Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 15 czerwca 2004 r., sygn. I SA/Bd 47/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Halina Adamczewska-Wasilewicz, Sędziowie Sędzia WSA Izabela Najda-Ossowska, Asesor WSA Urszula Wiśniewska (spr.), Protokolant Anna Krenz, po rozpoznaniu w dniu 15 czerwca 2004 na rozprawie sprawy ze skargi P. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w T. z dnia (...) Nr (...) w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe 1. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w B. z dnia (...) znak (...), 2. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana w całości, 3. zasądza od Dyrektora Izby Celnej w T. na rzecz skarżącej kwotę 1472,20 zł (jeden tysiąc czterysta siedemdziesiąt dwa złote dwadzieścia groszy) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia (...) Nr (...) Naczelnik Urzędu Celnego w B. uznał zgłoszenie celne zawarte w dokumencie SAD nr (...) z dnia (...) złożone przez P. za nieprawidłowe i określił kwotę długu celnego w wysokości (...) oraz zmienił elementy w polu 47 tego zgłoszenia. W uzasadnieniu decyzji organ podał, że w dniu (...) w Oddziale Celnym w B. objęto procedurą dopuszczenia do obrotu produkty kompensacyjne (drożdże), uzyskane w wyniku przetworzenia melasy wywiezionej czasowo w ramach procedury uszlachetniania biernego na podstawie zgłoszeń z dnia (...) Nr (...) oraz z dnia (...) Nr (...). Towar objęto wnioskowaną procedurą celną z całkowitym zwolnieniem od cła bez wydania decyzji administracyjnej rozstrzygającej o prawidłowości bądź nieprawidłowości zgłoszeń celnych. W wyniku kontroli zgłoszeń celnych i załączonych dokumentów, po zwolnieniu towaru, stwierdzono nieprawidłowości w określeniu kwoty długu celnego od towarów objętych wymienionymi zgłoszeniami. Organ zakwestionował sposób naliczenia kwoty długu celnego w zakresie zastosowanej stawki celnej dla towaru wywiezionego czasowo wskazując, że należało zastosować stawkę ad valorem, a nie minimalną stawkę celną. Zasada ta została określona w przepisie par. 183 ust.3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 8 marca 2001r. w sprawie gospodarczych procedur celnych (Dz. U. Nr18, poz. 214 ze zm.), zgodnie z którym przy obliczaniu kwoty cła na podstawie art. 157 Kodeksu celnego nie stosuje się stawek minimalnych, jeżeli są ustanowione, ale wyłącznie stawki ad valorem. Wadliwość sposobu obliczenia powyższej kwoty związana była zatem z faktem przyjęcia stawki celnej minimalnej dla towaru o kodzie PCN 1703 90 00 0, określonej w taryfie celnej.