Wyrok WSA w Warszawie z dnia 17 marca 2004 r., sygn. III SA 2624/02

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA (del) Małgorzata Niezgódka-Medek, Sędzia WSA Grażyna Nasierowska (spr.), Asesor sądowy WSA Ewa Radziszewska-Krupa, Protokolant Maciej Kurasz, po rozpoznaniu w dniu 17 marca 2004 r. sprawy ze skargi S-ki z o.o. I. z/s w W. na decyzję Izby Skarbowej w W. z dnia [...] sierpnia 2002 r. Nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę

Uzasadnienie

III SA 2624/02

Uzasadnienie

Decyzją z [...] sierpnia 2002 r. Izba Skarbowa w W. utrzymała w mocy decyzję Urzędu Skarbowego w P. z [...] maja 2002 r. określającą Spółce z o.o. "I." zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za grudzień 1999 r. w wysokości 156.355 zł, zaległość podatkową w wysokości 1485,00 zł wraz z należnymi odsetkami i ustalającą dodatkowe zobowiązanie w tym podatku w kwocie 445 zł.

W wyniku kontroli dokonanej przez pracowników Urzędu Skarbowego w P. w zakresie prawidłowości rozliczenia podatku od towarów i usług stwierdzono, że w grudniu 1999 r. Spółka zaniżyła podatek należny poprzez nienaliczenie podatku od przekazanych na cele reprezentacji i reklamy wyrobów alkoholowych, zawyżyła podatek naliczony odliczając podatek naliczony od importu bezpłatnych części zamiennych wykorzystywanych do napraw gwarancyjnych oraz odliczając podatek naliczony od zakupu (importu) części zamiennych, których istnienia nie stwierdzono, tj. odliczając podatek z dokumentów celnych stwierdzających czynności, których nie dokonano. Urząd Skarbowy wyjaśnił, że Spółka zakupując alkohol o wartości brutto 392,26 zł, w tym podatek VAT 70,74 zł miała obowiązek naliczyć podatek od towarów i usług od przekazanych towarów na cele reprezentacji i reklamy zgodnie z art. 2 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.). Obowiązku tego Spółka nie dopełniła, powodując zaniżenie podatku należnego w wysokości 70,74 zł. Ponadto Urząd przyjął, że świadczenie napraw gwarancyjnych nie jest czynnością wymienioną w art. 2 cytowanej ustawy, a w związku z tym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Na podstawie art. 20 ust. 2 ustawy o podatku VAT podatnik może zmniejszyć podatek należny o kwotę podatku naliczonego, związaną ze sprzedażą opodatkowaną. Spółce nie przysługuje prawo do odliczenia podatku od importu bezpłatnych części zamiennych wykorzystywanych do napraw gwarancyjnych, ponieważ Spółka nie poniosła żadnych wydatków na nabycie importowanych części zamiennych (oprócz opłat celno-podatkowych). Tak więc wydatki te nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu (art. 25 ust. 1 pkt 3 ustawy).