Postanowienie WSA w Rzeszowie z dnia 13 maja 2004 r., sygn. SA/Rz 1682/03

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Robert Sawuła /spr./ Sędzia NSA Maria Zarębska-Kobak AWSA Jolanta Ewa Wojtyna Protokolant ref. staż. Anna Mazurek-Ferenc po rozpoznaniu w dniu 13 maja 2004 r. na rozprawie sprawy ze skargi M. C. na uchwałę Rady Miasta [...] z dnia [...].09.2003 r. Nr [...] w przedmiocie odrzucenia zarzutu do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1. Stwierdza nieważność przedmiotowej uchwały. 2. Zasądza od Rady Miasta [...] na rzecz skarżącej M. C. kwotę 250 zł /dwieście pięćdziesiąt/ tytułem zwrotu uiszczonego wpisu oraz kosztów zastępstwa procesowego. 3. Określa, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku.

Uzasadnienie

SA/Rz 1682/03

Uzasadnienie

M. C. wniosła skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego -Ośrodek Zamiejscowy w Rzeszowie na uchwałę Rady Miasta [...] Nr [...] z dn. [...].09.2003r. w sprawie odrzucenia zarzutów wniesionych do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta [...] ul. Z. wnosząc o jej uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia Radzie Miasta. Uchwale postawiono zarzut naruszenia przepisów ustawy z dn.7.07.1994r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 15 z 1999r., poz.139 ze zm.) oraz nieprzestrzegania przepisów art.32 i 64 Konstytucji RP. Skarżąca generalnie kwestionuje projektowane poszerzenie ul. Z. Zaprojektowane poszerzenie tej drogi skutkować będzie zajęciem działki skarżącej o nr ewid. 1728 o szerokości pasa 9m gruntu. M. C. wskazuje, iż linię rozgraniczającą drogę oznaczoną symbolem 18 KZ zaprojektowano przez środek jej budynku mieszkalnego, co spowoduje niemożność dalszego korzystania z tego, wybudowanego jeszcze w 1890r., budynku. Błędnie wskazano, że jej dom zlokalizowany jest w odległości 10m od krawędzi jezdni, albowiem w rzeczywistości jest to 7,5m.

Skarżąca wskazała, że rada nie odniosła się do sugestii dotyczącej niewielkiej zmiany przebiegu drogi, nie wskazując przesłanek, którymi kierowano się przyjmując dane rozwiązanie planistyczne i nie uwzględniono propozycji innego przebiegu drogi, niż tylko obciążenie poszerzeniem ul. Z. mieszkańców jednej jej strony. M. C. oceniła projekt planu jako jednostronny, nadmiernie obciążający właścicieli w ten sposób, że w praktyce uniemożliwia to zamieszkiwanie we własnym budynku mieszkalnym. Akcentowanie zgodności projektu planu ze studium skarżąca oceniła negatywnie, wywodząc iż uprzednio uzyskała w wyniku swej skargi do sądu administracyjnego stwierdzenie nieważności stosownej uchwały Rady Miasta [...] odrzucającej jej zarzut, obecny projekt nie różni się od poprzedniego, nie biorąc pod uwagę innej możliwości usytuowania drogi. Ponowiono w skardze, bez większego rozwinięcia, zarzut naruszenia art.32 i 64 Konstytucji RP. Uzupełniając skargę M. C. w piśmie procesowym z dn.24.11.2003r. podniosła, że na działce zlokalizowana jest "prawie zabytkowa" studnia, z której czerpie wodę i obawia się, że zrealizowanie projektu planu spowoduje uszkodzenie kamiennej studni.