oraz zakres wykonanych czynności.

§ 26.1. [50] W przypadku prowadzenia poszukiwań osoby zaginionej zakwalifikowanej do poziomu I lub poziomu II, policjant prowadzący sprawę po upływie trzech miesięcy od dnia wszczęcia poszukiwań, a następnie po upływie każdych kolejnych sześciu miesięcy, sporządza analizę i ocenę wykonanych czynności dotyczących poszukiwania osoby zaginionej, którą wraz z wnioskami i planem dalszego prowadzenia poszukiwań, po zatwierdzeniu przez kierownika jednostki Policji lub osobę przez niego upoważnioną, przesyła do nadrzędnego WPiIO KWP.

2. [51] (uchylony)

3. [52] WPiIO KWP po otrzymaniu dokumentacji, o której mowa w ust. 1 oraz w § 25a, dokonuje jej analizy i oceny przyjętych kierunków oraz prawidłowości wykonanych przez podległe jednostki Policji czynności dotyczących poszukiwania osoby zaginionej, a następnie podejmuje decyzje dotyczące kierunku dalszego prowadzenia poszukiwań, w tym celowości przejęcia sprawy do dalszego prowadzenia.

4. [53] W ramach kontroli WPiIO BK KGP może zobowiązać właściwą jednostkę Policji do przekazywania informacji o przebiegu czynności realizowanych w sprawie poszukiwań osoby zaginionej znajdującej się w jej zainteresowaniu.

5. [54] Jednostka Policji, o której mowa w ust. 4, niezwłocznie i systematycznie przekazuje posiadane informacje do WPiIO BK KGP.

5a. [55] WPiIO KWP po upływie co najmniej 30 dni, nie później jednak niż w terminie 60 dni od dnia wszczęcia poszukiwań przez podległą jednostkę Policji, zapoznaje się ze sprawą i przekazuje uwagi dotyczące dalszego kierunku prowadzenia poszukiwań.

6. O poszukiwaniu osoby zaginionej, ogłasza się w razie potrzeby komunikat w środkach masowego przekazu.

7. Wniosek o opublikowanie komunikatu oraz jego projekt przygotowuje policjant prowadzący poszukiwania osoby zaginionej i przekazuje go środkom masowego przekazu za pośrednictwem rzecznika prasowego komendanta wojewódzkiego Policji lub oficera prasowego komendanta powiatowego (miejskiego) Policji.

§ 27.1. W jednostce Policji prowadzącej poszukiwania osoby zaginionej nadzór nad prowadzonymi czynnościami sprawuje kierownik komórki służby kryminalnej właściwej do prowadzenia poszukiwań osób zaginionych.

2. [56] Nadzór nad prowadzonymi przez jednostki Policji poszukiwaniami osób zaginionych sprawuje nadrzędny WPiIO KWP.

Rozdział 6

Zakończenie poszukiwania osoby zaginionej

§ 29. 1. Zakończenie poszukiwania osoby zaginionej następuje, gdy:

1) odnaleziono osobę zaginioną lub jej zwłoki, przy czym przez odnalezienie osoby należy rozumieć nawiązanie z nią bezpośredniego osobistego kontaktu przez policjanta lub funkcjonariusza innych służb, a w przypadku odnalezienia osoby zaginionej za granicą nawiązanie z nią bezpośredniego osobistego kontaktu przez policjanta lub pracownika właściwego przedstawicielstwa dyplomatycznego Rzeczypospolitej Polskiej albo uzyskania od zagranicznych władz informacji o odnalezieniu osoby;

2) ustalono miejsce pobytu osoby zaginionej;

3) osoba zaginiona powróciła do miejsca zamieszkania;

4) odnaleziona, pełnoletnia i nieubezwłasnowolniona osoba zaginiona nie wyraziła zgody na ujawnienie osobie uprawnionej swojego aktualnego miejsca pobytu oraz złożyła pisemne oświadczenie według wzoru stanowiącego załącznik nr 8 do zarządzenia;

5) osoba uprawniona, która zawiadomiła Policję o zaginięciu osoby, odwołała poszukiwania z uwagi na fakt nawiązania kontaktu z osobą zaginioną, a zgromadzone w sprawie informacje nie wskazują na potrzebę dalszego prowadzenia poszukiwań;

6) ustalono, że poszukiwany obcokrajowiec opuścił terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz poinformowano o tym fakcie biuro KGP właściwe do spraw międzynarodowej współpracy Policji [57];

7) w ciągu 72 godzin od dokonania rejestracji poszukiwania osoby zaginionej w KSIP, stwierdzono błędne dokonanie rejestracji;

7a) stwierdzono na podstawie dokonanych sprawdzeń, iż zarejestrowana w KSIP osoba zaginiona nie istnieje, a jej dane osobowe są fikcyjne.

8) uzyskano informacje o uznaniu przez sąd osoby zaginionej za zmarłą lub o stwierdzeniu przez sąd zgonu tej osoby;

9) osoba zaginiona ukończyłaby 100 lat, a poszukiwania prowadzone były przez okres co najmniej 10 lat;

10) upłynęło co najmniej 25 lat od daty zakończenia lub wykonania ostatnich czynności poszukiwawczych dotyczących osoby zaginionej i przekazania teczki poszukiwania do archiwum wraz z usunięciem informacji dotyczących osoby zaginionej z KSIP.

2. Przed zakończeniem poszukiwania osoby na podstawie, o której mowa w ust. 1 pkt 4, należy dokonać rejestracji w KSIP informacji o oświadczeniu osoby zaginionej. Odmowę złożenia przez osobę zaginioną oświadczenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, dokumentuje się w formie notatki służbowej.

2a. [58] Przed zakończeniem poszukiwania osoby na podstawie, o której mowa w ust. 1 pkt 7 i 7a, sporządza się decyzję o zakończeniu poszukiwania, której wzór stanowi załącznik nr 12 do zarządzenia, i uzyskuje się jej zatwierdzenie przez naczelnika nadrzędnego WPiIO KWP lub osoby przez niego upoważnionej.

3. O ustaleniu miejsca pobytu osoby zaginionej, policjant prowadzący poszukiwania osoby zaginionej jest zobowiązany powiadomić jednostki Policji oraz organy i instytucje, którym zlecono wykonanie czynności poszukiwania, osobę uprawnioną albo członka najbliższej rodziny osoby zaginionej.

4. Po zakończeniu poszukiwania osoby zaginionej dokumentację z czynności lub teczkę poszukiwania przekazuje się do archiwum.

5. Zakończenie poszukiwania osoby zaginionej na podstawie przesłanek, o których mowa w ust. 1 pkt 1–9, nie powoduje usunięcia informacji o osobie zaginionej z KSIP.

6. Zasady i tryb usuwania informacji o osobie zaginionej z KSIP, w przypadku zakończenia poszukiwań osoby, w związku z zaistnieniem przesłanek, określonych w ust. 1 pkt 1–9, regulują przepisy Komendanta Głównego Policji o funkcjonowaniu KSIP.

7. W celu usunięcia śladów linii papilarnych, które mogą pochodzić od osób zaginionych, w związku z zaistnieniem przesłanek, o których mowa w ust. 1 pkt 1–6, przekazuje się pisemną informację o zakończeniu sprawy poszukiwań do właściwego terytorialnie laboratorium kryminalistycznego komendy wojewódzkiej Policji lub Centralnego Laboratorium Kryminalistycznego Policji.

8. W celu usunięcia profilu DNA w związku z zaistnieniem przesłanek, o których mowa w ust. 1 pkt 1–6, przekazuje się pisemną informację o zakończeniu sprawy poszukiwań do zbioru danych DNA [59].

§ 30.1. Czynności dotyczące poszukiwania osoby zaginionej kończy się, a materiały z wykonanych czynności zgromadzone w teczce poszukiwań przekazuje do archiwum w przypadku, gdy:

1) upłynęło 5 lat od dnia przyjęcia zawiadomienia o zaginięciu osoby pełnoletniej;

2) upłynęło 5 lat od dnia, w którym zaginiona osoba małoletnia osiągnęłaby pełnoletniość.

2. Zakończenie czynności poszukiwawczych dotyczących osoby zaginionej w przypadkach określonych w ust. 1 nie powoduje usunięcia danych o osobie zaginionej z KSIP.

3. Przed zakończeniem czynności dotyczących poszukiwania osoby zaginionej, mających na celu odnalezienie osoby małoletniej, należy wykonać progresję wiekową zaginionej osoby i wprowadzić do KSIP zdjęcie z prawdopodobnym obecnym wyglądem.

4. Przed zakończeniem czynności poszukiwawczych, mających na celu odnalezienie osoby pełnoletniej, należy wykonać progresję wiekową zaginionej osoby i wprowadzić do KSIP zdjęcie z jej prawdopodobnym obecnym wyglądem, o ile policjant kończący czynności poszukiwawcze uzna wykonanie progresji wiekowej osoby pełnoletniej za celowe.

5. [60] Decyzję policjanta o zakończeniu czynności poszukiwawczych i przekazaniu materiałów do archiwum, po zaakceptowaniu jej przez kierownika jednostki Policji lub osobę przez niego upoważnioną, przesyła się w celu zatwierdzenia do naczelnika nadrzędnego WPiIO KWP.

6. W przypadku uzyskania nowych informacji o osobie zaginionej, wobec której zakończono czynności poszukiwawcze i teczkę poszukiwania osoby zaginionej przekazano do archiwum sporządza się notatkę służbową, na podstawie której pobiera się z archiwum złożoną sprawę i kontynuuje w jej ramach dalsze czynności.

DZIAŁ III

POSZUKIWANIA OPIEKUŃCZE

§ 31. [61] Poszukiwania opiekuńcze wszczyna się na podstawie dokumentów, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 4, i rejestruje się w KSIP.

§ 32.[62] 1. Czynności wykonywane na podstawie postanowienia lub orzeczenia sądu o umieszczeniu małoletniego w placówce opiekuńczo-wychowawczej, innej placówce lub ośrodku, które nie zostało wydane na podstawie UWRN oraz czynności mające na celu doprowadzenie nieletniego przez Policję do określonego zakładu leczniczego na podstawie art. 218 ust. 2 lub art. 227 ust. 5 UWRN, prowadzi się w formie administracyjno-porządkowych czynności jednorazowych, które nie stanowią podstawy do rejestracji poszukiwań w KSIP.

2. Czynności mające na celu ustalenie miejsca pobytu osoby podlegającej władzy rodzicielskiej lub pozostającej pod opieką, zlecone przez sąd na podstawie art. 5983 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2024 r. poz. 1568 i 1841 oraz z 2025 r. poz. 620) lub przez Ministra Sprawiedliwości na podstawie art. 19 ustawy z dnia 26 stycznia 2018 r. o wykonywaniu niektórych czynności organu centralnego w sprawach rodzinnych z zakresu obrotu prawnego na podstawie prawa Unii Europejskiej i umów międzynarodowych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1236), prowadzi się w formie administracyjno-porządkowych czynności jednorazowych, które nie stanowią podstawy do rejestracji poszukiwań w KSIP.

3. Zakończenie administracyjno-porządkowych czynności jednorazowych, o których mowa w ust. 1 i 2, następuje, gdy:

1) wykonano polecenie lub wniosek organu, o którym mowa w ust. 1 lub 2;

2) podjęte administracyjno-porządkowe czynności jednorazowe nie doprowadziły do wykonania polecenia lub wniosku organu, o którym mowa w ust. 1 lub 2, w terminie wyznaczonym przez ten organ, oraz gdy w ciągu 7 dni od dnia zakończenia czynności przekazano temu organowi informacje o podjętych czynnościach i dokonanych ustaleniach;

3) w przypadku braku wyznaczenia przez organ, o którym mowa w ust. 1 lub 2, terminu wykonania jego polecenia lub wniosku administracyjno-porządkowe czynności jednorazowe były prowadzone przez 30 dni i nie doprowadziły do wykonania tego polecenia lub wniosku oraz gdy po upływie tego terminu przekazano temu organowi informacje o podjętych czynnościach i dokonanych ustaleniach;

4) organ, o którym mowa w ust. 1 lub 2, odwołał polecenie lub wniosek;

5) odnaleziono zwłoki osoby, której dotyczyły polecenie lub wniosek organu, o którym mowa w ust. 1 lub 2.

§ 32a.[63] 1. Czynności zlecone przez sąd lub inny uprawniony podmiot zgodnie z art. 21 ust. 4 ustawy z dnia 26 stycznia 2018 r. o wykonywaniu niektórych czynności organu centralnego w sprawach rodzinnych z zakresu obrotu prawnego na podstawie prawa Unii Europejskiej i umów międzynarodowych prowadzi się w formie administracyjno-porządkowych czynności jednorazowych, które zgodnie z przepisami Komendanta Głównego Policji o funkcjonowaniu KSIP stanowią podstawę do rejestracji w KSIP poszukiwania osoby z określeniem celu poszukiwania jako „Ustalenie miejsca pobytu małoletniego w związku z uprowadzeniem rodzicielskim (konwencja haska z 1980 r.)”.

2. Po upływie 30 dni od dnia, w którym sąd lub inny uprawniony organ przekazał Policji informacje lub dokumenty, o których mowa w art. 21 ust. 4 ustawy z dnia 26 stycznia 2018 r. o wykonywaniu niektórych czynności organu centralnego w sprawach rodzinnych z zakresu obrotu prawnego na podstawie prawa Unii Europejskiej i umów międzynarodowych, przekazuje się mu w formie pisemnej informacje o podjętych czynnościach i dokonanych ustaleniach.

§ 33.1. Zawiadomienie o samowolnym oddaleniu się osoby małoletniej lub nieletniej w ramach poszukiwań opiekuńczych, przyjmuje się bezpośrednio od osoby uprawnionej, według wzoru stanowiącego załącznik nr 9 do zarządzenia. W przypadku gdy zawiadomienie od osoby uprawnionej zostało przekazane telefonicznie albo drogą mailową lub pocztową i nie zawiera informacji wskazanych w załączniku nr 9 do zarządzenia, należy sporządzić notatkę służbową zawierającą informacje wynikające z załącznika nr 9 do zarządzenia, która może stanowić podstawę do rejestracji poszukiwań w KSIP.

2. Poszukiwania opiekuńcze prowadzi się w celu ustalenia miejsca pobytu osoby małoletniej lub nieletniej oraz zapewnienia jej opieki lub pieczy zastępczej albo umieszczenia w placówce wskazanej przez sąd rodzinny.

3. Przyjmujący zawiadomienie o samowolnym oddaleniu się osoby małoletniej lub nieletniej jest zobowiązany do niezwłocznego sprawdzenia informacji o osobie, której dotyczy zawiadomienie w KSIP. W przypadku ustalenia, że informacje o osobie małoletniej lub nieletniej są przetwarzane w KSIP w formie rejestracji poszukiwania osoby dokonanej przez inną jednostkę Policji, odstępuje się od przyjęcia zawiadomienia o jej samowolnym oddaleniu się.

4. W przypadku ustalenia, że osoba małoletnia lub nieletnia będąca obywatelem innego państwa, jest zarejestrowana w SIS oraz w bazie danych Interpol jako poszukiwana odstępuje się od przyjęcia zawiadomienia o jej samowolnym oddaleniu się.

5. W przypadkach, o których mowa w ust. 3 i ust. 4, czynności ogranicza się do sporządzenia notatki służbowej zawierającej informacje przekazane przez osobę zgłaszającą oraz do przekazania sporządzonej notatki do jednostki Policji, która dokonała uprzednio w KSIP rejestracji informacji o poszukiwaniu osoby małoletniej lub nieletniej, a także do biura KGP właściwego do spraw międzynarodowej współpracy Policji [64] w przypadku, gdy osoba była obcokrajowcem.

6. Przyjmując zawiadomienie o samowolnym oddaleniu się osoby małoletniej lub nieletniej należy ustalić w szczególności:

1) pełne dane personalne osoby małoletniej lub nieletniej;

2) rysopis osoby małoletniej lub nieletniej;

3) opis ubioru i posiadanych przedmiotów, w tym numeru telefonu komórkowego;

4) miejsce i okoliczności samowolnego oddalenia się osoby małoletniej lub nieletniej;

5) adresy osób i instytucji, do których mogła udać się osoba małoletnia lub nieletnia;

6) informacje dotyczące opiekuna prawnego osoby małoletniej lub nieletniej, w szczególności dane kontaktowe;

7) informacje dotyczące osoby uprawnionej do odbioru albo placówki, do której powinna zostać przekazana osoba małoletnia lub nieletnia.

7. Rejestracja poszukiwania osoby w KSIP dotycząca prowadzonych poszukiwań opiekuńczych, o których mowa w ust. 1, jest automatycznie replikowana do SIS.

8. Dyżurny jednostki Policji lub wyznaczony przez niego policjant niezwłocznie po przyjęciu zawiadomienia o samowolnym oddaleniu się osoby małoletniej lub nieletniej dokonuje rejestracji informacji o tym zawiadomieniu oraz o osobie poszukiwanej opiekuńczo w KSIP w formie rejestracji poszukiwania osoby oraz sporządza notatkę służbową zawierającą dodatkowe ustalenia i informacje uzyskane w trakcie przyjęcia zawiadomienia.

§ 34.1. W przypadku przyjęcia zawiadomienia o samowolnym oddaleniu się osoby małoletniej lub nieletniej w ramach poszukiwań opiekuńczych należy:

1) dokonać sprawdzeń w KSIP;

2) dokonać rejestracji informacji o osobie w KSIP w formie poszukiwania osoby;

3) uzyskać aktualne zdjęcie osoby małoletniej lub nieletniej oraz umieścić je w KSIP;

4) [65] (uchylony)

5) dokonać sprawdzeń w rejonie miejsca samowolnego oddalenia się oraz miejsca zamieszkania osoby małoletniej lub nieletniej;

5a) [66] (uchylony)

6) rozesłać komunikat w Systemie Wspomagania Dowodzenia o samowolnym oddaleniu się osoby małoletniej lub nieletniej do jednostek Policji, na terenie których z posiadanych informacji wynika, że osoba może przebywać;

7) powiadomić właściwy sąd rodzinny o fakcie samowolnego oddalenia się osoby małoletniej lub nieletniej;

8) w przypadku odnalezienia osoby małoletniej lub nieletniej zapewnić jej opiekę poprzez przekazanie jej opiekunowi prawnemu, osobie uprawnionej lub umieszczenie w pieczy zastępczej albo właściwej placówce;

9) w przypadku odnalezienia osoby małoletniej lub nieletniej albo ujawnienia istotnych okoliczności związanych z jej samowolnym oddaleniem się powiadomić sąd rodzinny.

2. [67] W przypadku, w którym samowolne oddalenie się dotyczy nieletniego, który popełnił czyn karalny, o którym mowa w art. 1 ust. 2 pkt 2 lit. a UWRN, w celu wsparcia działań poszukiwawczych, można również uzyskać dane, o których mowa w art. 20c i art. 20cb ustawy o Policji.

3. [68] Decyzję o kolejności i możliwości wykonania czynności, o których mowa w ust. 1 i 2, podejmuje się z uwzględnieniem okoliczności zdarzenia i efektów wykonanych czynności.

§ 34a.[69] 1. W przypadku otrzymania dokumentu, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 4 lit. a, wykonuje się następujące czynności:

1) dokonanie sprawdzenia nieletniego w KSIP;

2) dokonanie rejestracji informacji o osobie w formie rejestracji poszukiwania osoby w KSIP;

3) uzyskanie aktualnego zdjęcia nieletniego oraz umieszczenie go w KSIP;

4) dokonanie sprawdzeń w miejscu zamieszkania nieletniego oraz w miejscach jego prawdopodobnego przebywania;

5) rozesłanie komunikatu w Systemie Wspomagania Dowodzenia Policji do jednostek Policji, na obszarze działania których może przebywać nieletni;

6) powiadomienie sądu rodzinnego o efektach wykonanych czynności po 7 dniach od wszczęcia poszukiwań opiekuńczych;

7) pisemne zwrócenie się do sądu rodzinnego, przed upływem 7 dni od dnia obowiązywania dokumentu, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 4 lit. a, w celu uzyskania dyspozycji, co do sposobu postępowania w przypadku skreślenia nieletniego z ewidencji prowadzonej przez schronisko dla nieletnich, zakład poprawczy, okręgowy ośrodek wychowawczy, młodzieżowy ośrodek wychowawczy albo inną placówkę, w której przebywa;

8) prowadzenie poszukiwań do czasu uchylenia dokumentu, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 4 lit. a, lub wydania nowego dokumentu, o którym mowa w tym przepisie.

2. W przypadku, w którym dokument, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 4 lit. a, dotyczy nieletniego, który popełnił czyn karalny, o którym mowa w art. 1 ust. 2 pkt 2 lit. a UWRN, w celu wsparcia działań poszukiwawczych, można również uzyskać dane, o których mowa w art. 20c i art. 20cb ustawy o Policji.

3. Decyzję o kolejności i możliwości wykonania czynności, o których mowa w ust. 1 i 2, podejmuje się z uwzględnieniem okoliczności zdarzenia i efektów wykonanych czynności.

4. Od czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 6 i 7, odstępuje się w przypadku zrealizowania dyspozycji wynikających z dokumentu, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 4 lit. a, w terminie krótszym niż 7 dni od wszczęcia poszukiwań opiekuńczych.

5. O sposobie zakończenia poszukiwań opiekuńczych informuje się pisemnie organ, który wydał dokument, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 4 lit. a.

§ 35.1. [70] Poszukiwania opiekuńcze, o których mowa w § 31 ust. 1 pkt 1 oraz administracyjno-porządkowe czynności jednorazowe, o których mowa w § 32, prowadzą policjanci komórki organizacyjnej właściwej do spraw nieletnich wyznaczeni przez kierownika jednostki Policji właściwej miejscowo dla ostatniego znanego miejsca zamieszkania małoletniego lub nieletniego w rozumieniu przepisów art. 25-28 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 i 2320), przed umieszczeniem go w placówce albo ośrodku.

2. [71] Jednostka lub komórka organizacyjna Policji po zarejestrowaniu w KSIP poszukiwań opiekuńczych, o których mowa w § 31 ust. 1 pkt 1, powiadamia o tym fakcie jednostki lub komórki organizacyjne Policji prowadzące wobec tej samej osoby poszukiwania opiekuńcze, wszczęte na podstawie § 31 ust. 1 pkt 2 lub 3, w celu ich zakończenia.

3. [72] Jednostka lub komórka organizacyjna Policji prowadząca poszukiwania opiekuńcze, wszczęte na podstawie § 31 ust. 1 pkt 2 lub 3 po uzyskaniu informacji o wszczęciu wobec tej samej osoby poszukiwań opiekuńczych na podstawie § 31 ust. 1 pkt 1, stanowiącej podstawę do zakończenia prowadzonych poszukiwań, niezwłocznie sporządza i przesyła do komórki właściwej do prowadzenia poszukiwań na podstawie § 31 ust. 1 pkt 1 informację z wykonanych czynności i dokonanych w sprawie ustaleń.

3a. [73] W przypadku gdy poszukiwania opiekuńcze, wszczęte na podstawie § 31 ust. 1 pkt 1, 2 lub 3, zgodnie z właściwością prowadzone są przez jedną komórkę organizacyjną Policji, wówczas otrzymaną decyzję sądu, o której mowa w § 31 ust. 1 pkt 1, włącza się do teczki prowadzonych poszukiwań opiekuńczych wszczętych na podstawie § 31 ust. 1 pkt 2 lub 3, nie sporządzając dodatkowej informacji z wykonanych czynności i dokonanych ustaleń, o której mowa w ust. 3.

4. [74] Poszukiwania opiekuńcze, o których mowa w § 31 ust. 1 pkt 2 i 3, przez pierwsze 7 dni od zgłoszenia zawiadomienia o samowolnym oddaleniu się osoby małoletniej lub nieletniej prowadzi komórka organizacyjna służby kryminalnej jednostki Policji, z terenu której osoba samowolnie się oddaliła lub dokąd nie powróciła z przepustki.

5. [75] Policjant prowadzący poszukiwanie opiekuńcze, o którym mowa w § 31 ust. 1 pkt 2 i 3, po 7 dniach od zgłoszenia zawiadomienia o samowolnym oddaleniu się osoby małoletniej lub nieletniej sporządza analizę wykonanych czynności, którą wraz z materiałami sprawy przekazuje do jednostki Policji właściwej ze względu na miejsce zamieszkania osoby małoletniej lub nieletniej przed umieszczeniem jej w placówce albo ośrodku w celu dalszego prowadzenia poszukiwań przez tamtejszą komórkę organizacyjną służby kryminalnej.

6. Do czasu przejęcia sprawy poszukiwań opiekuńczych wszczętych na podstawie zawiadomienia o samowolnym oddaleniu się osoby małoletniej lub nieletniej przez jednostkę Policji właściwą ze względu na miejsce zamieszkania tej osoby przed umieszczeniem jej w placówce albo ośrodku sprawę prowadzi jednostka Policji, która wszczęła poszukiwania opiekuńcze.

7. [76] W przypadku nieustalenia miejsca pobytu osoby małoletniej lub nieletniej, której poszukiwania wszczęto na podstawie § 31 ust. 1 pkt 2 i 3, policjant prowadzący sprawę poza analizą, o której mowa w ust. 5, po upływie każdych kolejnych 3 miesięcy sporządza analizę zawierającą opis okoliczności zdarzenia oraz podjęte w sprawie czynności, którą zatwierdza kierownik jednostki Policji.

8. Kierownik jednostki Policji, o którym mowa w ust. 7, po każdorazowym zapoznaniu się z analizą o której mowa w ust. 5 i 7, może zlecić wykonywanie dalszych czynności w sprawie w ramach poszukiwania osoby zaginionej, jeśli okoliczności zdarzenia i wyniki podjętych czynności wskazują na konieczność szybkiego odnalezienia osoby z uwagi na występujące zagrożenie jej życia, zdrowia lub wolności.

9. Decyzja kierownika jednostki Policji o zmianie kwalifikacji poszukiwań, o której mowa w ust. 8, z poszukiwań opiekuńczych na poszukiwania zwyczajne wymaga niezwłocznego dokonania zmiany rejestracji rodzaju poszukiwań w KSIP, poprzez dodanie nowej podstawy poszukiwań „Zgłoszenie zaginięcia” a następnie zakończenia uprzednio zarejestrowanych poszukiwań opiekuńczych na podstawie „Zawiadomienia o samowolnym oddaleniu się lub niepowrocie”.

10. Prowadzenie poszukiwań osoby zaginionej przekwalifikowanych z poszukiwań opiekuńczych prowadzi się w oparciu o sporządzone zawiadomienie lub notatkę służbową, które stanowiło podstawę rejestracji poszukiwań w KSIP, na podstawie § 33 ust. 1.

§ 36.[77] 1. Poszukiwania opiekuńcze wszczęte na podstawie dokumentu, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 4 lit. a, oraz administracyjno-porządkowe czynności jednorazowe, o których mowa w § 32 i § 32a, prowadzą policjanci komórki organizacyjnej właściwej do spraw nieletnich wyznaczeni przez kierownika jednostki Policji.

2. Poszukiwania opiekuńcze wszczęte na podstawie dokumentu, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 4 lit. b lub c prowadzą wyznaczeni przez kierownika jednostki Policji policjanci służby kryminalnej.

3. W komórkach organizacyjnych, o których mowa w ust. 1 i 2, prowadzi się ewidencję poszukiwań opiekuńczych.

4. W jednostce Policji prowadzącej poszukiwania opiekuńcze nadzór nad prowadzonymi czynnościami sprawuje kierownik jednostki Policji lub kierownik jej komórki organizacyjnej, w której te poszukiwania są prowadzone.

5. Nadzór nad prowadzonymi przez jednostki Policji poszukiwaniami opiekuńczymi, wszczętymi na podstawie dokumentu, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 4 lit. a, sprawuje komórka organizacyjna służby prewencyjnej nadrzędnej komendy wojewódzkiej Policji.

6. Nadzór nad prowadzonymi przez jednostki Policji poszukiwaniami opiekuńczymi, wszczętymi na podstawie dokumentu, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 4 lit. b lub c, sprawuje nadrzędny WPiIO KWP.

7. Nadzór i kontrolę nad poszukiwaniami opiekuńczymi, wszczętymi na podstawie dokumentu, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 4 lit. a, sprawuje biuro KGP właściwe do spraw prewencji.

8. Nadzór i kontrolę nad poszukiwaniami opiekuńczymi, wszczętymi na podstawie dokumentu, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 4 lit. b lub c, sprawuje WPiIO BK KGP.

§ 37.[78] 1. W przypadku wątpliwości dotyczących określenia właściwości miejscowej do prowadzenia poszukiwań opiekuńczych, wszczętych na podstawie dokumentu, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 4 lit. a, decyzję w zakresie właściwej miejscowo jednostki Policji podejmują w drodze uzgodnień kierownicy komórek organizacyjnych służby prewencyjnej komend wojewódzkich Policji nadrzędnych dla jednostek Policji prowadzących te poszukiwania, a w przypadku braku uzgodnienia w tym zakresie ostateczną decyzję podejmuje biuro KGP właściwe do spraw prewencji.

2. W przypadku wątpliwości dotyczących określenia właściwości miejscowej do prowadzenia poszukiwań opiekuńczych wszczętych na podstawie dokumentu, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 4 lit. b lub c, decyzję w zakresie właściwej miejscowo jednostki Policji podejmują w drodze uzgodnień naczelnicy WPiIO KWP właściwych miejscowo dla jednostek Policji prowadzących te poszukiwania, a w przypadku braku uzgodnienia w tym zakresie ostateczną decyzję podejmuje WPiIO BK KGP.

§ 39.[79] Policjant prowadzący poszukiwania opiekuńcze, po upływie roku od dnia przyjęcia zawiadomienia o samowolnym oddaleniu się osoby małoletniej lub nieletniej, sporządza analizę i ocenę wykonanych w sprawie czynności wraz z wnioskami, którą razem z dokumentacją sprawy przekazuje do komórki organizacyjnej właściwej do spraw prowadzenia poszukiwań właściwej miejscowo jednostki Policji, która kontynuuje ją w ramach poszukiwań osoby zaginionej poziomu II.

§ 40.1. Zakończenie poszukiwania opiekuńczego wszczętego na podstawie dokumentu, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 4 lit. a, następuje, gdy: [80]

1) wykonano dyspozycje organu poszukującego określone w dokumencie stanowiącym podstawę prawną poszukiwań;

2) uprawniony organ poszukujący odwołał dyspozycje zawarte w dokumencie stanowiącym podstawę prawną poszukiwań;

3) odnaleziono zwłoki osoby nieletniej.

2. Zakończenie poszukiwania opiekuńczego wszczętego na podstawie dokumentu, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 4 lit. b lub c, następuje, gdy: [81]

1) odnaleziono osobę małoletnią lub nieletnią i zapewniono jej opiekę lub pieczę zastępczą;

2) ustalono miejsce pobytu osoby małoletniej lub nieletniej;

3) ustalono, że osoba małoletnia lub nieletnia będąca obcokrajowcem opuściła terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz poinformowano o tym fakcie biuro KGP właściwe do spraw międzynarodowej współpracy Policji [82];

4) odnaleziono zwłoki osoby małoletniej lub nieletniej;

5) [83] upłynął rok od momentu przyjęcia zawiadomienia o samowolnym oddaleniu się osoby małoletniej lub nieletniej, a poszukiwanie osoby zostało przekwalifikowane na poszukiwanie osoby zaginionej poziomu II prowadzone przez komórkę organizacyjną właściwą do spraw prowadzenia poszukiwań osób zaginionych;

6) osoba uprawniona, która zawiadomiła Policję o samowolnym oddaleniu się osoby małoletniej lub nieletniej z placówki, poinformuje o skreśleniu osoby z ewidencji tej placówki;

7) [84] w stosunku do tej samej osoby małoletniej lub nieletniej wydano dokument, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 4 lit. a, na podstawie którego wszczęto poszukiwania opiekuńcze.

3. [85] (uchylony)

§ 43.Policjant prowadzący czynności identyfikacyjne zobowiązany jest w szczególności do:

1) dokonania rejestracji informacji o ujawnieniu NN osoby i jej zdjęć sygnalitycznych w KSIP oraz dokonania lub zlecenia dokonania typowania NN osoby polegającego na porównaniu rysopisów, w tym znaków szczególnych NN osoby z zarejestrowanymi w KSIP informacjami o osobach, na zasadach określonych w przepisach odrębnych Komendanta Głównego Policji w sprawie funkcjonowania KSIP;

2) dokonania analizy informacji uzyskanych w wyniku dotychczas podjętych czynności identyfikacyjnych oraz opracowania planu przedsięwzięć identyfikacyjnych;

3) pobrania na kartę daktyloskopijną odcisków linii papilarnych palców w przypadku negatywnego rezultatu sprawdzenia NN osoby przy pomocy urządzenia do szybkiej identyfikacji daktyloskopijnej, a następnie przeprowadzenia na tej podstawie wywiadu daktyloskopijnego (z uwzględnieniem bazy śladów, które mogą pochodzić od osób zaginionych), którego wynik wraz z kartą daktyloskopijną należy włączyć do teczki identyfikacji;

4) niezwłocznego pobrania od NN osoby materiału biologicznego i zlecenia oznaczenia jego profilu DNA w terminie do 60 dni od dnia ujawnienia NN osoby;

5) zlecenia rejestracji profilu DNA w zbiorze danych DNA [86] celem porównania go z profilami zarejestrowanymi w bazie;

6) dokonywania systematycznych typowań, o których mowa w pkt 1, nie rzadziej jednak niż raz na 90 dni.

§ 45.1. Jeżeli prowadzone czynności identyfikacyjne wobec NN osoby wskazują, że jest ona obcokrajowcem, policjant prowadzący czynności identyfikacyjne opracowuje i przesyła do biura KGP właściwego do spraw międzynarodowej współpracy Policji [87], za pośrednictwem oficera kontaktowego, wniosek o zlecenie wykonania za granicą stosownych czynności identyfikacyjnych, którego wzór stanowi załącznik nr 3 do zarządzenia.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać:

1) informacje o czasie, miejscu i okolicznościach ujawnienia NN osoby;

2) zdjęcie, szczegółowy rysopis, uwzględniający znaki szczególne, oraz opis ubioru NN osoby;

3) informacje o miejscu umieszczenia NN osoby;

4) profil DNA sporządzony na formularzu DNA w standardzie Interpolu lub informację o pobraniu materiału do badań genetycznych oraz kopię karty daktyloskopijnej.

§ 47.1. [88] Po upływie terminów, o których mowa w § 42 ust. 7 i § 46 ust. 2, sporządza się analizę zebranych materiałów i występuje z wnioskiem o zakończenie czynności identyfikacyjnych do naczelnika nadrzędnego WPiIO KWP.

2. Zakończenie czynności identyfikacyjnych, o których mowa w § 42 ust. 7 i § 46 ust. 2, nie powoduje usunięcia informacji o identyfikacji oraz o NN osobie z KSIP.

3. W przypadku, gdy od daty zakończenia czynności identyfikacyjnych w sposób określony w ust. 1 oraz od daty przekazania teczki identyfikacji do archiwum upłynęło 25 lat, następuje zakończenie identyfikacji oraz dokonuje się usunięcia informacji o identyfikacji oraz o NN osobie z KSIP.

4. W przypadku czynności identyfikacyjnych NN osoby, które zostały wszczęte przed dniem 1 stycznia 2003 r. oraz nie zostały zakończone zgodnie z ust. 3, można zakończyć identyfikację osoby oraz usunąć informacje o identyfikacji i o NN osobie z KSIP, jeżeli upłynęło 25 lat od daty ujawnienia NN osoby.

5. [89] Zakończenie identyfikacji NN osoby zgodnie z ust. 4 wymaga sporządzenia decyzji o zakończeniu czynności identyfikacyjnych, której wzór stanowi załącznik nr 13 do zarządzenia, zatwierdzonej przez naczelnika nadrzędnego WPiIO KWP lub upoważnionej przez niego osoby.

6. Weryfikacji i usuwania informacji o NN osobach z KSIP dokonuje się na podstawie przepisów odrębnych Komendanta Głównego Policji w sprawie funkcjonowania KSIP.

§ 48.Materiały z wykonanych czynności identyfikacyjnych należy gromadzić w teczce identyfikacji, która powinna zawierać w szczególności:

1) spis zawartości teczki;

1a) wykaz osób, które zapoznały się z materiałami;

1b) kartę nadzoru;

2) dokumenty z realizacji czynności, o których mowa w § 42 ust. 2–7;

3) potwierdzenia dokonanych rejestracji informacji o NN osobie w KSIP oraz potwierdzenia dokonanych sprawdzeń i typowań dotyczących NN osoby;

4) systematycznie aktualizowany plan czynności identyfikacyjnych, jednak nie rzadziej niż raz na 6 miesięcy;

5) [90] kartę daktyloskopijną NN osoby wraz z wynikami przeszukań w zbiorze automatycznie przetwarzającym dane daktyloskopijne, o którym mowa w art. 21h ust. 1 pkt 2 ustawy o Policji, oraz międzynarodowych zbiorach danych, w szczególności w SIS i w bazach danych Interpolu;

6) dokumenty dotyczące wykonywanych czynności identyfikacyjnych, prowadzone w układzie chronologicznym, w tym dotyczące pobrania materiału biologicznego do badań DNA, zlecenia jego oznaczenia i rejestracji profilu DNA w zbiorze danych DNA [91].

§ 50.1. W przypadku ustalenia tożsamości NN osoby policjant prowadzący czynności identyfikacyjne:

1) przesyła informacje o ustaleniu tożsamości do zbioru danych DNA [92];

2) dokonuje sprawdzenia informacji o osobie w KSIP;

3) uzupełnia informacje o NN osobie przetwarzane w KSIP poprzez modyfikacje rejestracji dotyczących tej osoby;

4) powiadamia biuro KGP właściwe do spraw międzynarodowej współpracy Policji [93], przesyłając jednocześnie formularz dotyczący identyfikacji NN osoby, którego wzór stanowi załącznik nr 4 do zarządzenia, jeżeli występowano z wnioskiem, o którym mowa w § 45 ust. 1.

2. Ustalenie tożsamości NN osoby w sposób określony w § 49 nie powoduje usunięcia informacji o tej osobie przetwarzanych w KSIP, a do weryfikacji i usuwania tych informacji stosuje się przepisy § 47 ust. 6.

§ 56.1. Prowadząc identyfikację NN zwłok, w pierwszej kolejności należy podjąć następujące czynności:

1) dokonać wstępnych ustaleń zmierzających do identyfikacji NN zwłok, w szczególności w oparciu o analizę okoliczności ich znalezienia i wyniki przeprowadzonych wywiadów, przy czym czas trwania tych ustaleń nie powinien przekraczać 48 godzin;

2) dokonać rejestracji informacji o ujawnieniu NN zwłok w KSIP oraz dokonać lub zlecić dokonanie typowania NN zwłok polegającego na porównaniu rysopisów, w tym znaków szczególnych NN zwłok z zarejestrowanymi w KSIP informacjami o osobach, na zasadach określonych w przepisach odrębnych Komendanta Głównego Policji w sprawie funkcjonowania KSIP;

3) wziąć udział w czynności otwarcia NN zwłok przeprowadzonej przez lekarza medycyny sądowej, w trakcie której wykonuje się niezbędną dokumentację fotograficzną po oczyszczeniu powierzchni zwłok z zabrudzeń, a przed ich otwarciem. W miarę możliwości pobiera się odciski linii papilarnych palców rąk i dłoni oraz próbki biologiczne w celu przeprowadzenia badań analizy DNA, jeżeli nie dokonano ich pobrania na miejscu znalezienia NN zwłok zgodnie z § 53 ust. 1 pkt 3 i 4;

4) niezwłocznie przeprowadzić wywiad daktyloskopijny w celach identyfikacyjnych;

5) zlecić oznaczenie profilu DNA z materiału biologicznego pobranego z NN zwłok w ciągu 30 dni od dnia ich ujawnienia, o ile stwierdzono negatywny wynik wywiadu daktyloskopijnego lub nie było możliwe przeprowadzenie wywiadu daktyloskopijnego;

6) zlecić rejestrację profilu DNA w zbiorze danych DNA [94] celem porównania go z profilami zarejestrowanymi w bazie;

7) w uzasadnionych przypadkach wystąpić do prokuratora, z wnioskiem o zarządzenie zabezpieczenia czaszki i jej maceracji do badań antropometrycznych i antroposkopijnych;

8) pisemnie powiadomić urząd stanu cywilnego właściwy dla miejsca znalezienia NN zwłok;

9) uzgodnić zasady i miejsce pochowania NN zwłok, z właściwym miejscowo prokuratorem i organem samorządu terytorialnego.

2. Typowania, o których mowa w ust. 1 pkt 2, należy systematycznie powtarzać, nie rzadziej niż raz na 3 miesiące.

§ 58.Jeżeli istnieje uzasadnione przypuszczenie, że ujawnione NN zwłoki mogą być zwłokami obcokrajowca, kierownik jednostki Policji prowadzącej czynności identyfikacyjne występuje, za pośrednictwem oficera kontaktowego, do biura KGP właściwego do spraw międzynarodowej współpracy Policji [95], z wnioskiem o podjęcie czynności identyfikacyjnych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, którego wzór określa załącznik nr 11 do zarządzenia.

§ 59.Identyfikację NN zwłok ujawnionych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej koordynuje biuro KGP właściwe do spraw międzynarodowej współpracy Policji [96].

§ 60.Biuro KGP właściwe do spraw międzynarodowej współpracy Policji [97] może zlecić każdej jednostce Policji wykonanie określonych czynności zmierzających do identyfikacji NN zwłok, a w szczególności pobranie w ramach tej sprawy próbek biologicznych pochodzących od osób z nią spokrewnionych.

§ 62.1. NN zwłoki uważa się za zidentyfikowane, gdy:

1) zostały rozpoznane przez członka najbliższej rodziny, opiekuna prawnego lub co najmniej dwie osoby, które bezpośrednio znały zmarłego;

2) uzyskano pozytywny wynik wywiadu daktyloskopijnego lub pozytywną ekspertyzę daktyloskopijną;

3) zebrano inne dowody stwierdzające tożsamość NN zwłok, w tym pozytywny wynik porównania profilu DNA lub ekspertyzę badań antroposkopijnych;

4) uzyskano informację od pracownika właściwego przedstawicielstwa dyplomatycznego Rzeczypospolitej Polskiej, policji innego kraju lub zagranicznych władz, potwierdzającą tożsamość NN zwłok.

2. Niezwłocznie po zidentyfikowaniu zwłok policjant prowadzący czynności identyfikacyjne dokonuje rejestracji informacji dotyczących NN zwłok w KSIP na zasadach określonych w przepisach odrębnych Komendanta Głównego Policji w sprawie funkcjonowania KSIP.

3. W przypadku zarejestrowania profilu DNA, policjant prowadzący czynności identyfikacyjne przesyła informacje o ustaleniu tożsamości NN zwłok do zbioru danych DNA [98] oraz zawiadamia:

1) właściwy miejscowo urząd stanu cywilnego;

2) rodzinę lub opiekunów zmarłego;

3) [99] biuro KGP właściwe do spraw międzynarodowej współpracy Policji, jeżeli podejmowano czynności, o których mowa w § 58, skutkujące identyfikacją dokonaną na podstawie informacji otrzymanej od biura KGP właściwego do spraw międzynarodowej współpracy Policji, przy czym obowiązek powiadomienia dotyczy także zakończenia czynności identyfikacyjnych;

4) właściwy organ prowadzący postępowanie karne, o ile zaistniały przesłanki, o których mowa w § 54 ust 1.

4. Jeżeli, po wskazaniu w zbiorze danych DNA [100], zostały zidentyfikowane rozkawałkowane części ciała ludzkiego, policjant prowadzący czynności identyfikacyjne NN zwłok zawiadamia:

1) właściwy miejscowo urząd stanu cywilnego;

2) rodzinę lub opiekunów zmarłego;

3) [101] biuro KGP właściwe do spraw międzynarodowej współpracy Policji, jeżeli podejmowano czynności poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, o których mowa w § 58, skutkujące identyfikacją dokonaną na podstawie informacji otrzymanej od biura KGP właściwego do spraw międzynarodowej współpracy Policji, przy czym obowiązek powiadomienia dotyczy także zakończenia czynności identyfikacyjnych lub uzyskania informacji od pracownika właściwego przedstawicielstwa dyplomatycznego Rzeczypospolitej Polskiej, policji innego kraju lub zagranicznych władz, potwierdzającej tożsamość NN zwłok.

5. Zidentyfikowanie wyłącznie poszczególnych rozkawałkowanych części ciała ludzkiego NN zwłok, nie powoduje usunięcia informacji zarejestrowanych w zbiorze danych DNA [102].

6. Zidentyfikowanie NN zwłok nie powoduje usunięcia informacji o NN zwłokach przetwarzanych w KSIP.

7. Weryfikacji i usuwania informacji o NN zwłokach z KSIP dokonuje się na podstawie przepisów odrębnych Komendanta Głównego Policji w sprawie funkcjonowania KSIP.

§ 63.1. Po wyczerpaniu możliwości identyfikacyjnych i dokonaniu analizy zgromadzonych materiałów, nie wcześniej jednak niż przed upływem 3 lat od dnia ujawnienia NN zwłok, policjant prowadzący czynności identyfikacyjne może podjąć decyzję o zakończeniu tych czynności.

2. Wniosek o zakończenie czynności identyfikacyjnych akceptuje kierownik komórki organizacyjnej służby kryminalnej jednostki Policji prowadzącej czynności identyfikacyjne, a kierownik jednostki Policji w jednostce Policji, w której nie ma takiej komórki.

3. [103] Wniosek, o którym mowa w ust. 2, przesyła się w celu zatwierdzenia do naczelnika nadrzędnego WPiIO KWP.

4. Wykonanie czynności, o których mowa w ust. 1, nie powoduje usunięcia informacji z KSIP.

5. Po upływie 25 lat od zakończenia czynności identyfikacyjnych w sposób określony w ust. 1–3 oraz od przekazania teczki identyfikacji do archiwum następuje zakończenie identyfikacji NN zwłok oraz usunięcie informacji o identyfikacji oraz NN zwłokach z KSIP. Do weryfikacji i usuwania informacji stosuje się przepisy § 62 ust. 7.

6. W przypadku czynności identyfikacyjnych NN zwłok, które zostały wszczęte przed dniem 1 stycznia 2003 r. oraz nie zostały zakończone zgodnie z ust. 5, można zakończyć identyfikację oraz usunąć informacje o identyfikacji i o NN zwłokach z KSIP, jeżeli upłynęło 25 lat od daty ujawnienia NN zwłok.

7. [104] Zakończenie identyfikacji NN zwłok zgodnie z ust. 6 wymaga sporządzenia decyzji o zakończeniu czynności identyfikacyjnych, której wzór stanowi załącznik nr 13 do zarządzenia, i jej zatwierdzenia przez naczelnika nadrzędnego WPiIO KWP.

§ 64.1. W razie ujawnienia nowych okoliczności mogących przyczynić się do zidentyfikowania NN zwłok, wobec których zakończono czynności identyfikacyjne i teczkę identyfikacji NN zwłok przekazano do archiwum, wydaje się decyzję o podjęciu sprawy, na podstawie której pobiera się z archiwum złożoną sprawę i kontynuuje w jej ramach dalsze czynności identyfikacyjne.

2. [105] O wydaniu decyzji, o której mowa w ust. 1, powiadamia się nadrzędny WPiIO KWP.

§ 65.1. Materiały z przeprowadzonych czynności identyfikacyjnych gromadzi się w teczce identyfikacji NN zwłok.

2. Teczka identyfikacji NN zwłok powinna zawierać w szczególności następujące dokumenty:

1) spis zawartości teczki;

1a) wykaz osób, które zapoznały się z materiałami;

1b) kartę nadzoru;

2) kopie protokołów oględzin NN zwłok, odzieży i miejsca ich znalezienia;

3) odpis protokołu sekcji NN zwłok;

4) dokumentację fotograficzną, w tym zdjęcia sygnalityczne, zdjęcia odzieży, przedmiotów znalezionych przy NN zwłokach, tatuaży i znaków szczególnych oraz małżowin usznych;

5) [106] kartę daktyloskopijną NN zwłok wraz z wynikami przeszukań w zbiorze automatycznie przetwarzającym dane daktyloskopijne, o którym mowa w art. 21h ust. 1 pkt 2 ustawy o Policji, oraz międzynarodowych bazach danych, w szczególności w SIS i w bazach danych Interpolu;

6) dokumentację dotyczącą pobrania materiału biologicznego do badań DNA, zlecenia jego oznaczenia i rejestracji profilu DNA w zbiorze danych DNA [107];

7) ekspertyzy, opinie i inne ustalenia lub ich odpisy, które mogą się przyczynić do identyfikacji NN zwłok;

8) notatkę o czasie i miejscu pochowania NN zwłok, sporządzoną przez policjanta prowadzącego czynności identyfikacyjne;

9) oznaczenie miejsca pochówku NN zwłok ze wskazaniem dokładnej lokalizacji na planie cmentarza, np.: poprzez dołączenie szkicu lub fotografii;

10) notatki z innych wykonanych czynności;

11) potwierdzenia dokonanych rejestracji informacji o NN zwłokach w KSIP, dokonanych sprawdzeń oraz typowań dotyczących NN zwłok w KSIP.

3. Materiały identyfikacyjne gromadzi się w ramach jednej teczki identyfikacji NN zwłok w przypadku ujawnienia w tym samym miejscu rozkawałkowanych NN zwłok lub tylko elementów należących do części tych zwłok.

4. W przypadku, gdy czynności identyfikacyjne tych samych NN zwłok, w związku z ujawnieniem ich części w różnych miejscach, prowadzi więcej niż jedna jednostka Policji, właściwą jednostką Policji do dalszego prowadzenia sprawy jest jednostka Policji, która pierwsza dokonała ujawnienia części NN zwłok.